ΑΡΗΣ-ΤΡΕΙΣΕΡ: Η ΠΙΟ ΜΑΓΙΚΗ ΝΥΧΤΑ

Το Αλεξάνδρειο είναι ένα γήπεδο που στο παρκέ του έχουν εκτυλιχθεί μερικές απο τις ομορφότερες ιστορίες του ελληνικού μπάσκετ. Και οι κερκίδες του όμως, αυτές οι κυκλικές κερκίδες που θυμίζουν ρωμαϊκή αρένα έχουν να διηγηθούν νύχτες θριάμβων απο την εποχή που ακόμα και πρωταθλητές Ευρώπης, αθλητές με δαχτυλίδι ΝΒΑ και παίχτες με παραστάσεις απο μεγάλους αγώνες, ένιωσαν τα πόδια τους να τρέμουν βλέποντας 5 χιλιάδες κιτρινόμαυρους οπαδούς (σύμφωνα με τα κομμένα εισιτήρια γιατί στο γήπεδο πρέπει να ήταν τουλάχιστον 7 χιλιάδες) να τους "καλωσορίζουν" με τις ανάλογες ευχές.

Ήταν Πέμπτη και το ημερολόγιο έδειχνε 30 Οκτωβρίου του σωτήριου έτους 1986 όταν η "24η ομάδα του ΝΒΑ", όπως αποκαλούνταν με μεγάλη δόση αυταρέσκειας οι Ιταλοί της Τρέϊσερ Μιλάνο μπήκαν στο Αλεξάνδρειο με περίσσια αυτοπεποίθηση, κάτι πολύ λογικό καθώς η παρουσία στην ομάδα παιχτών όπως ο θρυλικός Ντίνο Μενεγκίν, ο Ρομπέρτο Πρεμιέρ, ο Κεν Μπάρλοου, ο Μάικ Ντ'Αντόνι και φυσικά ο μεγάλος Μπόμπ Μάκαντου δικαιολογούσαν την οποιαδήποτε έπαρση. Απέναντι τους παρατάχθηκε ο πρωταθλητής Ελλάδος Άρης που το 1985 είχε κάνει αισθητή για πρώτη φορά την παρουσία του στην Ευρώπη φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Κόρατς για να αποκλειστεί απο την Βαρέζε ένεκα και του τραυματισμού του Νίκου Γκάλη.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης ήθελε να ανοίξει τα φτερά της για να πετάξει προς την ευρωπαϊκή ελίτ και την πρόκριση στους έξι καλύτερους του Κυπέλλου Πρωταθλητριών αλλά η κλήρωση στάθηκε δύσκολη αφού την έφερε στον δρόμο των πρωταθλητών Ιταλίας. Πρώτα όμως έπρεπε να ξεμπερδέψει με τη βελγική Σουνέρ Οστάνδης και το έκανε με εμφατικό τρόπο κερδίζοντας τα δύο παιχνίδια με διάφορες 38 και 48 πόντων αντίστοιχα, την ίδια ώρα που οι Ιταλοί ζορίζονταν με την πρωταθλήτρια της μπασκετομάνας Σκοτίας Μάρεϊ απο το Εδιμβούργο. Οι μαχητικοί Σκοτσέζοι απέσπασαν ισοπαλία στην έδρα τους και στο Μιλάνο βαστούσαν ηρωικά μέχρι την ανάπαυλα του ημιχρόνου όταν και ο Μάκαντου με τον Μπάρλοου ανέλαβαν να καθαρίσουν τη μπουγάδα.

Ο Πίτερσον βλέποντας την κακή κατάσταση της ομάδας και ξέροντας τη δυναμική του Άρη, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου δηλώνοντας πως στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Ακόμα και αυτός όμως δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα συνέβαινε εκείνο το βράδυ στο Αλεξάνδρειο. Το απο ώρα ασφυκτικά γεμάτο γήπεδο δονούταν απο τις φωνές των Αρειανών που "στόλιζαν" με ζέση τους Ιταλούς, δείχνοντας ιδιαίτερη αδυναμία στον γερόλυκο Μενεγκίν με το σύνθημα "Ντίνο Ντίνο Τσιτσιολίνο". Ο Ιωαννίδης ξεκίνησε τον αγώνα με το δίδυμο, τον Σούμποτιτς, τον Φιλίππου και τον Αμερικανό Τζάκσον ενώ ο Πίτερσον έστειλε στο τζαμπολ τους πιο έμπειρους, δηλαδή τον Ντ'Αντόνι με τον Πρεμιέρ στα γκαρντ, τον Μπάρλοου και τα "γερόντια" Μενεγκίν και Μάκαντου για τις μάχες της ρακέτας.

Αυτό που συνέβη ήταν βγαλμένο απο τα ομορφότερα όνειρα του Ξανθού και απο τους χειρότερους εφιάλτες του Νταν Πίτερσον. Οι παίχτες του Άρη μπήκαν σαν δαιμονισμένοι στο γήπεδο και προεξάρχοντος του Γκάνγκστερ έδωσαν διαολοεμένο ρυθμό στο παιχνίδι έχοντας ως στόχο να τρέξουν τους Ιταλούς που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν. Ακόμα και χωρίς τον Γιαννάκη που όπως πάντα ήταν πολύ παθιασμένος και κυνηγούσε τον Ντ'Αντόνι μέχρι την τουαλέτα με συνέπεια να χρεωθεί γρήγορα με τέσσερα φάουλ, ο Δοξάκης που τον αντικατέστησε τα κατάφερε άψογα. Οι παίχτες της Τρέϊσερ δεν προλάβαιναν να μετρούν καλάθια και το ημίχρονο έληξε με το σκόρ στο 60-34 υπέρ του Άρη με το εξωπραγματικό ποσοστό ευστοχίας 19/23 σουτ δύο πόντων.

Το δεύτερο μέρος συνεχίστηκε στο ίδιο μοτίβο με τη διαφορά να φτάνει στα δυσθεώρητα ύψη των 37 πόντων, τους Ιταλούς να προσπαθούν απελπισμένα να τη μαζέψουν και όποτε την έριχναν κάτω απο τους 30, ερχόταν ο Γκάλης για να πετύχει άλλους δύο απο τους συνολικά 44 πόντους του και να επαναφέρει την τάξη. Τη στιγμή που ο Γάλλος διαιτητής Μαϊνινί σφύριζε τη λήξη του αγώνα, ο φωτεινός πίνακας στο Αλεξάνδρειο έγραφε το απίστευτο 98-67 υπέρ του πρωταθλητή Ελλάδος και ο πολύπειρος Μάκαντου δήλωνε πως αυτά που έκαναν ο Γκάλης και ο Άρης δεν τα είχε δει ούτε απο τους Σέλτικς.

Ήταν μία τεράστια νίκη για την ελληνική ομάδα όχι μόνο απο πλευράς γοήτρου αλλά και του πιο χειροπιαστού στόχου της πρόκρισης στην εξάδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Το αποτέλεσμα σόκαρε ολόκληρη τη μπασκετική Ευρώπη και λίγοι -ίσως και κανείς- ήταν αυτοί που πίστευαν πως στη ρεβάνς σε εφτά βράδια στο Μιλάνο, η Τρέϊσερ θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα.

Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που έχει το δικό της χωρίο στη βίβλο με τις μεγάλες ανατροπές του ευρωπαϊκού μπάσκετ, γνωστή ως Miracolo di Palatrussardi..