ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΡΙΕΡΑ

Τρομερό ταλέντο, εξίσου εκπληκτικός ατακαδόρος και ένας αθλητής που έζησε μία γεμάτη απο κάθε άποψη καριέρα, ο Δημήτρης Παπανικολάου έκανε εντυπωσιακή είσοδο στα ελληνικά μπασκετικά δρώμενα στην τρυφερή ηλικία των 15 χρονών όταν ο Σπόρτιγκ απέκτησε τον πιτσιρικά του Αστέρα Λιοσίων για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Οι Πειραιώτες παρακολουθούσαν την περίπτωση του διακριτικά και δεν ήθελαν να εμπλακούν περισσότερο στην υπόθεση για να μην εγείρει ο Αστέρας υπέρογκες οικονομικές απαιτήσεις όπως είχε συμβεί με το Περιστέρι που ήταν η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε για τον Δημήτρη. Απο τις αλάνες της Δυτικής Αθήνας, ο Παπανικολάου μετακόμισε στο κλειστό της Ηλία Ζερβού και τέθηκε στη διάθεση του Γιώργου Ζευγώλη, περιμένοντας με ανυπομονησία την ώρα του ντεμπούτου στη μεγάλη κατηγορία.

Αυτό άργησε λίγο να συμβεί γιατί ο Ζευγώλης πλήρωσε το κακό ξεκίνημα των επτά σερί ηττών και απολύθηκε και έτσι ο "Παπ" ρίχτηκε στα βαθιά νερά της Α1 λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 92 με τον ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο και απέναντι στον Κλιφ Λέβινγκστον. Ο Σπόρτιγκ δεν κατάφερε να σώσει την κατηγορία εκείνη τη χρονιά και ο Κώστας Διαμαντόπουλος που ανέλαβε την ομάδα στήριξε πολλές απο τις ελπίδες του για την επαναφορά στα σαλόνια, στον φέρελπι νεαρό που ανταπόκριθηκε με τον καλύτερο τρόπο.

Απο τη σεζόν 94-95 ο Δημήτρης καθιερώθηκε στη βασική πεντάδα του Σπόρτιγκ και εντυπωσίασε με το πληθωρικό παιχνίδι του και την άγνοια κινδύνου που τον διέκρινε. Στα 18 του θεωρούνταν μία απο τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ και το καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και στο ΟΑΚΑ φρόντισε παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά εκείνης της υπέροχης Εθνικής Εφήβων να επιβεβαιώσει τα καλά λόγια που ακούγονταν για αυτόν. Εν τω μεταξύ είχε ήδη πληροφορηθεί απο τους ανθρώπους του Σπόρτιγκ το παρασκήνιο της απόκτησης του απο τον Ολυμπιακό και με το τέλος του Μουντομπάσκετ ο πρωταθλητής Κόσμου Παπανικολάου πέταξε για την Φολγκάρια της Ιταλίας με την αποστολή των Ερυθρόλευκων, έτοιμος να υποστεί τα βασανιστήρια του Ιωαννίδη.

Ο Ξανθός τον εμπιστεύθηκε απο την πρώτη στιγμή ακόμα και αν θέλησε να θίξει τον αθλητικό του εγωισμό όταν μετά την ήττα απο τον ΠΑΟΚ ο προπονητής είπε πως ήταν λάθος η χρησιμοποίηση του νεαρού. Ίσως να ήταν παιχνίδια μυαλού ίσως και οχι αλλά το γεγονός είναι πως με τους τραυματισμούς που χτύπησαν την ομάδα, ο "Παπ" ξεκινούσε πενταδάτος κυρίως σαν τεσσάρι.

