ΦΟΡΝΤ ΦΙΛ (FORD PHIL)

Υπάρχουν πολλοί παίκτες που ξεκίνησαν ως μεγάλα ταλέντα αλλά ποτέ τα πράγματα δεν πήγαν όπως έπρεπε για αυτούς. Ένας από αυτούς που ξεχωρισαμε είναι και ο Phil Ford.

Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1956. Έχει ύψος 1,83 και αγωνιζόταν στην θέση του Play Maker. Στα κολλεγιακά του χρόνια αγωνίστηκε με το περίφημο North Carolina (1974-78) του Dean Smith και αργότερα του MJ. Σταθερά καλός και τα 4 του χρόνια ολοκληρωσε την κολλεγιακή του καριέρα με 18,6 πόντους και 6,1 ασσίστ μέσο όρο καθώς και ένα εντυπωσιακό 52,7% στα σουτ εντός πεδιάς. Οι τελευταίες του χρονιές στο κολλέγιο μπορούν να περιγραφούν ως ονειρικές. Το 1976 θα συμμετάσχει με την Εθνικη ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ όπου θα κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο, ενώ το 1978 θα σαρώσει πραγματικά ότι βραβείο υπάρχει. Τα κυριότερα μεταξύ αυτών το John Wooden Award αλλά και το βραβειο καλύτερου παίκτη της ACC.

Φυσικά είναι μέσα στους καλύτερους παίκτες του κολλεγικού και είναι λογικό να αποτελεί διακαή πόθο πολλών ομάδων κατά το draft. Έτσι, παρόλο που ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν θέλει να πάει στους Kansas City Kings, αυτοί θα τον επιλέξουν στο νούμερο 2 του draft (1978) κάνοντας το πρώτο βήμα για να αποτρέψουν μία μεγάλη καριέρα. Πραγματικά εάν οι Nets κρατούσαν το pick τους και δεν το δίναν σε μία ακόμη από αυτές τις ανεξήγητες ανταλλαγές τους, ο Phil Ford ίσως να έγραφε ιστορία. Παρόλη όμως την αρχική του άρνηση, ο νεαρός άσσος θα ταξιδέψει στο Kansas City (1978-82) και την πρώτη του χρονιά θα είναι εντυπωσιακός. Τόσο εντυπωσιακός που θα πάρει σπίτι του τον τίτλο του Rookie of the Year (1979) ενώ θα κααφέρει να βγει στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ. Άλλωστε τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: 15,9 ποντοι, 8,6 ασίστ και 2,2 κλεψίματα. Καθόλου άσχημα για rookie. Στο ίδιο μοτίβο θα κυλήσουν και οι δύο επόμενες σεζόν με τελικό απολογισμό των τριών πρώτων πάνω από 16 πόντοι, πάνω από 8 ασίστ και πάνω από 1,5 κλεψίματα. Στις τρεις πρώτες σεζόν του. Οι άλλοι πέντε που το έχουν πετύχει αυτό τους θυμόμαστε κα θα τους θυμόμαστε για πάντα καθώς είναι οι Magic Johnson, Tim Hardaway, John Wall, Chris Paul και Isiah Thomas. Κλειστό κλάμπ εκλεκτών μελών. Και ξαφνικά τί?

Μετά την τρίτη του σεζόν στο ΝΒΑ, και ενώ όλα δείχνουν ένα λαμπρό μέλλον, ο Phil θα πάψει να είναι αυτός που ήταν. Ένας τραυματισμός στο μάτι θα τον κρατήσει έξω για μερικούς μηνες το 1981 και δεν θα μπορέσει ποτέ να επιστρέψει στο επίπεδο που ήταν προηγουμένως. Υπήρξαν κάποιες φήμες για αλκοολισμό τις οποίες βέβαια ο ίδιος αρνείται, αλλά μην ξεχνάτε ότι είμαστε στην δεκαετία του 1970, και αν μη τι άλλο πέρα από το αλκοόλ κάθε είδους καταχρήσεις δίνουν και παίρνουν. Ο Ford θα περάσει μία ακόμη σεζόν στο Kansas και θα βρεθεί με ανταλλαγη στους  Nets (1982). Από εκεί στους Bucks (1982-83) και τέλος στους Rockets (1983-85). Το 1985, ο Phil Ford θα αποσυρθεί σε ηλικία 29 ετών και μάλιστα χωρίς κάποια επίσημη αιτιολογία για αυτό. Έπαιξε στο ΝΒΑ 7 σεζόν. Οι 3 πρώτες σεζόν superstar. Οι 4 επόμενες σεζόν ούτε ρολίστα. Το αέρινο στυλ και του και οι μαγικές βραδιές που μοίραζε 20+ ασίστ μας αφηνουν με την απορία και χτίζουν έναν μεγάλο μύθο γύρο από το όνομά του. Και μαζί ένα μεγάλο what if. Και αυτό το τελευταίο είναι αυτό που του δίνει επίσημα το εισητήριο για την χώρα των χαμένων μεγάλων ταλέντων.