ΝΤΟΚΙΝΣ ΝΤΑΡΙΛ (DAWKINS DARRYL)

Γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1957. Είχε ύψος 2,11 και αγωνιζόταν στην θέση του Center. Τρομακτικά δυνατός από μικρή ηλικία, θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του high school των ΗΠΑ στο 1975. Με τα περισσότερα κολλεγια να σφάζονται στα πόδια του, ο ίδιος θα πάρει μία μοναδική απόφαση να πάει απευθείας από το high school στο ΝΒΑ. Οι 76ers θα τον επιλέξουν στο νούμερο 5 του draft και έτσι θα γίνει ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που το κάνει αυτό στο ΝΒΑ. Ο λόγος που ο ίδιος δήλωνε ήταν το ότι ήθελα άμεσα χρήματα για να βγάλει την οικογένειά του από τις συνθήκες φτώχιας που επικρατούσαν.

Στο ΝΒΑ θα αργήσει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Γεγονός λογικό αφού ήταν ένα παιδί ανάμεσα σε άντρες. Έτσι τις δύο πρώτες σεζόν του θα έχει ξεκάθαρα συμπληρωματικό ρόλο. Όμως την τρίτη του σεζόν θα πάρει τον χρόνο που χρειάζεται για να δείξει ότι μπορει να σταθεί επάξια στον «μαγικο κοσμο» του ΝΒΑ. Θα τα βάλει με τους κορυφαίους ψηλούς της εποχής και πολλές φορές  θα αναδειχθεί νικητής, ενώ τα δύο βασικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του θα είναι τα πολύ δυναμικά του καρφώματα αλλά και το μεγάλο ποσοστό ευστοχίας του. Μάλιστα θα αναγκάσει την λίγκα να βάλει έναν καινούργιο κανονισμό , ο οποίος θα θεωρεί παράβαση το να σπάσει κάποιος το ταμπλό εν ώρα αγώνα. Παράβαση που επισύρει ποινή τόσο αγωνιστική όσο και χρηματική. Στην Philadelphia (1975-82) θα παραμείνει για 7 σεζόν.

Το 1982 θα μεταγραφεί στους New Jersey Nets (1982-87) όπου θα απολαύσει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του. Αποκορύφωμά του θα είναι η σεζόν 1983-84 όταν και θα τελειώσει με μέσο όρο 16,8 πόντους και 6,7 ριμπάουντ. Μετά τους Nets θα ακολουθήσουν για πολύ λίγο οι Jazz (1987) αλλά και μία διετία χωρίς ουσιαστικά να παίζει στους Pistons (1987-89). Αν και έχει 14 χρόνια από όταν ο Dawkins μπήκε στο ΝΒΑ, είναι μόλις 31 ετών και έτσι ξέρει ότι έχει μπάσκετ μπροστά του. Όχι όμως στο ΝΒΑ όπου πλέον δεν παίρνει χρονο συμμετοχής. Έτσι θα πάρει την απόφαση να περάσει τον Ατλαντικό για να αγωνιστεί στο καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης εκείνη την περίοδο το Ιταλικό. Συνολικά, στα 14 χρόνια παρουσίας του στο ΝΒΑ σημείωσε 8,733 πόντους και πήρε 4,432 ριμπάουντ. Εν.ω λόγω του δυναμικού του παιχνιδιού και των καρφωμάτων του κέρδισε πολλά προσωνύμια, όπως Dr. Dunkestain ή Sir Slam, αλλά το πιο γνωστό εξ αυτόν ήταν το “Chocolate Thunder” που του έδωσε ο Stevie Wonder.

Ο πρώτος του σταθμός, παρόλη την καριέρα του θα είναι ομάδα δεύτερης κατηγορίας και πιο συγκεκριμένα η Torino (1989-91). Στην Ιταλικη ομάδα θα μείναι δύο σεζόν και θα την οδηγήσει στην άνοδο από την δεύτερη στην πρώτη κατηγορία, όντας ο κορυφαίος της παίκτης με πάνω από 21 πόντους ανά αγώνα και στις δύο του σεζόν. Το 1991 θα τον πάρει στην Μιλάνο (1991-92) ο Mike D Antoni όπου και θα μετρήσει σχεδόν 16 πόντους ανά αγώνα, ενώ την τελευταία του διετία αστην Ιταλία θα την περάσει αγωνιζόμενος με την φανέλα της Forli (1992-94) στην δεύτερη κατηγορία, αφού δεν θα καταφέρει να επαναλάβει την άνοδο , όπως με την Τορίνο. Συνολικά στην πενταετία που αγωνίστηκε στην Ιταλία μέτρησε 180 παιχνίδια με πάνω από 200 κοψίματα και το εξωπραγματικό 81,3% στα σουτ εντός παιδιάς. Ένα ρεκόρ που φυσικά δύσκολα θα σπάσει.

Το 1994 θα γυρίσε στις ΗΠΑ και τους Harlem Globettroters (1994-95). Θα ακολουθήσει μία σεζόν στο CBA αλλά και ακόμη μία το 1999-2000. Κάπως έτσι θα αποσυρθεί εντελώς από την ενεργό δράση σε ηλικία 43 ετών. Θα ασχοληθεί με το μπάσκετ από διάφορα πόστα, και στις 27 Αυγούστου του 2015 θα πεθάνει σε ηλικία μόλις 58 ετών. Δεν ήταν ο καλύτερος παίκτης που είδαμε ποτέ να παίζει αλλά σίγουρα ήταν ένας από τους πιο θεαματικούς. Και για όλους αυτούς που ζήσανε τα early 80's, σπασμένο ταμπλό μπορούσε μόνο να σημαίνει Chocolate Thunder.