ΒΛΑΝΤΟ ΤΖΟΥΡΟΒΙΤΣ:ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΜΟΥΣΤΑΚΙ

Στην Ελλάδα που τον αγαπήσαμε οσο την αγάπησε και αυτός, πιστεύουμε πως ο Βλάντε (αυτή είναι η σωστή προφορά του ονόματος του) Τζουροβιτς γεννήθηκε με το χαρακτηριστικό μουστάκι του. Όπως φαίνεται και απο την φωτογραφία που δημοσιεύουμε απο την εποχή που φορούσε σορτσάκι και φανέλα ως παίχτης της ΟΚΚ μάλλον η πεποίθηση μας έχει μία βάση.

 Ο μυστακοφόρος εξ απαλών ονύχων λοιπόν Βλάντε που έγραψε την δική του μεγάλη ιστορία στους γιουγκοσλαβικούς αλλά κυρίως ελληνικούς πάγκους, ήταν ένα μεγάλο ταλέντο της εποχής του και εξαιτίας αυτού έκανε το ντεμπούτο του το 1964 μόλις 16 Μαΐων στο πλευρό του μεγάλου Ραντβόϊ Κόρατς. Δυστυχώς η καριέρα ως αθλητής που ονειρευόταν, γρήγορα σημαδεύτηκε απο σοβαρούς τραυματισμούς και ο τελευταίος στο γόνατο το 1973 έβαλε ταφόπλακα στις φιλοδοξίες του. Δεν απογοητευθηκε όμως και με την αρωγή της διοίκησης έγινε δεκτός στην σχολή προπονητών παρέα με τον αδελφικό φίλο του και πρώην συμπαίκτη του Μπόγκνταν Τάνιεβιτς.

Ταυτόχρονα με την φοίτηση στην σχολή, μαθήτευσε δίπλα στον Τοντορ Λαζιτς και τον Μπρανισλαβ Ρατζατσιτς ως βοηθός στην ΟΚΚ και το 1978 ήταν έτοιμος να ανοίξει τα φτερά αναλαμβάνοντας την Σλόμποντα Τούζλα. Μετά απο τέσσερα χρόνια στην Βοσνία, ήρθε η πρόταση απο την πρώτη κατηγορία και την Σιμπένκα του ανατέλλοντος αστέρα Ντράζεν Πέτροβιτς. Με τους Narančasti (Πορτοκαλί) ο Βλάντε το 1983 θα φτάσει σε δύο τελικούς αλλά θα μείνει με άδεια χέρια. Και αν στον τελικό του Κόρατς η Λιμόζ του Ντακουρί και του Μέρφι ήταν απλά καλύτερη ομάδα, η απώλεια του πρωταθλήματος και ο τρόπος που συνέβη, ήταν η μεγαλύτερη πληγή για τον Τζουροβιτς.

Στο τελευταίο παιχνίδι των τελικών με αντίπαλο την Μπόσνα Σαράγεβο, ο Ντράζεν θα πετύχει σε νεκρό χρόνο δύο βολές και θα της χαρίσει το πρωτάθλημα όμως οι πανηγυρισμοί θα κρατήσουν ελάχιστα, μόλις 16 ώρες. Την επόμενη ημέρα με μία αμφιλεγόμενη απόφαση η Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία θα διατάξει την επανάληψη του αγώνα στο ουδέτερο γήπεδο του Νόβισαντ προφασιζόμενη σοβαρά διαιτητικά λάθη. Η Σιμπένκα θα αρνηθεί, οι παίχτες της δεν επέστρεψαν ποτέ τα μετάλλια του πρωταθλητή αλλά ο τίτλος θα καταλήξει στην Μπόσνα.

 Την επόμενη χρονιά χωρίς τον "Μότσαρτ", ο Βλάντε θα καταφέρει να φτάσει την Σιμπένκα μέχρι την τετράδα και να της χαρίσει άλλη μία ευρωπαϊκή έξοδο. Η συνέχεια τον βρήκε στο Μαυροβούνιο και την Μπουτουτσνοστ όπου και εκεί έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα, να δουλεύει με νεαρούς και εξελίξιμους παίχτες δηλαδή. Στην μία σεζόν που έμεινε στον πάγκο της ομάδας, καθιέρωσε στην βασική πεντάδα τον Ζάρκο Πάσπαλι και τον Λούκα Παβίσεβιτς βάζοντας τις βάσεις για την τρομερή πορεία της επόμενης χρονιάς. Μία χρονιά που το τέλος της τον βρήκε επιτέλους πρωταθλητή με την Ζαντάρ των Βράνκοβιτς, Κομαζετς και Πόποβιτς σπάζοντας την έδρα της Τσιμπόνα του αγαπημένου του παιδιού.

