ΓΚΡΙΦΙΘ ΡΑΣΑΡΝΤ (GRIFFITH RASHARD)

Γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1974. Έχει ύψος 2,11 και αγωνιζόταν στην θέση του Center. Ήταν αυτό που λέγαμε στην εποχή του, βαρύ κορμί με εκτόπισμα μέσα στο καλάθι. Στα κολλεγικά του χρόνια φόρεσε την φανέλα του  Wisconsin  (1993-95) με το οποίο την δεύτερη χρονιά του σημείωνε 17 πόντους και 10,5 ριμπάουντ ανά αγώνα. Προηγουμένως βέβαια είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα λυκείων (1993) της πολιτείας, ενώ είχε πάρει και τον τίτλο του καλύτερου πάικτη της αφήνωντας πίσω του τον γνωστό μας από την θητεία του στην Λάρισα, Τάιρον Νέσμπι. Πίσω στα κολλεγικά χρόνια, οι καλές του εμφανίσεις του δίνουν την αυτοπεποίθηση ότι θα τα καταφέρει στο draft του 1995 και θα έχει δίκιο, αφού οι Bucks θα τον επιλέξουν στο νούμερο 38.

Βέβαια στο ΝΒΑ δεν θα αγωνιστεί ποτέ. Ο λόγος όπως εξήγησε ο ατζέντης του ήταν ότι λίγοι παίκτες από τον δεύτερο γύρο παίρναν τότε εγγυημένο συμβόλαιο, ενώ μία μέτρια προς καλή ομάδα στην Ευρώπη θα μπορούσε να του προσφέρει χρήματα αντίστοιχα με το νούμερο 15 του draft. Και είχε δίκιο ξανά. Η ομάδα που του έδωσε αυτά τα χρήματα ήταν η Τουρκική Τόφας (1995-97). Αγωνιζόμενος στα μέρη όπου έγινε ο Τρωικός Πόλεμος θα χτίσει ένα πολύ αξιόλογο όνομα στην Ευρώπη. Θα είναι ο ηγέτης της Τουρκικής ομάδας και θα την οδηγήσει μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Κόρατς το 1997, όταν και θα ηττηθούν από τον Άρη σε διπλούς τελικούς. Την ίδια χρονιά, θα αναδειχθεί σε πολυτιμότερο παίκτη της Τουρκικής λίγκας(1997). Με τετοιες εμφανίσεις η Euroleague δεν αργεί να τον καλέσει, και έτσι την σεζόν 1997-98 θα φορέσει τα χρώματα της Μακάμπι Τελ Αβίβ (1997-98). Ωστόσο το Ισραήλ δεν θα του ταιριάζει, αν και θα κατακτήσει το νταμπλ, και έτσι θα επιστρέψει για μία δεύτερη θητεία στην Τόφας (1998-2000), με την οποία θα κατακτήσει το κύπελλο Τουρκίας το 1999 αλλά και δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1999,2000). Στο δεύτερο πέρασμά του από την Τόφας θα σκοράρει περίπου 12 πόντους και θα κατεβάζει περίπου 8,5 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Και αν η Μακάμπι δεν φάνηκε αρκετή να τον κρατήσει, το δεύτερο κάλεσμα από ομάδα Euroleague θα είναι και το καλυτερό του. Για μία διετία, θα βρεθεί υπό τις οδηγίες του κορυφαίου ίσως προπονητή της Ευρώπης εκείνη την περίοδο, Ετόρε Μεσίνα, στην Βιρτους Μπολόνια (2000-02). Μεταξύ των συμπαικτών του ξεχωρίζουν φυσικά ο Μανού Τζινόμπιλι και ο Αντουάν Ριγκοντό. Με την Ιταλική ομάδα θα κατακτήσει τα πάντα το 2001 (Euroleague, Πρωτάθλημα και Κύπελλο) ενώ θα αναδειχθεί και στην καλύτερη δεκάδα της Ευρωλίγκα. Θα σκοράρει δε, περίπου 8 πόντους με 7 ριμπάουντ. Το 2002 θα βρεθεί και παλι γύρω από την Μεσόγειο αυτήν την φορά στην Ισπανία και την Ταού Κεράμικα (2002-03). Ακουλουθεί η Ρόμα (2003-04), η Τενερίφη (2004-05) και η Καρσίγιακα (2006-07). Στο μεσοδιάστημα 2005-06 θα αγωνιστεί στην Κεντρική και Λατινική Αμερική κατακτώντας νεά πρωτάθλημα Πουέρτο Ρίκο. Το 2007 θα βρεθεί στην Ρουμάνικη Πλοιέστι (2007-10) με την φανέλα της οποία θα κλείσει την καριέρα του στα 37 του χρόνια. Το 2008 κατάκτησε το double στην Ρουμανία. Τεράστιο κορμί, δυνατός όσο λίγοι, ήταν σίγουρα από τους ψηλούς που ξεχώρισαν εκεί στο τέλος των 90s αλλά και τις αρχές του 2000. Εάν δε, δεν είχε τα θεματάκια του με τα γόνατά του, θα είχε σίγουρα αφήσει εποχή στην Ευρώπη. Αργότερα σε συνεντεύξεις του θα κατονομάστει του μέντορές του σε όλη αυτή την μπασκετική του πορεία ξεχωρίζοντας ανάμεσά τους τα ονόματα των Terry Cummings και David Rivers.

( Στο βίντεο είναι με το νούμερο 14..Φαίνεται άλλωστε !!! )