Οι Sleepers του φετινου NBA Draft απο το Chicago Bulls Greece

Αν και η προσοχή σε κάθε NBA Draft είναι στραμμένη στην κορυφή, κυρίως λόγω της ανάγκης για αναζήτηση της επόμενης γενιάς των superstars που θα αλλάξουν τη μοίρα ενός franchise, δε χωράει αμφιβολία ότι ταλέντο υπάρχει σε όλες τις θέσεις του θεσμού. Η ιστορία έχει δείξει άπειρα παραδείγματα από περιπτώσεις παικτών που αν και δεν είχαν ιδιαίτερο hype γύρω από το όνομά τους και κατέληξαν να επιλέγονται σε χαμηλή θέση (ή και καθόλου), κατάφεραν να βρεθούν στη σωστή για αυτούς κατάσταση και να δείξουν το skillset τους, ξεπερνώντας την απόδοση πολλών παιδιών που βρέθηκαν μπροστά τους στις επιλογές.

Σε αυτό το άρθρο, θα γίνει μια προσπάθεια λοιπόν να σας παρουσιάσω μερικούς παίκτες που έχουν την προοπτική να ενταχθούν σε αυτή την κατηγορία των 'sleepers'. Είναι παιδιά που πιθανότατα δε θα βρεθούν στο lottery και θα τα δούμε αργότερα στον 1ο γύρο ή ακόμα και στο 2ο, αλλά έχουν τις προοπτικές να φτιάξουν ένα καλό όνομα στην κορυφαία λίγκα του μπάσκετ, λόγω του πακέτου τους που μεταφράζεται άψογα στις απαιτήσεις του τωρινού ΝΒΑ.

Κρατήστε βέβαια στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι το συγκεκριμένο Draft είναι αρκετά φτωχό σε star ταλέντο από την κορυφή του μέχρι το τέλος, άρα οι παίκτες που θα παρουσιαστούν παρακάτω, πιθανότατα δε θα απασχολήσουν κανέναν σε μελλοντικά All-Star Games ή στα top 10 του Sports Center. Αλλά έχουν όλοι (εκτός από το ένα και μοναδικό μας «unicorn») κάτι κοινό: μπορείς να τους βάλεις από την πρώτη μέρα στο rotation μιας καλής ομάδας και να αποδώσουν κατευθείαν. Ας μη καθυστερούμε άλλο όμως, πάμε να δούμε ποιοι παίκτες έχουν ξεχωριστεί ως sleepers αυτού του Draft...

Aleksej Pokusevski, Stretch Big Playmaker: Το να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το παιχνίδι του Pokusevski και να βγάλεις ένα ακριβές συμπέρασμα για το αγωνιστικό του projection, είναι από δύσκολο έως αδύνατο, κι αυτό είναι αδιαμφησβήτητα και το πιο ενθουσιώδες στοιχείο στην περίπτωση του Σέρβου. Σε ένα Draft με ελάχιστα ταλέντα στα οποία θα μπορούσες να δώσεις την προοπτική του «unicorn», ο Poku είναι ένα τέτοιο ταλέντο. Και ομάδες οι οποίες ίσως δε θέλουν να συμβιβαστούν στην ιδέα ενός από τους πολλούς καλούς ρολίστες που περιλαμβάνει αυτή η class, ο νεαρός της αναπτυξιακής ομάδας του Ολυμπιακού ίσως μοιάζει με μια εξαιρετική high risk/high reward περίπτωση.

