1955: Γεννιέται ο James Edwards. Ένας ψηλός με σχεδόν 20 χρόνια καριέρα στο ΝΒΑ και τρία πρωταθλήματα. Σε ένα εκ των οποίων μάλιστα - με τους Pistons το 1990 - ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας.
Παρακαλώ περιμένετε...
Του Ανδρέα Τσεμπερλίδη
Πόσοι άραγε θυμάστε ότι μέχρι πριν κάποια χρόνια, η εβδομάδα των Φάιναλ φορ αρκετές φορές συνέπεφτε με την Μεγάλη Εβδομάδα είτε των Ορθοδόξων είτε των Καθολικών; Έτσι λοιπόν έτυχε να συμβεί και το 1996 με το Φάιναλ φορ του Παρισιού και το πρώτο - τότε - Κύπελλο Πρωταθλητριών για το ελληνικό μπάσκετ. Εκπρόσωπος μας στην Πόλη του Φωτός που θα φιλοξενούσε τη διοργάνωση στο διάστημα 9 - 11 Απριλίου ήταν ο Παναθηναϊκός, μόνος του αυτή τη φορά αφού ο αιώνιος αντίπαλος που του είχε στερήσει δύο συνεχόμενες φορές τον τελικό, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Ρεαλ στα προημιτελικά. Όμως και ο δρόμος του Τριφυλλιού δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα . Το προηγούμενο καλοκαίρι οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, αποφασισμένοι για την κατάκτηση της κορυφής σε Ελλάδα και Ευρώπη βάζουν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη και πραγματοποιούν μία τεράστια μεταγραφή. Φέρνουν στην Ελλάδα ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ΝΒΑ, τον Human highlight Film, τον Ντομινίκ Γουιλκινς.
Για να καταλάβουμε το μέγεθος του παιχταρά που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα, η σημερινή αντιστοιχία θα ήταν από άποψη ονόματος πχ ο Καρμέλο Αντονι. Δεν έμειναν όμως στην προσθήκη του Ντομινίκ αλλά έφεραν στην ομάδα και άλλους σπουδαίους παίχτες, με προεξάρχοντα τον αρχηγό της εθνικής Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Τζον Κορφα και το νέο αστέρι τον μπόμπερ των Αμπελοκήπων Τζαννή Σταυρακόπουλο. Ο βασικός κορμός με Αλβερτη, Οικονόμου, Στογιαν έμεινε ίδιος και το έργο της δημιουργίας της ομάδας ανατέθηκε στον καλύτερο προπονητή εκείνη την εποχή, τον Μποζινταρ Μαλίκοβιτς - και όχι Μάλκοβιτς όπως τον μάθαμε αργότερα -. Το μοντάρισμα του Παναθηναϊκού ήταν εξ αρχής δύσκολο όπως και τα προβλήματα μεταξύ προπονητή και Γουιλκινς . Ο Μαλκοβιτς που ουσιαστικά ποτέ δεν τον ήθελε, απαιτούσε από τον κατεξοχήν εκφραστή του fast break, Ντομινίκ να μάθει στα 35 του να παίζει με επιθέσεις των 30" και να γίνει αμυντικό εργαλείο. Ο Νικ θεωρούσε ότι ο προπονητής δεν τον σεβόταν και κάπως έτσι κυλούσε η χρονιά.
Κάποια στιγμή και οι δύο έβαλαν νερό στο κρασί τους - σίγουρα σκεπτόμενοι και τα ηγεμονικά τους συμβόλαια - και φτάνουμε στη σειρά αγώνων με την Μπενετόν για την πρόκριση στο Φάιναλ φορ με μειονέκτημα έδρας . Στο ΟΑΚΑ οι Πράσινοι θα σταθούν τυχεροί, μιας και ένα δικό τους παιχνίδι θα "καταφέρουν" να κριθεί από ένα άστοχο τρίποντο του "Δολοφόνου με τη Βίβλο", του προσφάτως αποβιώσαντα Χενρι Γουίλιαμς. Θα ταξιδέψουν στην Ιταλία με στόχο μία νίκη σε δύο παιχνίδια . Ήττα με κάτω τα χέρια στο πρώτο και στο Τριφύλλι γνωρίζουν ότι έχουν μία τελευταία ευκαιρία για να τσεκάρουν το εισιτήριο για το Παρίσι.
Ο αγώνας της 14ης Μαρτίου θα είναι δραματικός και θα κριθεί από ένα κόψιμο του Βρανκοβιτς πάνω στον Ρεμπρατσα σχεδόν με τη λήξη. Μεγάλη νίκη και η πρόκριση στον Παναθηναϊκό που ετοιμάζει βαλίτσες για τη Γαλλία. Η ΤΣΣΚΑ περιμένει στον ημιτελικό της 9ης Απριλίου στο Παλέ ντε Μπερσί. Ο Παναθηναϊκός θα βρεθεί εκεί δύο μέρες νωρίτερα και μαζί του θα είναι και σχεδόν 8000 φίλαθλοι που θα πρασινίσουν το Παρίσι. Θα πανηγυρίσουν και την νίκη στον ημιτελικό και την καταπληκτική εμφάνιση του Ντομινίκ που με 35 πόντους θα κάνει σμπαράλια τα αμυντικά συστήματα των Ρώσων και θα δείξει γιατί οι Γιαννακόπουλοι δαπάνησαν μία περιουσία για να το πείσουν να αφήσει το ΝΒΑ. Στον έταιρο ημιτελικό η Μπαρτσελόνα θα νικήσει άνετα τη Ρεάλ και θα μονομαχήσει με τον ΠΑΟ για το βαρύτιμο τρόπαιο. Ο Ρενέσες θέλει να αποδείξει ότι κακώς είχε αντικατασταθεί από τον Μάλκοβιτς και οι Καταλανοί θέλουν να αποβάλλουν τη ρετσινιά της πιο looser ευρωπαϊκής ομάδας. Και ο Παναθηναϊκός όμως θέλει να δικαιολογησει τον τίτλο του φαβορί και να φέρει το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην Ελλάδα.
