Η μονομαχια που δεν ειδαμε ποτε

Οι τελικοί του ΝΒΑ μένουν πολλές φορές στην ιστορία για τις μεγάλες μάχες μεταξύ των ομάδων, τα τρελά σουτ, το αμέτρητο ‘’ξύλο’’, τις εκρήξεις καινούργιων και αφανών πρωταγωνιστών και φυσικά τη την απονομή και το τέλος μίας ακόμα χρονιάς. Αυτό που μένει πάντα όμως είναι οι μεγάλες μονομαχίες. Ποιος θα ξεχάσει τις τιτανομαχίες των Russell και Wilt, τις επικές συγκρούσεις των Magic και Bird, την πρώτη και τελευταία μονομαχία των Jordan και Magic. Πιο πρόσφατα είχαμε δύο συγκρούσεις των Durant και LeBron με τους δύο κορυφαίους παίκτες της δεκαετίας να δίνουν μοναδικές παραστάσεις. Υπάρχει όμως ένα ζευγάρι που δεν καταφέραμε ποτέ να δούμε στους τελικούς ως αντίπαλους: Kobe vs LeBron. Αδιαμφησβήτητα οι κορυφαίοι παίκτες της εικοσαετίας και ότι καλύτερο έχει δει το μπάσκετ μετά τη απόσυρση του Michael Jordan, θα περίμενε κανείς πως κάποια στιγμή αυτοί οι δύο θα βρεθούν αντιμέτωποι σε τελικούς. Αν και πολλές φορές τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, στην προκειμένη περίπτωση οι Μούσες του μπάσκετ κράτησαν τους ήρωες μας μακριά.

Το 2003 όταν ο ‘’Βασιλιάς’’ του ΝΒΑ έκανε την εμφάνιση του για πρώτη φορά στα παρκέ του, ο Kobe Bryant είχε ήδη εδραιωθεί ως ο κορυφαίος guard στον κόσμο και για πολλούς ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Τρεις φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ, ο Kobe εκείνη τη χρονιά έπαιξε για τέταρτη φορά σε τελικούς γνωρίζοντας την ήττα από τους Pistons. O James τα δύο χρόνια που δεν θα αγωνιστεί στα playoffs, θα χρησιμοποιήσει αυτό το χρόνο για να βελτιωθεί, για να σκληρύνει και να βελτιωθεί τόσο ώστε να οδηγήσει τους Cavs στα playoffs. Από εκεί και πέρα, θα υπάρξει μόνο άνοδος στην απόδοση του. Το 2007 θα κάνει μία από τις καλύτερες ατομικές postseason που είδε ποτέ το άθλημα και θα οδηγήσει τους σχετικά μέτριους Cavaliers στους πρώτους τους τελικούς. Αν και θα έρθει η ήττα με συνοπτικές διαδικασίες από τους ο Spurs, ο LeBron ξεκινούσε μια πορεία που μόνο προς τα πάνω θα μπορούσε να πάει.

Από την άλλη ο Kobe, σε μια πολύ πιο δύσκολη περιφέρεια, θα κάνει δύο φοβερές χρονιές και ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και θα οδηγήσει μία από τις χειρότερες ομάδες στην ιστορία των Lakers στα playoffs. Κάπου εκεί ,την ώρα που από το 2008 ο Kobe θα έμπαινε στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του, ο LeBron θα ξεκινούσε σιγά σιγά στα 24 να κυνηγά τον τίτλο του καλύτερου παίκτη στον κόσμο. Φυσικά μπροστά του είχε τον Kobe. Ένας τρόπος θα υπήρχε να αποδείξουν την αξία τους: Να συναντηθούν στους τελικούς. Ο Kobe όντας 6 χρόνια μεγαλύτερος είχε την πίεση του χρόνου εναντίον του. Την τριετία 2008-2010, Lakers και Cavaliers ήταν το απόλυτο φαβορί για να είναι το ζευγάρι του τελικού. Λίγο οι διακρίσεις των Kobe και LeBron, λίγο τα απίστευτα ρεκόρ των δύο ομάδων στην διάρκεια της κανονικής περιόδου, όλα αυτά έδιναν μία εντύπωση πως οι δύο δεν θα αργήσουν να συναντηθούν στους τελικούς. Έπεσαν όλοι έξω στις προβλέψεις τους!