Η επόμενη πρόκληση στην καριέρα του είχε χρώμα ερυθρόλευκο και έμβλημα το αστέρι. Στον Ερυθρό Αστέρα ο "Τζούρο" με πρωταγωνιστή τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς θα διεκδικήσει ξανά το πρωτάθλημα χάνοντας το στις λεπτομέρειες απο την Παρτιζάν αλλά και το Κύπελλο Κόρατς με ήττα μέσα στο Βελιγράδι και ανατροπή απο την Βερόνα παρότι ο Αστέρας είχε κερδίσει τον πρώτο τελικό στην Ιταλία. Και το καλοκαίρι του 1988 έγινε απο την Νέα Σμύρνη το τηλεφώνημα που θα άλλαζε την ζωή του αλλά και την ιστορία του Πανιωνίου. Οι κυανέρυθροι ήθελαν να κάνουν το ξεπέταγμα και να εδραιωθούν για τα καλά στις μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ πίσω απο το δίπολο Άρη- ΠΑΟΚ και ο Τζουροβιτς προκρίθηκε ως ο καταλληλότερος απο την τότε διοίκηση Βεντούρη.

Στην πλατεία ο Βλάντε βρήκε την Ιθάκη του και ο "Ιστορικός" τον άνθρωπο που θα τον οδηγούσε στο μοναδικό του τρόπαιο. Με εξαιρετικές επιλογές ξένων συνδυασμένες με την μαγιά των Ελλήνων και έναν Φάνη να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, το κλειστό της Αρτάκης θα γίνει απόρθητη έδρα και ο Πανιώνιος θα ζήσει τις καλύτερες στιγμές μέχρι τότε, με αποκορύφωμα τον θρίαμβο του Κυπέλλου στον αξέχαστο τελικό του ΣΕΦ της 10ης Απριλίου 1991 απέναντι στον Κυπελλούχο Ευρώπης ΠΑΟΚ. Η πλατεία "κάηκε" εκείνες τις ημέρες και ο Τζουροβιτς απολάμβανε την λατρεία των οπαδών του Πανιωνίου. Ο κύκλος στην Νέα Σμύρνη έκλεισε για τον Βλάντε το καλοκαίρι του 93 μετά την τραγωδία με τον Μπόμπαν αλλά όχι και η εν Ελλάδι σταδιοδρομία του.

Κάνοντας το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του όπως έχει ο ίδιος παραδεχθεί, δεν θα κάνει δεκτή την πρόταση του Παύλου Γιαννακόπουλου για να αναλάβει τον Παναθηναϊκό αλλά θα ανηφορίσει στην Θεσσαλονίκη και τον προβληματικό Άρη του Μητρούδη. Στο αρρωστημένο περιβάλλον του "Αυτοκράτορα" άντεξε μόλις μερικές αγωνιστικές και αποπέμφθηκε νωρίς αφού τα αποτελέσματα δεν ικανοποιούσαν. Συνεχίζοντας τις λάθος επιλογές, το 95 πήγε στην ΑΕΚ που επίσης παρέπαιε αγωνιστικά αλλά τουλάχιστον εκεί έβγαλε την χρονιά με βοήθεια απο τον παλιό γνωστό στον Ερυθρό Αστέρα Μίρκο Μιλισεβιτς. Και ύστερα ξεκίνησε η περιπλάνηση σε οχτώ διαφορετικές χώρες και δεκάδες ομάδες χωρίς ποτέ να έχει τις επιτυχίες του παρελθόντος. Ακόμα και το πέρασμα του απο την Νέα Σμύρνη το 97 ήταν αδιάφορο, ο Πανιώνιος του 97 δεν είχε καμία σχέση με την υπέροχη παρέα του 91.

Σήμερα στα 71 του ο Βλάντε Τζουροβιτς συνεχίζει να είναι ενεργός στον χώρο και μέχρι τον Σεπτέμβριο βρισκόταν στον προεδρικό θώκο της πρώτης του αγάπης, της ΟΚΚ Βελιγραδίου. Στην Ελλάδα άφησε την δική του παρακαταθήκη, μνημειώδεις ατάκες και την τεράστια συνδρομή του στα καλύτερα χρόνια του Πανιωνίου. Ο Τζούρο αγάπησε " το Ελλάντα" ακόμα και αν " Το Φάνη ντεν το εκω ντει ποτέ προπόνηση το πρωί. Ντεν νομίζω τα πάει καλά μαζί". Ο άνθρωπος με το παχύ μουστάκι είναι μία φιγούρα των ελληνικών πάγκων που σημάδεψε τα χρυσά χρόνια του αθλήματος στην χώρα μας...