ΣΛΑΒΙΣΑ ΚΟΠΡΙΒΙΤΣΑ: ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΕΤΣ

Σέρβος με ύψος σκάρτα 2.05 που αγωνιζόταν στο 4 και στο 5 με την ίδια ευχέρεια πανέξυπνος και πονηρός, εξαιρετικός αμυντικός με τεμπεσίρι στους αγκώνες του, πρωταθλητής Ευρώπης που ήρθε το καλοκαίρι του 1993 στην Ελλάδα. Όχι αγαπητοί μπασκετόφιλοι, τα χαρακτηριστικά του σημερινού καλεσμένου μας δεν σημαδεύουν τον Ζόραν Σάβιτς αλλά έναν συμπατριώτη του που η απόκτηση του απο το Παγκράτι είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Βλέπετε, ακόμα και εκείνη την περίοδο που οι ελληνικές ομάδες μπορούσαν να δελεάσουν τον οποιονδήποτε μπασκετμπολίστα η είδηση της έλευσης ενός πρωταθλητή Ευρώπης και μάλιστα σε εξαιρετική ηλικία (25 χρονών) προκάλεσε κάποια έκπληξη.

Προϊόν των ακαδημιών της Παρτιζάν, ο "Σλάβκο" ήταν ένας απο τους καλύτερους ψηλούς της Γιουγκοσλαβίας της γενιάς των 68αρηδων και μέλος των μικρών εθνικών ομάδων των Πλάβι. Στους ασπρόμαυρους του Βελιγραδίου δεν βρήκε ιδιαίτερο χρόνο συμμετοχής αφου οι θέσεις της ρακέτας ήταν ρεζερβέ απο Ντίβατς και Σαβοβιτς αλλά πρόλαβε να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα του 1987. Με αυτό το χρυσό μετάλλιο και τον Παγκόσμιο τίτλο του Μουντομπάσκετ Εφήβων στο Μπόρμιο, ο Κοπρίβιτσα θέλοντας να ξεκολλήσει απο την άκρη του πάγκου των Crno Belli, δέχτηκε τον δανεισμό του αρχικά στην ιστορική OKK και μετά στην ΙΜΤ. Τον Ιούνιο του 91 ήταν ένας απο τους πρώτους που ανταποκρίθηκε στο παιδομάζωμα του Ομπράντοβιτς και του Νίκολιτς ώστε η Παρτιζάν να μπορέσει να παρουσιάσει μία αξιόλογη ομάδα στην επερχόμενη συμμετοχή της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, με αυτό που ακολούθησε να μη μπορεί να το συλλάβει ούτε ο πιο ευφάνταστος νους.

 Τα "παιδιά του πολέμου" διωγμένα απο το Βελιγράδι έδωσαν όλους τους εντός έδρας αγώνες του -με εξαίρεση ένα και μοναδικό ματς στα νοκ άουτ με την Βίρτους- στο προάστιο Φουενλαμπραδα της Μαδρίτης και σε πείσμα όλων των άσχημων συνθηκών, προκρίθηκαν στο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης. Στον ημιτελικό με την Φίλιπς Μιλάνο, ο Κοπρίβιτσα πέτυχε 14 πόντους και έδωσε σκληρές μάχες με τον Ντάριλ Ντονκινς που είχαν ως αποτέλεσμα την παρουσία στον μεγάλο τελικό απέναντι στο απόλυτο φαβορί, τους Ισπανούς της Μπανταλόνα. Ίσως στον πιο δραματικό τελικό στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ο "Σλάβκο" κλείδωσε τον Κορνήλιο -ενας είναι ο Κορνήλιος- στους 5 πόντους, Ντανίλοβιτς και Τζόρτζεβιτς κράτησαν ζωντανή την ομάδα τους σκοράροντας και κάπως έτσι φτάσαμε στην "βόμβα" του Σαλε που έκρινε τον αγώνα.

 Ο Κοπρίβιτσα έμεινε ακόμα μια σεζόν στην Παρτιζάν και τον Ιούνιο του 93 ακολούθησε τον δρόμο τόσων και τόσων συμπατριωτών του που τον έφερε στο Μετς. Με την παλιοπαρεα του "Γκρατιπά" και παρτενέρ στην ρακέτα τον Ιαν Λόκχαρτ, ο Σέρβος σέντερ βοήθησε τους ροσονέρι στην εξαιρετική πορεία τους στο πρωτάθλημα που τους έφερε μια ανάσα απο τα πλέι-οφ. Με 18 πόντους και 7 ριμπάουντ μέσο όρο, είναι απορίας άξιον γιατί δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιο του και ο Κοπρίβιτσα άνοιξε πανιά για αλλά εκτός Ελλάδος λιμάνια. Πρώτα στην γειτονική Ιταλία και κατόπιν επιστρέφοντας στην πατρίδα του για την Μπεομπανκα και μετά για την αγαπημένη του Παρτιζάν. Και ύστερα ξεκίνησε μία περιπλάνηση στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, δίνοντας το παρόν στα πρωταθλήματα της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, της Ρωσίας και της Βουλγαρίας.

Αποσύρθηκε στα 40 του το 2008 με την φανέλα της KK Superfund στην τρίτη κατηγορία της Σερβίας. Ο Κοπρίβιτσα είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των Σέρβων ψηλών της εποχής του. Θα έλεγα πως -επιτρέψτε μου την φράση- ο Σλάβισα ήταν λίγο "κουφαλίτσα". Στην επίθεση οι εξαιρετικές του κινήσεις του στο ποστ αντιστάθμιζαν το μειονεκτήμα του ύψους και της δύναμης, ενώ στην άμυνα δούλευε τους αγκώνες όπως κάθε γνήσιο τέκνο της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ένας πολύ ποιοτικός μπασκετμπολίστας που στο Μετς θυμούνται με νοσταλγία οχι εξαιτίας θεαματικών καρφωμάτων αλλά επειδή στο παιχνίδι του κυριαρχούσε η ουσία...