Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβριου του 1968. Έχει ύψος 2,03 και αγωνιζόταν στην θέση του Small Forward. Ήταν ένας από τους κορυφαίους Ιταλούς παίκτες της γενιάς του και σχετικά υποτιμημένος γιατί δεν σκόραρε πολύ. Ήταν όμως ένα από τα πιο πλήρη τριάρια της Ευρώπης για πολλά χρόνια.
Σε πολύ νεαρή ηλικία μεταγράφηκε στην Μιλάνο (1984-93) όπου είχε την τύχη να βρεθεί σε μία περίοδο ιδιαίτερης ανάπτυξης της ομάδας. Αν και τα δύο του πρώτα χρόνια δεν αγωνίστηκε ουσιαστικά, κλείνοντας τα 19 μπορούσε να πει πως έχει βρεθεί με συμπαίκτες όπως ο Mike D’ Antoni και ο Bob McAdoo, αλλά και να έχει ηδη στο παλμαρέ του ένα Κόρατς (1985) αλλά και δύο πρωταθλήματα (1985,86). Στο Μιλάνο έμεινε μέχρι το 1993, και ο τελικός απολογισμός του σε αυτήν την 7ετία ήταν 4 πρωταθλήματα (1985-87, 1989), 2 Κόρατς (1985,1993), 2 Κύπελλα αλλά και 2 Πρωταθλητριών (1987,88). Και ο Ρικάρντο ήταν μόλις 25 χρονών. Μετά το 1991 δε είχε ήδη δείξει δείγματα του πληθωρικού παιχνιδιού του. Το 1992 θα αναδειχθεί ο κορυφαίος «κλεφτης» του Πρωταθλητριών. Ένα επίτεγευμα που θα επαναλάβει άλλες τρεις φορές.
Φεύγοντας από το Μιλάνο, θα βρεθεί στην έτερη κραταιά δύναμη του Ιταλικού μπάσκετ εκείνη την περίοδο, την Μπενετόν Τρεβίζο (1993-2004). Εκεί θα συνεχίσει να συλλέγει τίτλους, εμπειρίες και ατομικές διακρίσεις. Σαν συνεργαστεί με τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, θα έχει συμπαίκτες όπως ο Ρέμπρατσα και ο Χένρι Γουίλλιαμς και θα κατακτήσει ούτε λίγο ούτε πολύ, σχεδόν μία ντουζίνα σημαντικούς τίτλους. Για την ακρίβεια 10 στον αριθμό χωρίς τα σούπερ καπ. Πιο συγκεκριμένα θα μετρήσει 3 πρωταθλήματα (1997,2002,2003), 5 Κύπελλα (1994,1995,2000,2003,2004) αλλά και δύο κύπελλα Κυπελλούχων (1995,97). Το παιχνίδι του σε αυτήν την περίοδο ανεβαίνει επίπεδο και παραμένει πολύδιάστατο για όλη του την καριέρα. Ο Ρικάρντο μπορεί να σουτάρει, να σκοράρει, να μοιράσει ασίστ, να πάρει ριμπάουντ και φυσικά να κλέψει μπάλες, κάτι που κάνει καλύτερα από τον καθένα.
Όταν το 2004 θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση, μετά από ουσιαστικά 17 χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο θα μετράει στην Ιταλική λίγκα σχεδόν 700 παιχνίδια και κάτι παραπάνω από 6500 πόντους. Οι δε μέσοι όροι της καριέρας του μπορούν να μας πουν πολλά, αφού είχε 10,3 πόντους, 4,2 ριμπάουντ, 2+ ασίστ και 2 κλεψίματα ανά αγώνα. Προσωπικά πιστεύουμε ότι οι ασίστ τον αδικούν ως τελικός αριθμός αφού του πήρε 3-4 σεζόν να αναπτύξει την τελική του πάσα, οπότε τα τελευταία του χρόνια είχε σταθερά πάνω από 3 ανά αγώνα και άλλες φορές 4. Σχετικά άγνωστος στο ευρύ κοινό ο Ρικάρντο Πίτις είναι ένας από τους θρύλους του Ιταλικού μπάσκετ, ακόμη και αν είναι από τους θρύλους που δεν τους θυμασαι πάντα.
Με την εθνική ομάδα της χώρας του αγωνίστηκε για πάνω από δέκα χρόνια και κατάκτησε δύο ασημένια μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ , το 1991 και το 1997.