ΜΑΚΧΕΙΛ ΚΕΒΙΝ (MCHALE KEVIN)

Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 1957. Έχει ύψος 2,08 και έπαιζε στην θέση του Power Forward. Έίναι ένας ακόμη από τους αδικημένους λόγω θέσης και ομάδας παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ καθώς σε όλη του την καριέρα είχε μπροστά του τον Larry Bird. Το εμπόδισε αυτό στο να είναι μία φοβερή παρουσία? Μάλλον όχι...

Στα κολλεγιακά του χρόνια αγωνίστηκε με το πανεπηστήμιο τη Μινεσότα (1976-80) όπου τις 2 τελευταίες του σεζόν θα κανέι αισθητή την παρουσία του και θα έχει περίπου 17 πόντους και 9 ριμπάουντ ανά αγώνα. Οι Celtics, σε μία από τις φοβερές εκείνες εμπνεύσεις του Red Auerbach, στο draft του 1980 θα ανταλλάξουν το νούμερο 1 με το νούμερο 3 και τον Robert Parish στήνοντας έτσι την ομάδα των πρωταθλημάτων, στο νούμερο 1 θα επιλεγεί ο Joe Barry Carroll ( που έχει παίξει και Ευρώπη) και ο McHale θα φτάσει στην Βοστώνη στο νούμερο 3. Μαντέψτε ποιός βγήκε κερδισμένος από την ανταλλαγή...

Από την πρώτη του χρονιά, ο Kevin θα έχει καταλυτική παρουσία για τους Κελτες. Θα έρχεται από τον πάγκο και θα δίνει ανάσες, πόντους και φοβερή άμυνα. Τα πρώτα του χρόνια άλλωστε ήταν ο καλύτερος αμυντικός των Celtics, αυτός δηλαδή που αναλάμβανε να μαρκάρει όλους τους καλούς αντίπαλους ψηλούς. Με Bird, McHale και Parish οι Celtics θα πάρουν κατευθείαν το πρωτάθλημα το 1981. Έως το 1985 ο McHale θα έρχεται από τον πάγκο, αλλά αυτό δεν θα τον αποτρέψει από το να σκοράρει σταθερά πάνω από 18 και συνήθως πάνω από 20 ποντους ανά αγώνα. Κάπως έτσι το 1984 και το 1985 θα κερδίσει το βραβείο του καλύτερου 6^ου παίκτη. Έως το 1986 έχει κερδίσει ακόμη δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή (1984-1986) κάνοντας τους τίτλους του συνολικά 3. Οι Celtics υπολογίζουν στο draft του 1986 για να μπορέσουν να δώσουν ανάσες στο δίδυμο των forward τους ( Bird, McHale), οι οποίοι αγωνίζονται κοντά στα 40 λεπτά σε κάθε αγώνα. Όμως το “next big thing”, o Len Bias θα πεθάνει από κατάχρηση ναρκωτικών? μόλις δύο ημέρες μετά την επιλογή του στο νούμερο 1 του draft. Έτσι οι δύο «κουβαλητές» των Κελτών θα πρέπει να συνεχίσουν τις υπερωρίες.

Ο Larry έχει προβλήματα με την μέση του και ο Kevin  παίζει όλα τα playoff του 1987 με σπασμένο πόδι, σημειώνωντας 21 πόντους και 9 ριμπάουντ σε 39+ λεπτά ανά αγώνα. Μετά από αυτό τίποτα δεν είναι το ίδιο. Το lateral του είναι εμφανώς επιρρεασμένο αλλά συνεχίζει να είναι αποτελεσματικος χάρη στην μοναδική τεχνική του κατάρτιση. Οι διετία 1986-1988 άλλωστε είναι η πιο αποτελεσματική του αφού σουτάρει με πάνω από 60% στα δίποντα, κερδίζοντας τον σχετικό τίτλο σε κάθε μία από τις δύο χρονιές. Παρόλο που η αρμάδα των Κελτών είναι σε πτωτική πορεία, θα συνεχίσει να αγωνίζεται αποτελεσματικά μέχρι και το 1993 όταν και θα αποσυρθεί σε ηλικία 36 ετών. Συνολικά στην καριέρα του πέτυχε 17335 πόντους (17,9 ανά αγώνα) και κατέβασε 7,122 ριμπάουντ (7,3 ανά αγώνα) ενώ έκοβε σταθερά με μέσο όρο καριέρας 1,7 μπλοκ ανά αγώνα. Συμμετείχε σε 7 All star, βγήκε 6 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα του ΝΒΑ (3 φορές πρώτη και 3 φορές δεύτερη), ενώ από το 1999 είναι μέλος του Naismith Hall of Fame. Φυσικά η φανέλα με το νούμερο 32 έχει αποσυρθεί από τους Boston Celtics.

Κι όμως, είπαμε τόσα για τον Kevin και κάτι ξεχάσαμε. Το πιο βασικό. Καλοί οι τίτλοι και οι αριθμοί αλλά το πιο βασικό χαρακτηριστικό του, αυτό με το οποίο σκόραρε τόσο αποτελεσματικά και με τέτοια συνέπεια ήταν ότι είχε το καλύτερο παίχνίδι στο  στο post που έχουμε δει ποτέ. Το παιχνίδι του McHale αντέγραψε μερικώς λίγα χρόνια αργότερα ο Hakeem και τον θυμόμαστε σαν τον καλύτερο post παίκτη στην ιστορία. Και λέμε μερικώς αφού το παλμαρέ του λευκού σταρ ήταν εμφανώς μεγαλύτερο, αφού μπορούσε να σκοράρει από το ποστ με κάθε διαφορετικό συνδιασμό κινήσεων που μπορείτε να φανταστείτε. Οι κασέτες με τις κινήσεις του διδάσκονται στα κολλέγια και αυτή είναι η πιο σημαντική παρακαταθήκη του στον χώρο του μπάσκετ. O Kevin στην καριέρα του πήρε 3 δαχτυλίδια και αρκετή αναγνώριση, έαν όμως δεν έπαιζε δίπλα στον Larry, προσωπική άποψη είναι ότι θα έκανε πολύ πιο εντυπωσιακά πράγματα σε επίπεδο στατιστικής και ίσως σήμερα να τον θυμόμασταν λίγο περισσότερο. Από αυτό το πρίσμα ίσως είναι υποτιμημένος. Κόντρα όμως στο ίσως, η μπασκετική του αξία είναι σίγουρα αδιαπραγμάτευτη.