ΔΕΝΔΡΙΝΟΣ ΜΑΚΗΣ

Γεννήθηκε στις 27 Μαίου του 1950. Είχε ύψος 1,88 και αγωνιζόταν στην θέση του Guard. Στην αθητικη του καριέρα αγωνίστηκε σε μια μόνο ομάδα τον Πανιώνιο (1964-1981), πετυχαίνοντας με την φανέλα του πάνω από 4000 πόντους. Σε αυτά τα χρόνια που αγωνιστηκε ήταν από τους βασικούς συντελεστές της μεγάλης πορείας του Πανιωνίου από τα τοπικά μ'εχρι τον τελικο του κυπέλλου Ελλάδος το 1973 αλλά και της συμμετοχής της ομαδας στην Ευρώπη από το 1975 έως το 1979.

Το 1981 θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση και θα αποφασίσει να ασχοληθεί με την προπονητική. Θα κάνει κάποια πολύ σημαντικά σεμινάρια στις ΗΠΑ και το 1982 θα αναλάβει τον Σπόρτιγκ (1982-83) ο οποίος τότε ήταν την Β΄εθνική. Το 1983 θα αναλάβει τον Πανιώνιο (1983-87) στον οποίο θα στήσει μία φοβερή ομάδα με παίκτες όπως ο Μίσσας, ο Φωσσές, ο Λινάρδος, ο Γάσπαρης αλλά και ο Φάνης Χριστοδούλου, που για να αποκτηθεί από την Δάφνη ο Δενδρινός θα συμφωνήσει παράλληλα με τον Πανιώνιο να είναι και προπονητής της ομάδας της Δάφνης (1983-87) όσο ήταν στον Πανιώνιο. Το 1987 θα αναλάβει τον Απόλλωνα Πατρών (1987-88), το 1988 το Παγκράτι (1988-89) το οποίο θα οδηγήσει στην Α1. Το 1989 θα αναλάβει τον Ολυμπιακό (1989-90) ενώ το 1991 και πάλι την Δάφνη (1991-92). Από το 1992 έως το 1994 θα είναι βοηθός του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου στην εθνική Ανδρών (1992-94) ενώ από το 1994 έως το 1996 θα είναι πρώτος προπονητής της ομάδας (1994-96). Το 1997 θα αναλάβει τον Πανιώνιο (1997-99) ενώ το 2001 θα καθησει για τελευταία φορά σε πάγκο της Α1 με την ομάδα του Ηρακλη (2000-01). Το 2001 θα αποσυρθεί από την προπονητική στο υψηλότερο επίπεδο και θα ασχοληθεί με τις ακαδημίες. Απεβίωσε στις 20 Οκτωβρίου του 2015 σε ηλικία μόλις 65 ετών.

Δύο ήταν τα σημαντικά προσωνύμια τα οποία αξίζουν να αναφερθούν γύρω από τον Μάκη Δενδρινό. Το πρώτο ήταν το δικό του, καθώς ήταν γνωστός ως ο “Βούδας” του ελληνικού μπάσκετ. Αυτό λέγεται ότι του το κόλλησαν οι συμμαθητές του στο σχολείο λόγω της φιλομάθιάς τους. Κάποιοι άλλοι λένε ότι ήταν επειδή δεν έχανε ποτέ την ψυχραιμία του. Το δεύτερο δεν είναι άλλο από το προσωνύμιο του Άρη της δεκαετίας του 1980 ως “Αυτοκράτορα “του ελληνικου μπάσκετ. Μία προσφώνηση η οποία είναι δική του έμπνευση και της χρησιμοποιούσε κατά κόρον στον πρώτο τελικό πρωταθλήματος της Α1, όταν ο Πανιώνιος βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Άρη. Από τότε η ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι γνωστή ως “ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ”.