Παρακαλώ περιμένετε...
Το σωτήριον έτος του 1995 ήταν εκείνο το έτος όπου καθιερωθηκε ο θεσμος του Final Four του κυπέλλου Ελλάδος. Πρώτη πόλη που επιλέχθηκε για την διεξαγωγή του ήταν η Λαμία, όπου τέσσερις ομάδες θα βρισκόντουσαν αντιμέτωπες μέσα σε δύο μέρες σε κάτι που ήταν και θα έπρεπε να συνεχίσει να είναι μία γιορτή του μπάσκετ.
Το σωτήριον έτος του 1995 ήταν εκείνο το έτος όπου καθιερωθηκε ο θεσμος του Final Four του κυπέλλου Ελλάδος. Πρώτη πόλη που επιλέχθηκε για την διεξαγωγή του ήταν η Λαμία, όπου τέσσερις ομάδες θα βρισκόντουσαν αντιμέτωπες μέσα σε δύο μέρες σε κάτι που ήταν και θα έπρεπε να συνεχίσει να είναι μία γιορτή του μπάσκετ.
Οι τέσσερις διεκδικητές ήταν ο ΠΑΟΚ, ο Πανιώνιος, ο Άρης και ο Ηλυσιακός, ο καθένας με την δική του πορεία και την δική του μικρή ιστορία μέχρι τον τελικό. Ο πιο αδύναμος ήταν ο Ηλυσιακος, ο οποίος για να φτάσει μέχρι τον τελικό αντιμετώπισε μια σειρά από αδύναμες θεωρητικά ομάδες, με μοναδικο αντίπαλο του να ξεχωρίζει τον Απόλλωνα Πατρών τον οποίο απέκλεισε στα προημιτελικά. Ο Πανιώνιος με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στο τιμόνι έπαιζε πολύ καλό μπάσκετ οδηγούμενος από το πολύ καλό δίδυμο ξένων του, τον Τράβις Μέις και τον Θερλ Μπέιλι. Δίπλα τους και άλλοι νεαροί ή έμπειροι Έλληνες παίκτες όπως ο Βαγγέλης Αγγέλου, ο Γιώργος Καράγκουτης, ο Μποσγανάς, ο Κικίλιας, ο Καλαιτζής και φυσικά ο Φάνης Χριστοδούλου. Ηλυσιακός και Πανιώνιος αποτέλεσαν το ζευγάρι του 1ου ημιτελικού με τον Πανιώνιο να επιβεβαιώνει την ανωτερώτητά του και να περνάει ξεκούραστα στον τελικό με σκορ 77-50.
Στον άλλον ημιτελικό, ένα ζευγάρι με πολύ μεγάλη αίγλη από το παρελθόν. Ο πάλαι ποτέ αυτοκράτωρας του Ελληνικού μπάσκετ, Άρης με τον σταθερά καλό και κυριάρχο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 , ΠΑΟΚ. Η ομάδα των κιτρίνων είχε στο τιμόνι τον Σούλη Μαρκόπουλο και ηγέτες της το φοβερό δίδυμο ξένων των Τόνι Γουάιτ και Κρις Κινγκ, μαζί με ένα κράμα έμπειρων Ελλήνων παικτών όπως ο Λυπηρίδης και ο Μισουνοφ αλλά και νεαρότερων όπως ο Παναγιώτης Λιαδέλης. Από την άλλη ο ΠΑΟΚ, ειχε προπονητή τον Σάκη Λάιο, ενώ στηριζόταν στην πολύ γεμάτη ομάδα του με αδιαφιλονίκητο ηγέτη τον Μπάνε Πρέλεβιτς αλλά και δίπλα του μία πληθώρα παικτών όπως ο Σάβιτς, ο Γαλακτερός, ο Μπαλογιάννης, ο Μαματζιόλας, ο Ματ Μπούλαρντ, ο Κόρφας, ο Μπουντούρης ο Ρετζιάς κ.α. Σίγουρα το ρόστερ του δικεφάλλου ήταν πιο γεμάτο και αυτό φάνηκε και μέσα στο παρκέ, αφού το ντέρμπι έμεινε μόνο στα χαρτιά. Ο ΠΑΟΚ ήταν ο τελικός νικητής με σκορ 80-63, έχοντας σε φοβερή μέρα τον Μπάνε Πρέλεβιτς που σκόραρε 29 πόντους και άξιους συμπαραστάτες τους Γαλακτερό και Μαματζιόλα με 10 και 11 πόντους αντίστοιχα. Από τον Άρη προσπάθησαν κυρίως οι δύο ξένοι του με τους Ουάιτ και Κινγκ να σκοράρουν 24 και 17 πόντους αντιστοιχα.
Το ημερολόγιο έδειχνε 05/03/1995 οταν πραγματοποιήθηκε ο πρώτος τελικός σε final four Κυπέλλου στην Ελλάδα. Ο ΠΑΟΚ αντιμετώπιζε τον Πανιώνιο, στην προσπάθειά του να κατακτήσει το πρώτο του Κύπελλο μετά το 1984, τον «τελικό των ξυρισμένων κεφαλιών», ενώ σίγουρα ήθελε και μία ρεβάνς για την απώλεια του κυπέλλου από τον Πανιώνιο το 1991. Και οι δύο ομάδες μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι αλλά ο ΠΑΟΚ έδειξε από πολύ νωρίς ότι έχει περισσότερες λύσεις. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης έπαιρνε σκορ από τον Μπάνε και από όλους τους υπόλοιπους, ενώ ο Πανιώνιος στηριζόταν μονάχα στις ατομικές εμπνεύσεις των Μέις και Μπέιλι. Το τελικό 72-53 ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο των όσων συνεβησαν κατά την διάρκεια του αγώνα. Ο ΠΑΟΚ κατακτούσε και πάλι έναν τίτλο σε μία δύσκολη για τον ίδιο χρονιά, αφού τα οικονομικά της ομάδας δεν ήταν και τα καλύτερα όπως και οι σχέσεις της διοίκησης με τους παίκτες. Για την ιστορία, πρώτος σκόρερ του τελικού ήταν και πάλι ο Μπάνε Πρέλεβιτς με 27 πόντους με άξιο συμπαταστάτη των Σάβιτς που σκόραρε 21. Από τον Πανιώνιο οι μόνοι με διψήφιο αριθμό πόντων ήταν οι Αμερικανοί Μέις και Μπέιλι.
Και κάπως έτσι έκλεισε το πρώτο πανηγυρικό διήμερο στην ιστορία του Ελληνικου Κυπέλλου. Σε μία εποχή που τα γήπεδα ήταν γεμάτα και ο κόσμος πήγαινε να δει μπάσκετ για το άθλημα. Δέκα χρόνια αργότερα στην ίδια πόλη, στην Λαμία, γράφτηκε ο απογοητευτικός επίλογος του θεσμού των Final Four λόγω επισοδίων . Και όλα αυτά ενώ ακόμη και σήμερα, σε πολλές χώρες υπάρχει ο θεσμός του Final 8 σε μία πραγματκή γιορτή του μπάσκετ. Κοιτάς πίσω, αναπωλείς και σκέφτεσαι... «Θα ρθουν καλύτερες μέρες, δεν μπορεί...»