1955: Γεννιέται ο James Edwards. Ένας ψηλός με σχεδόν 20 χρόνια καριέρα στο ΝΒΑ και τρία πρωταθλήματα. Σε ένα εκ των οποίων μάλιστα - με τους Pistons το 1990 - ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας.
Παρακαλώ περιμένετε...
Γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1956. Έχει ύψος 2,01 και αγωνιζόταν ως Small Forward.
Ξεκινησε την επαγγελματική του καριέρα το 1977 όταν οι Nets τον επέλεξαν στο νούμερο 7, αγνοώντας τις βάσιμες φήμες για την κακή εξωγηπεδική ζωή του. Και ο King φρόντισε να δικαιώσει την επιλογή τους αφού στην rookie χρονιά του θα σημειώσει τρομακτικά νούμερα με 24,2 πόντους και 9.5 ριμπάουντ. Η δεύτερη χρονιά του θα είναι λίγο χειρότερη με 21,6 πόντους αλλά η κακή εξωγηπεδική ζωή του θα κουράσει τους Nets οι οποίοι θα τον δώσουν στους Jazz. Με την φανέλα των “μορμόνων” θα αγωνιστεί την περίοδο 1979-1980. Θα ακολουθήσει μία διετία (1980-82) στους Golden State όπου θα σημειώνει 22,5 πόντους με 6,3 ριμπάουντ.
Το 1982 όμως θα είναι η χρονιά που πραγματικά θα αλλάξει την καριέρα του και θα μας αφήσει να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν... Ο Bernard King μεταγράφεται στην Νέα Υόρκη. Με τους Knicks, θα συνεχίσει αρχικά τις καλές του εμφανίσεις με 21,9 πόντους (1982-83) και σταδιακά θα ανεβάζει την απόδοσή του (26,3 1983-84) μέχρι την σεζόν 1984-85. Εκεί μέχρι τον τραυματισμό του στις 23/05/1985 μετράει μέσα στην σεζόν 32,9 πόντους μέσο όρο. Ο τραυματισμός βέβαια αυτός (ρήξη χιαστών) θα είναι αρκετά σοβαρός και θα τον αφήσει πολύ πίσω. Ωστόσο την χρονιά εκείνη θα κατακτήσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ. Στους Knicks θα μείνει μέχρι το 1987 οπότε και θα μεταγραφεί στους Bullets. Η ομάδα από την Washington θα τον εμπιστευτεί και αυτός για ακόμη μία φορά θα δικαιώσει τις προσδοκίες σημειώνοντας στην τελευταία του χρονιά σε αυτούς (1990-91) νούμερα superstar με 28,4 πόντους. Η καριέρα του μετά από συνεχόμενος τραυματισμούς θα ολοκληρωθεί το 1993 από εκεί όπου ξεκίνησε, στο New Jersey και τους Nets.
O Bernard King ήταν ένας χαρισματικός σκόρερ. Άνθρωποι που έπαιξαν μαζί του, θεωρούν πως ήταν ίσως ο χαρισματικότερος. Αυτό είναι μεγάλο θέμα προς συζήτηση. Αυτό που όμως ξέρουμε, είναι ότι ήταν από τους λίγους που κοίταζαν στα μάτια τους Celtics και τον Βird. Την χρονιά του 1984 άλλωστε είχε βγει δεύτερος στην ψηφοφορία για MVP πίσω μόνο από τον Larry και μπροστά από ιερά τέρατα του χώρου. Ήταν εκείνη η χρονιά που ο King οδήγησε την ομάδα του στα ημιτελικά της περιφέρειας του τους Knicks με συμπαίκτες που δεν το υποστήριζαν αυτό όπως οι Bill Cartwright, Τucker και Walker. Στον πρώτο γύρω μάλιστα των Playoff με αντιπάλους τους Pistons σημείωνε κατά μέσο όρο 42,6 πόντους, ενώ ακόμη και με τους Celtics όπου η ομάδα του αποκλείστηκε, είχε στην σειρά 35 πόντους μέσο όρο. Όλα αυτά, μας αφήνουν απλά με την γλυκόπικρη γεύση του What if..Αν δεν ήταν αυτός που ήταν έξω από το γήπεδο και ακόμη περισσότερο αν δεν τραυματιζόταν σε εκείνο το αδιάφορο παιχνίδι με τους Kansas City...