ΒΟΛΚΟΦ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ (VOLKOV ALEXANDER)

Γεννήθηκε στις 28 Μαρτίου του `964. Έχει ύψος 2,08 και αγωνιζόταν κυρίως στις θέσεις των ψηλών. Πολλοί λένε ότι ήταν περισσότερο SF παρά C, ωστόσο με σιγουριά στην καριέρα του έπαιξε περισσότερο 5 παρά 3. Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία από την Ουκρανική Budivelnik ( 1981-86), η οποία φυσικά τότε ήταν μέλος της Σοβιετικης Ένωσης. Το 1986, μετά από τις εμφανίσεις του τόσο με την φανελα της ομάδας του όσο και με την εθνική, θα μεταγραφεί στην κραταιά ΤΣΣΚΑ (1986- 1988). Κραταιά για τα δικά μας δεδομένα, αφού εκείνη την περίοδο η οάδα που κυριαρχούσε στην Σοβιετική λίγκα ήταν η Ζαλγκίρις με τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματά της. Ο ίδιος ωστόσο κατάφερε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα το 1988 με την “ομάδα του στρατού”, ενώ το 1989 θα επιστρέψει στην Budivelnik (1988-89). Με την ομάδα της καρδιάς του θα κατακτήσει τον τίτλο του MVP της Σοβιετικής λίγκας το 1989.

Το καλοκαίρι του 1989 ήταν μία χρονιά σταθμός για τον ίδιο, αφού ακολουθώντας και άλλους παίκτες που σιγά σιγά λοξοκοιτούσαν προς τις ΗΠΑ, θα κάνει το μεγάλο άλμα για το ΝΒΑ. Είχε βέβαια ήδη επιλεγεί από τους Hawks το 1986, στο νούμερο 134 του draft. Ο Mike Fratello άλλωστε πίστευε πολύ σε αυτόν αλλά και στους Σοβιετικούς γενικότερα. Στην Ατλάντα θα αγωνιστεί για τρία χρόνια (1989-92), παλεύοντας με τα χρόνια προβλήματα τραυματισμού του στην μέση. Η παρουσία του δεν μπορει να χαρακτηριστεί ως κάτι το μαγικό, ωστόσο την σεζόν 1991-92 θα καταφέρει όταν είναι σε θέση να αγωνιστεί να παίξει περίπου 20 λεπτά ανά αγώνα και να σκοράρει κοντά στους 9 πόντους.

Το 1992 ωστόσο θα καταλάβει ότι το ΝΒΑ δεν είναι για το ταλαιπρωρημένο του κορμί και θα γυρίσει στην Ευρώπη. Πρώτος σταθμός η Reggio Calabria (1992-93). Το καλοκαίρι του 1993 θα βρεθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τον Παναθηναικό (1993-94) και με τον καιρό θα βρει τα πατήματά του. Ωστόσο δεν θα καταφέρει να κερδίσει μία ανανέωση. Αυτό δεν θα τον πειράξει πολύ, αφού ο “αιώνιος” Ολυμπιακός καραδοκούσε. Σε μία υπόθεση που σηκώνει συζήτηση, ο Ολυμπιακός (1994-95) θα καταφέρει να πάρει τον Βολκόφ, με το μεγαλύτερο μέρος του συμβολαίου του να είναι πληρωμένο από τον Παναθηναικό. Μεγάλη επικοινωνιακή νίκη για την ομάδα του Πειραιά, η οποία έπρεπε με κάποιο τρόπο να απαντήσει στην μεταγραφή του Ζάρκο Πάσπαλι στον Παναθηναικό. Ο Ολυμπιακός του Ιωαννίδη φάνηκε να ταιριάζει καλύτερα στον Σάσα, και το καλοκαίρι του 1995 θα τον βρει πρωταθλητή Ελλάδος. Ωστόσο τα προβλήματα με την μέση του δεν θα τον αφήσουν να συνεχίζει να αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο. Θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση, μέχρι το 2000 οπότε θα γυρίσει για μερικά παιχνίδια με την ομάδα του Κιέβου, στην οποία βέβαια ήταν και πρόεδρος. Ουσιαστικά θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση τελείως σε ηλικία 38 ετών.

Με την φανέλα της εθνικής Σοβιετικής Ένωσης, γεύτηκε ένα μεγάλο μερίδιο των επιτυχιών της μεγάλης Σοβιετικής ομάδας της δεκαετίας του 1980. Κάπως έτσι έχει στο παλμαρέ του Χρυσά μετάλλια τόσο το 1985 (Eurobasket) αλλά και το 1988 (Ολυμπιακοί). Επίσης έχει δύο ασημένια μετάλλια (1986,87) αλλά και ένα χάλκινο το 1989.