Ο Ιωαννίδης έφυγε το καλοκαίρι του 96 με ακόμα ένα πρωτάθλημα και ο Ίβκοβιτς που ήρθε στη θέση του δεν βρήκε ποτέ σημείο επαφής με τον παίχτη. Μέχρι ο Ντούντα να καταφέρει να βρει τον τρόπο να κοντρολάρει τον Ρίβερς, ο Ολυμπιακός πέρασε απο σαράντα κύματα με ήττα ακόμα και απο τον ΒΑΟ αλλά και ένα ματς στο Περιστέρι που "γέννησε" μια τρομερή ατάκα του "Παπέου" προς τον προπονητή. Ο απογοητευμένος απο την έκβαση του αγώνα Ίβκοβιτς, γύρισε προς τον πάγκο κάνοντας νεύμα προς τον παίχτη να σηκωθεί λέγοντας του " Άντε μπρε Δημήτρη μπες και εσύ, έχω δοκιμάσει τα πάντα". Η απάντηση του πάντα ετοιμόλογου Παπανικολάου άφησε άφωνο ακόμα και τον πολύπειρο Ντούντα που άκουσε τον αθλητή του να του απευθύνει τα λόγια τηλεοπτικής διαφήμισης της εποχής, το γνωστό "Με Ultrex λούστηκες";

Δεν ξέρουμε αν ο Σέρβος ακολούθησε την προτροπή του Δημήτρη, αλλά μετά την κατάκτηση του triple crown τα προβλήματα βγήκαν ξανά στην επιφάνεια με τα βέλη να εκτοξεύονται εκατέρωθεν. Στο παιχνίδι μπήκε και η διοίκηση Κόκκαλη που ο παίχτης κατηγόρησε για πλαστογραφία στο ιδιωτικό συμφωνητικό και ο Ολυμπιακός απάντησε με μήνυση, μπλοκάροντας ταυτόχρονα και την απόκτηση του Παπανικολάου απο την Κίντερ Μπολόνια του Μεσίνα.

Τελικά μετά απο ένα εξάμηνο που ο Δημήτρης έκανε μόνο προπονήσεις με τους Ιταλούς, βρέθηκε η λύση και ο άσωτος υιός επέστρεψε μετά βαϊων και κλάδων στο ΣΕΦ παίρνοντας ξανά τη φανέλα με το νούμερο 7. Τα κόζια όμως στο πρωτάθλημα είχαν αλλάξει, ο Παναθηναϊκός θα έπαιρνε τα σκήπτρα και ο μοναδικός τίτλος με τον Ολυμπιακό που έμελλε να είναι και ο τελευταίος με τα ερυθρόλευκα, ήταν το Κύπελλο του 2002. Το καλοκαίρι ο "Παπ" ήταν ένας απο αυτούς που η διοίκηση θεώρησε πως το συμβόλαιο τους δεν έπρεπε να ανανεωθεί και το έδειξε με την κατάθεση μίας περιορισμένης οικονομικής προσφοράς την οποία ο παίχτης δεν δέχθηκε.

Παρότι είχε προσφορές απο ομάδες του εξωτερικού, σοβαροί οικογενειακοί λόγοι τον υποχρέωσαν να μείνει στην Ελλάδα και έτσι υπέγραψε στον ανερχόμενο Μακεδονικό του Κώστα Μεσάϊκου. Στην Κοζάνη ο Δημήτρης έκανε απο πλευράς στατιστικών την καλύτερη χρονιά της καριέρας του αλλά πριν την έναρξη της σεζόν 03/04 ο μεγαλομέτοχος της ομάδας τον ενημέρωσε πως δεν μπορούσε να καλύψει το βαρύ συμβόλαιο του και συνεπώς ήταν ελεύθερος να βγει στην αγορά προς αναζήτηση νέου εργοδότη.

Το φημολογούμενο ενδιαφέρον του Ολυμπιακού για επιστροφή έμεινε τελικά μόνο στα λόγια και εκείνη τη ζέστη καλοκαιρινή ημέρα ο Δημήτρης βρισκόταν στο γραφείο του μάνατζερ του Τάσου Δελημπαλταδάκη συζητώντας τις εναλλακτικές. Το τηλεφώνημα του Θανάση Γιαννακόπουλου στον εκπρόσωπο του παίχτη για άσχετο λόγο ήταν αυτό που θα άλλαζε την επαγγελματική πορεία του "Παπ" για την επόμενη τριετία. "Φέρτον τώρα απο τη ΒΙΑΝΕΞ να υπογράψουμε" ήταν η προτροπή του αντιπροέδρου του Παναθηναϊκού προς τον Δελημπαλταδάκη όταν ο τελευταίος τον ενημέρωσε πως στο γραφείο του βρισκόταν ο Παπανικολάου.

Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είχε συμβεί, ο Δημήτρης θέλοντας να κρατήσει μία αξιοπρεπή στάση απέναντι στον Ολυμπιακό, ζήτησε απο τον μάνατζερ του να επικοινωνήσει με τους Πειραιώτες για να ξεκαθαρίσει αν υπήρχε το ενδεχόμενο πρότασης. Ο Σούμποτιτς που μίλησε εκ μέρους της ομάδας, εξήγησε πως ο Ολυμπιακός δεν ήταν ακόμα έτοιμος να καταθέσει την προσφορά και πως το καλύτερο για τον παίχτη θα ήταν να πάει στον Παναθηναϊκό όπως και έγινε τελικά.

Μία περίεργη κατάσταση για τον Δημήτρη αφού βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά και απο τους μεν και απο τους δε. Οι Ολυμπιακοί τον κατηγορούσαν για προδότη, οι Παναθηναϊκοί δεν μπορούσαν να χωνέψουν το ερυθρόλευκο παρελθόν του. Ο "Παπ" έκλεισε τα αυτιά του, όπως έχει παραδεχθεί με τον Ομπράντοβιτς δούλεψε σε άλλα μοτίβα και έμαθε να βλέπει διαφορετικά το παιχνίδι και τελικά κατάφερε να κερδίσει το σεβασμό της πράσινης κερκίδας με αποκορύφωμα τον πέμπτο τελικό του πρωταθλήματος το 2007 όταν ήταν ο παίχτης-κλειδί στη νίκη που έκρινε τον τίτλο απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο.

Ο "Παπ" έφυγε απο το ΟΑΚΑ ως ο μοναδικός Έλληνας μπασκετμπολίστας που έχει κάνει δύο φορές το περίφημο triple crown και την εκτίμηση των ανθρώπων του Παναθηναϊκού για την προσφορά αλλά δεν πήγε και πολύ μακριά. Απλά άλλαξε αποδυτήρια πηγαίνοντας σε αυτά της ΑΕΚ που ξεκίνησε φιλόδοξα τη χρονιά αλλά τα οικονομικά προβλήματα έβαλαν φρένο στα όνειρα. Ο Δημήτρης υπέστη και τραυματισμό εν μέσω της σεζόν που τον άφησε πέντε μήνες εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων και ενώ υπήρχαν φωνές μέσα στην ΑΕΚ που ζητούσαν την αποδέσμευση του, αυτός έμεινε και για τον δεύτερο χρόνο του συμβολαίου του κάνοντας πολύ καλές εμφανίσεις. Η συνέχεια τον βρήκε σε Νέα Σμύρνη και Περιστέρι όπου δυστυχώς στο οικονομικό κομμάτι έζησε παρόμοιες καταστάσεις με αυτές τις ΑΕΚ, γεγονότα που τον έφθειραν ψυχολογικά και επέσπευσαν την αποχώρηση του απο την ενεργό δράση το 2011 σε ηλικία 34 ετών.

Ο Δημήτρης Παπανικολάου έζησε μια γεμάτη μπασκετική ζωή, κέρδισε χρήματα και τίτλους, δόξα και εκτίμηση. Αξιοποίησε το ταλέντο που του χάρισε ο Θεός -προσωπικά πιστεύω πως ήταν αυτός που πλησίασε περισσότερο στο να γίνει ο νέος Φάνης- και ακόμα και αν δεν κάρφωσε μπροστά στον Σακίλ, ευτυχώς επέλεξε να μείνει στον χώρο για να προσφέρει την εμπειρία του και την τεχνογνωσία. Το ελληνικό μπάσκετ χρειάζεται ανθρώπους σαν τον "Παπ" και από την πλευρά μας ευχόμαστε να συνεχίσει την όμορφη προσπάθεια που κάνει στα πλαίσια της ενασχόλησης του με το αγαπημένο άθλημα όλων μας...