Την περίοδο 2008-2010 οι Lakers θα αγωνιστούν σε τρεις τελικούς και θα κερδίσουν τους δύο. O Κοbe θα κερδίσει δύο ακόμα πρωταθλήματα, δύο βραβεία MVP των τελικών και θα ολοκληρώσει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του, φτάνοντας αισίως τα πέντε δαχτυλίδια και των ίδιο θα κρατά στα 32 του τον τίτλου του καλύτερου παίκτη του κόσμου και πλέον της δεκαετίας. Από την άλλη ο LeBron αν και έκανε εξωπραγματικά playoffs, ήταν αρκετά μόνος του. Λίγο ο εκνευρισμός για τη μη ενίσχυση της ομάδας του, λίγο η ανοιχτή κόντρα με τη διοίκηση, τον έκαναν να φύγει από το Cleveland και να βρει τους Wade και Bosh στο Miami. Κάπου εκεί οι ρόλοι θα αντιστραφούν, ο Βασιλιάς θα αλλάξει και το peak του Βασιλιά θα ξεκινήσει. 

O Kobe είχε μια αρκετά καλή τριετία (2011-2013) όμως η ομάδα του άρχισε να γερνά. Το ίδιο και αυτός. Από την άλλη στα 27 του χρόνια ο LeBron θα έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ της ζωής του. Θα κατακτούσε 2 πρωταθλήματα νικώντας μία φορά την παρέα του Durant και μία φορά την μεγάλη ομάδα των Spurs. Μετά την πρώτη αποτυχημένη χρονιά το 2011, ο LeBron πήρε τα σκήπτρα από τον Wade, και δεν άφησε κανένα περιθώριο στους αντιπάλους του αλλά και στους επικριτές του. Ειδικά η σαιζόν 2012-2013 μνημονεύεται ως μία από τις καλύτερες χρονιές που είχε ποτέ παίκτης. Ο τραυματισμός του Kobe το 2013 έδωσε και επίσημα τέλος στα όνειρα οποιασδήποτε μονομαχίας μεταξύ των δύο. Κάτι που πραγματικά πιστεύω ήθελαν και οι δύο. Όχι για το τι θα έλεγε ο κόσμος και τις συγκρίσεις μέσα από το παιχνίδι, αλλά γιατί και οι δύο πίστευαν πόσο καλό θα ήταν για το παιχνίδι. Η μοίρα όμως παίζει άσχημα παιχνίδια και μας αφήνει τους ανθρώπους με μια θέληση που είναι αδύνατον να γίνει πραγματικότητα.

Γιατί όμως δεν τους είδαμε τελικά αντίπαλους; Νομίζω η απάντηση είναι πολύ απλή. Τα έξι χρόνια διαφοράς έπαιξαν τόσο μεγάλο ρόλο. Όταν ο Κobe ήταν στα καλύτερα του, ο LeBron ήταν ναι μεν σούπερ ταλαντούχος αλλά ακόμα άπειρος χωρίς κάποιον άλλο σταρ δίπλα του να τον καθοδηγήσει. Όταν λοιπόν έφτασε η στιγμή αυτή και ο LeBron ήταν πλέον έτοιμος, ο Kobe ξεκινούσε την πτώση. Το ταλέντο δεν χάθηκε, αλλά έχοντας ένα από τα πιο καταπονεμένα σώματα σε όλο το πρωτάθλημα, ήταν αδύνατον, σε συνδυασμό με τις κακές ομάδες, να ακολουθήσει. Κάπως έτσι ένα όνειρο εκατομμυρίων φιλάθλων της σπυριάρας, έμεινε ανεκπλήρωτο.

Η μόνη παρηγοριά είναι ότι καταφέραμε να τους δούμε να παίζουν πολλές φορές μέσα στη διάρκεια της κανονικής σαιζόν αλλά και στα All-Star games. Φυσικά και ως συμπαίκτες στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ. Εκεί που για δύο Ολυμπιάδες διέλυσαν τους πάντες.

Αλλά αυτή είναι μία ιστορία για άλλη φορα.