Ο Pokusevski διαθέτει ένα τρομερό skillset και μπασκετικό IQ για το μέγεθός του, που τον μετατρέπει στον -κατ'εμέ- πιο ενδιαφέρον παίκτη αυτού του Draft. Μπορεί να σουτάρει, να πασάρει και να ντριμπλάρει από το ύψος των 2,14. Αυτό το τρίπτυχο είναι ούτως ή άλλως πολύ σημαντικό πλέον στα τωρινά δεδομένα του ΝΒΑ, αλλά το να μπορείς να κάνεις όλα αυτά τα πράγματα από αυτό το ύψος, είναι σίγουρα κάτι που δε μπορείς να πεις για αρκετούς παίκτες σήμερα. Ο Σέρβος μπορεί να σουτάρει καλά τόσο στατικά, όσο και μετά από ντρίμπλα, χωρίς να επηρεάζεται ιδιαίτερα από την άμυνα μπροστά του χάρη στο ύψος του και το υψηλό σημείο από το οποίο αφήνει τη μπάλα. Έχει επίσης την ικανότητα να ξεκλειδώσει την άμυνα με το φανταστικό του court vision, το οποίο σε συνδυασμό με το μέγεθός του, του επιτρέπει να βλέπει γωνίες που για τους περισσότερους παίκτες δεν υπάρχουν καν. Είναι τρομερός live-dribble πασέρ, ειδικά στο transition, και η δυνατότητα να αλλάζει ταχύτητες και γενικότερα να χρησιμοποιήσει πιο προχωρημένες ball handling κινήσεις, θα τον βοηθήσει με την έλλειψη ταχύτητας που παρουσιάζει το παιχνίδι του (για μένα όχι όσο μεγάλο πρόβλημα θεωρούν κάποιοι, επειδή α) Δε τον φαντάζομαι σε iso καταστάσεις και θα είναι εντάξει αν απλά βρει τρόπο να περνάει τον αντίπαλο σε closeout επιθέσεις, και β) Βλέπουμε παίκτες σαν τον Luka Doncic να μας δείχνουν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αφήσεις πίσω τον αμυνόμενο, πέρα από την έκρηξη και την αθλητικότητα).

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του «Poku» είναι εμφανές και παρουσιάζεται στο πολύ πολύ αδύναμο κορμί του, για το οποίο υπάρχουν μπόλικα ερωτηματικά αν θα αντέξει το physicality του ΝΒΑ. Αν και το μέγεθός του (2,14 με άνοιγμα χεριών 2,21) θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα στον αντίπαλο επιθετικό, είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να γίνει στόχος στην άμυνα λόγω της παθητικότητας και του αδύναμου κορμού του. Το να παίζεις με την επαφή και να μπορείς να διαχειριστείς το physicality και το μέγεθος του αντιπάλου είναι κάτι βασικό στο ΝΒΑ και στο μπάσκετ γενικότερα, κι ο Σέρβος φαίνεται ότι θα δυσκολευτεί σε αυτό στα πρώτα του βήματα στην Αμερική. Αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη, μια ομάδα ακόμη και στο lottery αυτού του Draft, θα πρέπει να επιλέξει τον Pokusevski, καθώς το potential ως σουτέρ και δευτερεύον δημιουργός στο μισό κι ανοιχτό γήπεδο, είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον σε μια τόσο αδιάφορη class όσο η φετινή. 

Desmond Bane, Guard/Wing: Aπό το prospect Pokusevski που μάλλον θα χρειαστεί κάποια χρόνια μέχρι να δούμε τις πραγματικές του δυνατότητες στο επόμενο επίπεδο, περνάμε σε μερικούς sleepers που είναι έτοιμοι να προσφέρουν άμεσα σε ένα rotation NBA. Ένας από αυτούς είναι ο guard/wing του TCU, Desmond Bane. Ο 21χρονος είναι πάνω κάτω η επιτομή του σύγχρονου ρολίστα, ως ένας παίκτης που μπορεί να σουτάρει/πασάρει/ντριμπλάρει. Είναι εξαιρετικός στην κίνηση χωρίς τη μπάλα για να ξεμαρκαριστεί και να σουτάρει, ενώ αποτελεί ακόμα και pull-up απειλή, αν και στο iso scoring θα έχει περιορισμούς σε επαγγελματικό επίπεδο. Το μπασκετικό του IQ είναι εμφανές και του επιτρέπει να αποτελέσει έναν δευτερεύον χειριστή από το pick&roll, ενώ το υψηλό του motor και η αντίληψή του στην άμυνα, τον καθιστά έναν πολύ αξιόπιστο ομαδικό αμυντικό.

