Ο ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΣ ΤΖΙΜΙ ΧΕΝΤΡΙΞ

Σε αυτο το blog έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην απαγόρευση της συμμετοχής ξένων παιχτών στο πρωτάθλημα της Γιουγκοσλαβίας. Ήταν μία απόφαση της "Αγίας Τετράδας" που σκοπό είχε να υποχρεώσει τους συλλόγους να δείξουν εμπιστοσύνη στα δικά τους ταλέντα ανεξαρτήτου ηλικίας και τα αποτελέσματα δικαίωσαν στον μέγιστο βαθμό αυτή την επιλογή.

Πίσω όμως στο μακρινό 1976 η πρωταθλήτρια Παρτιζάν των Κιτσανοβιτς, Νταλιπάγκιτς, ετοιμαζόταν να ριχτεί στην μάχη του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και ο Ράνκο Ζεράβιτσα έψαχνε τον τρόπο ενίσχυσης των Crno Beli. Και τον βρήκε με την απόκτηση του πρώτου ξένου στην ιστορία της ομάδας, τον Αμερικανό Ρόμπερτ "Μπατς" Τέιλορ. Ο Ζεράβιτσα φυσικά πήρε πρώτα την άδεια απο τα μεγάλα κεφάλια της Ομοσπονδίας και άλλωστε ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί εύκολα στον άνθρωπο που είχε οδηγήσει τους Πλάβι στον παγκόσμιο τίτλο του 1970; Και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο Ράνκο είχε έτοιμο τον αντίλογο, μιας και την προηγούμενη χρονιά ο Κρεζιμιρ Τσόσιτς είχε φέρει στην Ζαντάρ τον Ντάγκλας Ρίτσαρντς μόνο για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αυτή ήταν η μόνη απαγόρευση, η αποκλειστική χρησιμοποίηση του Τέιλορ στα ματς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Δεν γνωρίζω τον τρόπο που ο Ζεράβιτσα ανακάλυψε τον Τέιλορ, έναν παντελώς άγνωστο μπασκετμπολίστα ύψους 2.08 που αγωνιζόταν στην θέση του σέντερ. Με θητεία στο κολλεγιακό πρωτάθλημα με το Jacksonville, ο Τέιλορ επιλέχθηκε στον τέταρτο γύρο του ντραφτ το 1974 απο τους Σίξερς στο νούμερο 55. Ενώ αρχικά του προσφέρθηκε συμβόλαιο, η ομάδα της Φιλαδέλφεια τον αποδέσμευσε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1974 και απο εκεί και πέρα τα ίχνη του χάνονται μέχρι την ένταξη του τον Αύγουστο του 76 στο ρόστερ της Παρτιζάν.

Οι οπαδοί των πρωταθλητών Γιουγκοσλαβίας συμπάθησαν αμέσως τον Τέιλορ, οχι τόσο λόγω των μπασκετικών του προσόντων που εδώ που τα λέμε δεν ήταν και κάτι το αξιόλογο, οσο εξαιτίας της εμφάνισης του και ιδιαίτερα του πλούσιου αφρο μαλλιού που του χάρισε το παρατσούκλι "Παρτιζάνος Τζίμι Χέντριξ". Η παρουσία του Αμερικανού στο Βελιγράδι ήταν βραχύβια αφού η Παρτιζάν αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο μη μπορώντας να υπερκεράσει τα εμπόδια της Σπαρτάκ Μπρνο και της βουλγαρικής Ακαντεμικ Σόφιας. Έμεινε μόνο το σύνθημα "Kića, Praja, Baća, koji sve to plaća" (Ο Κιτσα, ο Πραγια και ο Μπατσα που τα παίρνουν όλα) που τραγουδούσαν οι οπαδοί, προϊόν παρερμηνείας μιας και πίστευαν πως οι αποδοχές του Αμερικανού θα ήταν ιδιαιτέρως σεβαστές, τουλάχιστον παραπλήσιες με αυτές των μεγάλων ονομάτων όπως ο Νταλιπάγκιτς και ο Κιτσανοβιτς.

Ο Τέιλορ μετά την γιουγκοσλαβική εμπειρία εξαφανίστηκε απο τον μπασκετικό χάρτη με τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες να κάνουν λόγο για πέρασμα απο τις μικρές κατηγορίες της Ιταλίας. Όποια και αν ήταν η συνέχεια της καριέρας του, ο "Παρτιζάνος Τζίμι Χέντριξ" θα φέρει πάντα τον τιμητικό τίτλο του πιονέρου για τους ξένους αθλητές που φόρεσαν τα χρώματα των Crno Beli και ιδιαίτερα σε μία εποχή ειδικών συνθηκών για τις σχέσεις Ανατολής και Δύσης...