ΤΟ ΓΚΟΛΦ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι τελευταίες στιγμές της ζωής του Ντράζεν, εκτυλίχθηκαν στο κάθισμα του συνοδηγού ενός κόκκινου Volkswagen Golf. Ήταν το μοιραίο αυτοκίνητο που οδηγούσε η Κλάρα Ζαλάντζι το βροχερό απόγευμα της 7ης Ιουνίου 1993.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο αυτοκίνητο, της ιδίας μάρκας και μοντέλου αλλά διαφορετικού χρώματος που και αυτό έχει συνδεθεί με τον "Μότσαρτ" έχοντας να πει τη δική του ιστορία. Ας πάμε όμως στο 1983 και την εποχή που ο Πέτροβιτς έχει ήδη κάνει το ξεπέταγμα του και θεωρείται το επόμενο μεγάλο αστέρι του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ. Η Σιμπένκα, η ομάδα της γενέτειρας του με αυτόν ηγέτη έχει μετατραπεί σε διεκδικητή του πρωταθλήματος και έχει παίξει σε δύο συνεχόμενους τελικούς του Κυπέλλου Κόρατς.

Όλες οι μεγάλες ομάδες της Γιουγκοσλαβίας ήθελαν τον θρασύτατο πιτσιρικά απο το Σίμπενικ που ήταν φανερό πια πως ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα. Θέλοντας να έχει τον πρώτο λόγο στη μεταγραφή αλλά και για να δείξει στον Ντράζεν πόσο πολύ τον ήθελε στην ομάδα του, ο πρόεδρος της Μπόσνα, ο Στιέπαν Γκρούπνιτς προχώρησε σε μία αμφιλεγόμενη κίνηση η οποία όμως είναι βέβαιο πως είχε την έγκριση απο τα μεγάλα κεφάλια της KSJ. Τον Ιανουάριο του 83 ένα λευκό Golf έφτασε στο σπίτι της οικογένειας ως δώρο για τον 19χρονο Βενιαμίν. Με τις πινακίδες SI 263-B, το αυτοκίνητο γρήγορα έγινε πασίγνωστο και ο Γκρούπνιτς πίστεψε πως το επόμενο καλοκαίρι ο Ντράζεν θα φορούσε τη φανέλα των πρωταθλητών Ευρώπης του 1979.

Όμως, οι προσδοκίες του ισχυρού άνδρα της Μπόσνα διαψεύστηκαν την άνοιξη, στους τελικούς του πρωταθλήματος. Στις 9 Απριλίου και στο πιο αμφιλεγόμενο ματς στην ιστορία του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ, ο Ντράζεν εκτέλεσε δύο βολές σε νεκρό χρόνο, χαρίζοντας την νίκη και το πρωτάθλημα στην Σιμπένκα και στερώντας το απο τη Μπόσνα. Ή έτσι πίστευε τουλάχιστον, τόσο για τον τίτλο όσο και για τον μελλοντικό του προορισμό.

Μετά απο 14 ώρες διαβουλεύσεων και συζητήσεις επί συζητήσεων, η KSJ αποφάσισε την επανάληψη του αγώνα στο ουδέτερο γήπεδο του Νόβισαντ με την δικαιολογία των διαιτητικών λαθών. Οι παίχτες της Σιμπένκα θεωρώντας τον εαυτό τους πρωταθλητές, δεν δέχτηκαν τη Σολομώντεια λύση της Ομοσπονδίας και ο τίτλος κατέληξε στη Μπόσνα. Το ίδιο βράδυ ο Ντράζεν ενημέρωσε τον πατέρα του πως δεν ήθελε να μεταγραφεί στην ομάδα του Πέσιτς, λέγοντας του χαρακτηριστικά "Εγώ σε αυτούς που με έκλεψαν, δεν πάω". Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα, το αυτοκίνητο που ήταν μέρος της συμφωνίας και έπρεπε να επιστραφεί. Περήφανος και αλαζόνας όπως πάντα, ο "Μότσαρτ" έπεισε τον Γιόλε Πέτροβιτς να μεταβεί στο Σαράγεβο και να καταβάλει στον Γκρούπνιτς το αντίτιμο για την αγορά του Golf. Δεν ήθελε να χρωστάει σε κανέναν, ένιωθε δικό του το αυτοκίνητο.

Συνέχισε να το οδηγεί για όσο καιρό έμεινε στη Γιουγκοσλαβία, με αυτό πήγε στο Ζάγκρεμπ. Όταν βρισκόταν στη Μαδρίτη, το αυτοκίνητο το οδηγούσε η Μπίσερκα Πέτροβιτς και συνέχισε να το κάνει ακόμα και μετά τον θάνατο του. Μέχρι πριν απο μερικά χρόνια που το λευκό Golf πήρε τη θέση του απέναντι απο το πατρικό του σπίτι στην οδό Πέταρ Πρεράντοβιτς, δίπλα στην δική του μπασκέτα.

Σύμβολα και τα δύο μιας άλλης εποχής, τότε που το παιδί με το χαμόγελο ξεκινούσε για να κατακτήσει τον κόσμο...