Ωστόσο, αν και μπορεί να τρέξει τα βασικά pick&rolls και να δημιουργήσει, δεν έχει σε καμία περίπτωση τον χειρισμό μπάλας και το πρώτο βήμα για να αποτελέσει ποτέ έναν lead χειριστή σε μια επίθεση ΝΒΑ. Το περιορισμένο του φυσικό πακέτο επίσης (όχι ιδιαίτερα αθλητικός, με χαμηλό άνοιγμα χεριών και μέτρια πλάγια βήματα), περιορίζει τόσο το σκορ του στην προσωπική φάση, όσο και την άμυνά του σε καταστάσεις απομόνωσης. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ο Bane αποτελεί τον τύπο παίκτη που έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να σταθεί δίπλα σε star παίκτες, και βλέπω ένα πολύ καλό fit για αυτόν στο Dallas του Luka Doncic ή στη Philadelphia δίπλα στον Simmons και τον Embiid.

Tyrell Terry, Guard: Ο Terry έχει ένα τόσο μεγάλο range για το πού θα καταλήξει σε αυτό το Draft (αντίστοιχα με τον Poku), ώστε ίσως όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία να μη μπορεί να χαρακτηριστεί καν sleeper. Κι αυτό επειδή μπορεί να επιλεχθεί οπουδήποτε από τις τελευταίες θέσεις του lottery, μέχρι το τέλος του 1ου γύρου.

Ο freshman του Stanford είναι ο πιο smooth σουτέρ αυτού του Draft, με το πολύ γρήγορο release του και το τρομερό range του. Είναι φόβος και τρόμος σε catch&shoot καταστάσεις, καθώς και σε pull-ups μετά από screen. Πρόκειται για ένα έξυπνο ball moving guard, που ξέρει να διαβάζει φάσεις και δε χρειάζεται να κολλήσει η μπάλα στα χέρια του για να βρει την πάσα. Παρά το μέγεθός του (το οποίο βελτιώθηκε στην offseason), παίζει με μεγάλο effort στην άμυνα και έχει ένα πολύ καλό finishing πακέτο ως slasher.

Παρά το γεγονός ότι είναι καταπληκτικός σουτέρ ωστόσο, ο Terry έχει ένα πολύ βασικό ball handling πακέτο, το οποίο τον αποτρέπει από το να δημιουργήσει σουτ για τον εαυτό του. Και αν κι αυτό δεν είναι τόσο θέμα στο ανοιχτό γήπεδο, όπου είναι φανταστικός στο stop and pop παιχνίδι, στο μισό γήπεδο είναι σίγουρα πρόβλημα. Εκτός αυτού, το αδύναμο κορμί του τον μετατρέπει σε στόχο στην άμυνα, όπου οι πιο physical αντίπαλοι του ΝΒΑ θα μπορέσουν να βρουν miss matches.

Είναι πολύ εύκολο, ωστόσο, να δει κανείς ότι ο Tyrell Terry θα κάνει πολύ καλή καριέρα στο επόμενο επίπεδο, ως ένα ball moving guard που μπορεί να παίξει μακριά από τη μπάλα και να κάνει το σωστό play και στις δύο πλευρές του παρκέ. Μια ομάδα σαν τους Magic ή τους Sixers θα μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει. 

Xavier Tillman, Big Man: Ο βράχος των Spartans του Michigan State δε θα ενθουσιάσει κανέναν που ψάχνει για ένα dominant βασικό center, αλλά την ίδια στιγμή είναι ίσως ο πιο αξιόπιστος ψηλός αυτού του Draft και θα κάνει την ομάδα που θα τον επιλέξει πολύ χαρούμενη. Είναι ένα δυνατό παιδί που δουλεύει πάρα πολύ σκληρά και η παρουσία του σε ομάδες βοηθάει τον προπονητή να εμφυσήσει την απαραίτητη κουλτούρα του στους υπόλοιπους παίκτες του.

Όταν τον αποκάλεσα «βράχο» πριν, ήταν γιατί είναι όντως χτισμένος σαν βράχος και δε σπρώχνεται με τίποτα στο ζωγραφιστό. Το κορμί του, τον βοηθάει να σετάρει εξαιρετικά screen και είναι μια πραγματική ιδιοφυΐα και στις δύο πλευρές του παρκέ, όντας πολύ καλός πασέρ σε καταστάσεις short-roll και εκπληκτικός αμυντικός σε όλες τις γραμμές άμυνας, ειδικά βέβαια κοντά στο καλάθι. Ο «X» είναι απλά ο τέλειος ρολίστας, που θα κάνει όλη τη «βρώμικη» δουλειά και θα δώσει όλα τα σωστά plays σε άμυνα κι επίθεση, χωρίς να βγει ποτέ εκτός ελέγχου. Για το μέγεθός του ωστόσο, ο Tillman δεν είναι ιδιαίτερα dominant σκόρερ στο ζωγραφιστό και δεν έχει την αθλητικότητα για να προσθέσει μια μεγαλύτερη διάσταση στο inside scoring του. Θα είναι σημαντικό για αυτόν να στρετσάρει το παιχνίδι του πίσω από τη γραμμή των 7,25, στα πλαίσια που κινείται το ΝΒΑ πλέον με τους ψηλούς του, κάτι στο οποίο έχει δείξει potential και θεωρώ έχει όλα τα φόντα να εξελίξει όσο συνεχίζει να το δουλεύει. Σε γενικές γραμμές πάντως, είναι από τους αγαπημένους μου παίκτες και από τα πιο ασφαλή μου στοιχήματα σε αυτή την class, και θα τον ήθελα οπωσδήποτε στην ομάδα μου αν επέλεγα κάπου στο range 16-30. Eίναι εύκολα back up center σε οποιαδήποτε καλή ομάδα ως rookie κιόλας, με τη Utah στο #23 που ψάχνει για back up λεπτά πίσω από τον Gobert, να είναι ίσως ένα καλό fit. 

Grant Riller, Guard: Τα guards που μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ, γίνονται όλο και πιο περιζήτητα πλέον στα Playoffs, τη στιγμή που ο Riller έχει λόγο να πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος 3-level scoring χειριστής αυτού του Draft. Έχει εξαιρετικό χειρισμό μπάλας, που του επιτρέπει να κάνει split τα coverages στο pick&roll, καθώς κι ένα πάμπλουτο πακέτο από τελειώματα κάτω από το καλάθι, τα οποία τον μετατρέπουν στον καλύτερο finishing guard της φετινής class. Ο Riller μπορεί να απειλήσει από κάθε απόσταση, με την ικανότητά του να δημιουργήσει το δικό του σουτ μετά από ντρίμπλα, και αν και παίρνει μερικές τραβηγμένες προσπάθειες, βρίσκει στόχο αρκετά συχνά για να τις δικαιολογήσει.

Παρά το εντυπωσιακό του επιθετικό πακέτο πάνω στη μπάλα όμως, υπάρχουν ερωτηματικά τόσο για το playmaking του, αφού είναι σίγουρα παίκτης που κοιτάει πρώτα το σουτ, όσο και για την αποτελεσματικότητά του μακριά από τη μπάλα (εξαιρετικός σουτέρ αλλά δεν έχει μεγάλα δείγματα χωρίς τη μπάλα στα χέρια), όπου θα χρειαστεί να μάθει να παίζει πολύ περισσότερο στο ΝΒΑ. Το αμυντικό του effort χρίζει επίσης αρκετής αμφισβήτησης, άρα το να καταλήξει στην σωστή ομάδα που θα μπορέσει να «κρύψει» τις αδυναμίες του και να χρησιμοποιήσει υπέρ της τα δυνατά του χαρακτηριστικά, θα είναι κομβικό. Ο Riller είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες του Draft στα 23 του χρόνια, αλλά και ένας από τους πιο έτοιμους να μπει και να παίξει κατευθείαν αποτελεσματικά σε ρόλο back up. Συγκεκριμένα, θα ήταν εξαιρετικός σε ομάδες όπως οι Bucks, Celtics, Sixers κλπ. 

Malachi Flynn, Guard: Ο Guard του San Diego State είναι άλλο ένα παιδί με τα απαραίτητα χαρακτηριστικά για να προσφέρει από την πρώτη μέρα ως ρολίστας στο ΝΒΑ. Το παιχνίδι του μεταφράζεται άψογα δίπλα σε stars και καλούς χειριστές, και θα μπορούσε να κάνει μια καλή ομάδα στο τέλος του 1ου γύρου ή στις αρχές του 2ου, πολύ χαρούμενη για την επιλογή της.

Ο Flynn είναι εξαιρετικός σουτέρ, τόσο στατικά όσο και μετά από ντρίμπλα. Είναι πολύ έξυπνος decision maker, ειδικά στο pick&roll, και πολύ σκληρός αμυντικός πάνω στη μπάλα. Παρά την έλλειψη μεγέθους, είναι ένας από τους πιο μαχητικούς αμυντικούς αυτού του Draft, και προβλέπεται αποτελεσματικός τόσο στην προσωπική όσο και στην ομαδική άμυνα.

Το πρόβλημα με τον 22χρονο guard, είναι ότι δεν έχει ούτε την αθλητικότητα, ούτε το ball handling για να φτάσει και να τελειώσει συστηματικά φάσεις κάτω από το καλάθι (αν και έχει βελτιωθεί). Και παρά το γεγονός ότι είναι καλός (δευτερεύον) χειριστής, αυτά είναι πράγματα που του δημιουργούν περιορισμούς και με τη μπάλα στα χέρια. Είναι ξεκάθαρο πάντως, ότι σε μια λίγκα που ψάχνει έξυπνους δευτερεύοντες δημιουργούς, οι οποίοι θα μπορούν να παίξουν μακριά από τη μπάλα και να αμυνθούν καλά στην άλλη πλευρά του παρκέ, ο Flynn θα βρει κάποιο ρόλο, ειδικά αν καταλήξει στη σωστή ομάδα. Ιδανικός προορισμός για αυτόν θα έλεγα οι LA Lakers με το 28ο pick ή οι Milwaukee Bucks με το 24ο. 

Honourable Mentions: Nate Hinton, Devon Dotson, Sam Merrill, Cassius Winston 

Με όλα αυτά τα prospects (ίσως πλην του Pokusevski που είναι το mystery box αυτής της λίστας) υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: μπορεί να έχουν περιορισμούς στο ταβάνι τους, αλλά είναι όλοι παίκτες έτοιμοι για το επόμενο επίπεδο, που μπορούν να προσφέρουν από την πρώτη μέρα αν καταλήξουν στη σωστή για αυτούς κατάσταση. Και αυτό είναι κάτι αρκετά σημαντικό σε ένα Draft που πιθανότατα δεν έχει ούτως ή άλλως τον game changing παίκτη σε κανένα σημείο του.

Το φετινό Draft μπορεί να είναι αρκετά αδιάφορο από άποψη star ταλέντου, αλλά αυτό είναι που το κάνει και απρόβλεπτο. Κανείς δε μπορεί να κάνει μια ακριβή πρόβλεψη για τη σειρά των επιλογών και κανείς δε ξέρει ποιος παίκτης αρέσει σε κάθε ομάδα, κάτι που κάνει την όλη διαδικασία πολύ ενδιαφέρουσα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιες ομάδες θα φύγουν πολύ ευχαριστημένες με τις επιλογές τους (ειδικά αν συμβουλευτούν αυτή τη λίστα!), καθώς η ύπαρξη αρκετών καλών ρολιστών από τις πρώτες επιλογές μέχρι και τον 2ο γύρο, είναι δεδομένη.