ΜΑΛΟΟΥΝ ΚΑΡΛ ( MALONE KARL)

Γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1963. Έχει ύψος 2,06 και αγωνιζόταν στην θέση του Power Forward. Θεωρείται δε ένας από τους κορυφαίους, ίσως ο κορυφαίος παίκτης, που έπαιξε ποτέ σε αυτήν την θεση. Και πως να μην θεωρείται άλλωστε όταν η καριέρα του είναι τόσο γεμάτη. Στα κολλεγιακά του χρόνια φόρεσε την φανέλα του Louisiana Tech (1982-85) όπου είχε σε 3 χρόνια 18,7 πόντους μέσο όρο αλλά το παράδοξο του να γίνεται βάσει στατιστικής χειρότερος κάθε χρόνο, αφού η καλύτερη του χρονιά ήταν ως freshman. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που οι ομάδες φοβήθηκαν να τον επιλέξουν νωρίτερα στο draft του 1985, και οι Jazz πανηγύρισαν όταν τον βρήκαν διαθέσιμο στο νούμερο 13.

Από το 1985 και μετά, έγινε ο παίκτης σημαία της ομάδας, στην οποία αγωνίστηκε για 17 σεζόν (1985-2003) και μαζί με τον John Stockton έγιναν οι ιστορία της ομάδας. Τα βασικά του χαρακτηριστικά ως παίκτης ήταν η work ethic νοοτροπία του, η απίστευτη διάρκειά του ( είχε 16 σεζόν με 80+ παιχνίδια) αλλά και η ασταμάτηση αποτελεσματικότητά του, αφού για 17 σεζόν μέτρησε πάνω από 20 πόντους ανά αγώνα. Σε αντίθεση με άλλους παίκτες, δεν είχε ποτέ το πραγματικό ξέσπασμα, δηλαδή μία χρονιά όπου θα σκοράρει 30+ πόντους ή θα βάλει κάτι συγκλονιστικά καινούργιο στο παιχνίδι του. Αντίθετα, για πάρα πολλά χρόνια έπαιζε με τις ίδιες βασικές αρχές και τους ίδιους συνδιασμούς με τον Stockton ( ο έτερος Διόσκουρος όπως του λέγαμε), κι όμως κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Κάπως έτσι, τα δύο βραβεία MVP το 1997 και το 1999 ήρθαν λίγο περίεργα στα αφτιά των φιλάθλων του ΝΒΑ, καθώς ο Karl ήταν πάντα εκεί και πάντα ο ίδιος για να του δοθεί ξαφνικά στα 34 του βραβείο πολυτιμότερου παίκτη, και μάλιστα παρόντος του Jordan.

Το 2003, μετά από 17 σεζόν στην Utah, θα μεταγραφεί στους Lakers (2003-04) στην ίσως καλύτερη πεντάδα βάσει ονομάτων που αγωνίστηκε ποτέ στο ΝΒΑ και δεν πήρε πρωτάθλημα. Χάλασε έτσι την one team καριέρα του, στην προσπάθεια του να πάρει ένα δαχτυλίδι. Όμως για πρώτη φορά στην καριέρα του ήταν τραυματίας όταν δεν έπρεπε και η απόπειρα στέφθηκε με αποτυχία. Έτσι έμεινε ο κατά πολλούς κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα.

Να μιλήσουμε λίγο και για αριθμούς και προσωπικά επιτεύγματα? 36,828 πόντοι καριέρας (25 ανά αγώνα), 14,968 ριμπάουντ (10,1 ανά αγώνα), 14 All Star και φυσικά δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλια, με την Dream Team το 1992 αλλά και την Dream Team 3 (?) το 1996. Ο «ταχυδρόμος» μπορει να μην πήρε ποτέ κάποιο τίτλο αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητίσει την απίστευτη συνέπεια του, και την φοβερή καριέρα του, που ήρθε μέσα από κάθε είδους αμφισβήτηση. Ναι, Karl Malone, δεν θα ξαναδούμε σύντομα.

Άλλα κείμενα για τον Karl Malone στο basketbook.gr:

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΦΑΟΥΛ ΤΩΝ 90S ΚΑΙ Η DREAM TEAM