Με αυτά τα δεδομένα ο αγώνας ξεκινάει και οι Πράσινοι με σφιχτή άμυνα και καλές επιλογές στην επίθεση χτίζουν σιγά σιγά μία διαφορά. Είναι φανερό όμως ότι και οι δύο ομάδες έχουν τεράστιο άγχος και ο αγώνας θα πάει σε χαμηλό σκορ. Το ημίχρονο λήγει με τον Παναθηναϊκό να προηγείται με 10 πόντους 35 - 25.Το μόνο που έχει να κάνει είναι να διατηρήσει αυτό το προβάδισμα και ο τίτλος θα κατακτηθεί. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως θα εμφανιστεί ένας άλλος Παναθηναϊκός.Η Μπαρτσελονα με μπροστάρη τον Καρνισοβας θα ροκανισει τη διαφορά και φτάνουμε στα τελευταία συγκλονιστικά δευτερόλεπτα. Το σκορ είναι στο 67 - 66 υπέρ του ΠΑΟ και η μπάλα στα χέρια του πολύπειρου Γιαννάκη 36" πριν το τέλος. Ο Δράκος θέλει να πάει σε επίθεση της τελευταίας στιγμής ώστε να μην επιτρέψει στην Μπαρτσελονα να εκδηλώσει τη δική της. Και ξαφνικά ο Γιαννάκης θα γλυστρήσει - με υποψία φάουλ - και η μπάλα θα βρεθεί στην κατοχή του Γκαλιλέα . Αυτό που ακολουθεί είναι ένα ρεσιτάλ λαθών από την πλευρά της γραμματείας και των διαιτητών. Και ας ξεκινήσουμε την καταγραφή. Ο Γιαννάκης έχασε τη μπάλα και ταυτόχρονα έληξε και ο χρόνος επίθεσης των 30" που είχε στη διάθεσή της η ελληνική ομάδα. Οπότε έπρεπε να διακοπεί το παιχνίδι και η Μπαρτσελόνα να ξεκινήσει νέα επίθεση από την πλάγια γραμμή με 4.8 " να υπολείπονται για τη λήξη του αγώνα. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν συνέβη αλλά κόλλησε και το χρονόμετρο χωρίς ποτέ να κυλήσει ο χρόνος. Ο Γκαλιλέα θα πασάρει στον Μοντερο ο οποίος θα σηκωθεί για lay up, σίγουρος ότι χαρίζει το Κύπελλο στους Καταλανούς. Και κάπου εκεί εμφανίζεται ο από μηχανής Θεός, Στογιαν Βρανκοβιτς. Με μία απίστευτη κούρσα θα διανύσει 25 μέτρα με τρεις δρασκελιές - σχεδόν τσαλαπατώντας τον άμοιρο Κόρφα που βρέθηκε στον δρόμο του και την ώρα που ο Ισπανός είναι έτοιμος να σκοράρει θα δει ένα σκιάχτρο να σκεπαζει το καλάθι και να κολλάει τη μπάλα στο ταμπλό.
Από εκεί και πέρα το χάος. Η γραμματεία θα πάρει χαμπάρι οτι το χρονόμετρο έχει κολλήσει, θα το ενεργοποιήσει ξανά, αλλά ο Γκαλιλέα δεν θα προλάβει να εκδηλώσει επίθεση. Το παιχνίδι θα λήξει μέσα σε εξαλλους πανηγυρισμούς από όλον τον Παναθηναϊκό, ενώ ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, ο Δαλματός γίγαντας βρισκόταν λαβωμένος στο παρκέ. Ο Γουίλκινς επιτέλους κατακτούσε έναν τίτλο στην τεράστια καριέρα του στην πόλη που γεννήθηκε, ενώ οι Γιαννακόπουλοι έβλεπαν τα εκατομμύρια που είχαν ξοδέψει, επιτέλους να πιάνουν τόπο. Και φυσικά το ελληνικό μπάσκετ έφτανε στη Γη της Επαγγελίας μετά από έξι αποτυχημένες προσπάθειες. Ήταν μία πρόωρη Ανάσταση και η αρχή των θριάμβων που θα ακολουθούσαν.
Ο τελικός όμως δεν τελείωσε με το σφύριγμα της λήξης. Η Μπαρτσελονα υπέβαλε ένσταση, θεωρώντας αντικανονικό το κόψιμο του Βρανκοβιτς - το οποίο όντως ήταν -, παραλείποντας σκοπίμως όμως τα παιδαριώδη λάθη της γραμματείας. Η FIBA την δικαίωσε εν μέρει, οι Καταλανοί θεώρησαν εαυτόν ηθικούς πρωταθλητές, αλλά η ιστορία έγραψε ότι το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην Ελλάδα το έφερε ο Παναθηναϊκός. Με ηγέτη τον MVP του Φάιναλ φορ Ντομινίκ, οι Πράσινοι φάνηκαν πανέτοιμοι για την μεγάλη πρόκληση και άνοιξαν τον δρόμο για την γιγάντωση του ελληνικού μπάσκετ στα χρόνια που ακολούθησαν. Έμελλε να κατακτήσουν αλλά πέντε τρόπαια - μέχρι τώρα - αλλά το πρώτο είναι πάντα πιο γλυκό και αυτό που μένει έντονα αποτυπωμένο στη μνήμη...
Η ομάδα του Παναθηναικού την σεζόν 1995-96: