Παρακαλώ περιμένετε...
Γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1924. Ασχολήθηκε με το μπάσκετ ως αθλητής μέχρι το 1951 παίζοντας στην θέση του Small Forward.
Παράλληλα τελείωσε ιατρική και νομικές σπουδές. Από πολλούς θεωρείται ο “πατέρας του Γιουγκοσλαβικού μπάσκετ”, ενώ ο πιο συνήθης τρόπος για να τον απόκαλούν είναι “ο καθηγητής”. Πως να μην ήταν δηλαδή αφού δίπλα του μαθήτευσαν οι περισσότεροι προπονητές του Γιουγκοσλαβικού μπάσκετ. Από τον συνομήλικο και βοηθό του στην εθνική Γιουγκοσλαβίας, Ζεραβίτσα, μέχρι τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, τον Τάνιεβιτς αλλά και τον Λευτέρη Σούμποντιτς.
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα το 1959 από την Παρτιζάν, ενώ η τελευταία επίσημη προπονητική του εμφάνιση ήταν το 1985 στον πάγκο της Ουντινέζε. Πέρασε πολλές χρονιές στην Ιταλία προπονώντας ομάδες όπως η Πάντοβα (1965-67) η Βενέτσια (1982-83), η Μπολόνια (1974-76, 1981-82) και φυσικά το μεγαλύτερο επίτευγμά του, η καλύτερη Ιταλική ομάδα όλων των εποχών, η Βαρέζε (1969-73). Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια στην Βαρέζε κατάκτησε 11 τίτλους εκ των οποίων οι 3 ήταν Πρωταθλητριών (1970,1972,1973) σημειώνοντας και δύο triple crown ( 1970,1973). Σημαντική ήταν και η κατάκτηση του κυπέλλου Κυπελλούχων την επόμενη χρονιά με τον Ερυθρό Αστέρα (1973-74).
Με την εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας κατέκτησε 2 χρυσά μετάλλια (παγκόσμιο 1978 και Πανευρωπαικό 1977), 3 ασημένια και 1 χάλκινο.
Μετά την απόσυρσή του από τους πάγκους ως πρώτος προπονητής, δεν έχανε ευκαιρία να βοηθήσει αγαπημένα του παιδιά όπως ο Ομπράντοβιτς (τον οποίο ακολουθούσε σε κάθε βήμα από το Cacak όπου τον είχε παίκτη, αλλά και σαν άμεσος συνεργάτης όταν ο Ζοτς ανέλαβε την Παρτιζάν το 1986) αλλά και ο Σούμποντιτς για χάρη του οποίου είχε έρθει για αρκετό διάστημα στην Θεσσαλονίκη την περίοδο 1994-95 όταν ο Λευτέρης ήταν προπονητής στον Ηρακλή. (φήμες λένε μάλιστα πως με τον “Δάσκαλο” έκανε προπόνηση μέχρι και ο Μπέρι). Πέθανε στις 12 Μαρτίου του 2000 σε ηλικία 75 ετών.
Άλλα κειμενα για τον Άτσα Νίκολιτς στο basketbook.gr: