ΠΙΕΡΛΟΥΙΤΖΙ ΜΑΡΤΖΟΡΑΤΙ: Ο ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

692 εμφανίσεις και 8.659 πόντοι στο ιταλικό πρωτάθλημα, 278 συμμετοχές με 2.209 πόντους για την Squadra Azzurra, 10 ευρωπαϊκά τρόπαια. Λένε πως οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια αλλά στην περίπτωση του Πιερλουίτζι Μαρτζοράτι μας δίνουν ένα δείγμα της επιρροής του "Ιπτάμενου Μηχανικού" στο ιταλικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το χωριό του, το Φιτζίνο Σερέντζα εκεί που γεννήθηκε το 1952, βρίσκεται στην μητρόπολη του ιταλικού μπάσκετ, τη Λομβαρδία και κοντά στο Καντού. Ο πιτσιρικάς Μαρτζοράτι ήρθε σε επαφή με το άθλημα στην τοπική ομάδα του Σαν Μισέλ και το 1965 αυτός και η οικογένεια του μετακόμισαν στο Καντού ώστε ο 13χρονος να ενταχθεί στα τμήματα υποδομής, ξεκινώντας έτσι τη σχέση ζωής με την κυανόλευκη φανέλα των Αετών της Καντουρίνα πάντα ως πλέι μεικερ, πάντα με την μπάλα στα χέρια για να οργανώνει το παιχνίδι.

Ο Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς ήταν αυτός που εισηγήθηκε το 1969 την προώθηση του στην αντρική ομάδα και ο Μαρτζοράτι άρχισε την "μαθητεία" του και την σκληραγώγηση στα δύσκολα μονοπάτια του ιταλικού πρωταθλήματος στο πλευρό του Τσάρλι Ρεκαλκάτι. Απο εκεί και πέρα Καντού και Μαρτζοράτι θα είναι δύο ταυτόσημες έννοιες, ο ένας δεν νοείται χωρίς τον άλλον. Παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές, τα τέσσερα Κόρατς, τα τέσσερα Κυπελλούχων και φυσικά τα δύο back to black Πρωταθλητριών, ο Πιερλουίτζι ήταν το μυαλό, ο προπονητής μέσα στο γήπεδο, ο ηγέτης.

Αυτά τα χαρακτηριστικά τα έδειξε και με την εθνική ομάδα που έγινε μέλος της απο τα 19 του και το χάλκινο μετάλλιο του Ευρωμπάσκετ του 71. Ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας και η άνοδος στο Έβερεστ με το χρυσό της Ναντ το 83 χάρισαν στον Μαρτζοράτι μια περίοπτη θέση στην αίθουσα των θρόνων του ιταλικού μπάσκετ.

Όταν θεωρητικά αποσύρθηκε το 1991, ο "Ιπτάμενος Μηχανικός" ήταν ένας ζωντανός θρύλος των ευρωπαϊκών παρκέ και απο τους καλύτερους παίχτες όλων των εποχών όπως ψηφίστηκε απο τους δημοσιογράφους για τα 100 χρόνια ζωής της εφεύρεσης του Δρ Νέισμιθ. Και γράφουμε θεωρητικά επειδή κόντρα στην ηλικία του, στις 6 Οκτωβρίου του 2006, ο τότε 54 Μαΐων Πιερλουίτζι φόρεσε ξανά την γαλανόλευκη φανέλα με το νούμερο 14 της Καντού και αγωνίστηκε για δύο λεπτά στον αγώνα εναντίον της Μπενετόν, κάνοντας και ένα καθοριστικό κλέψιμο που χάρισε την νίκη στην ομάδα του με 70-69. Με αυτή του την εμφάνιση έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του αθλήματος που η καριέρα του απλώθηκε σε πέντε δεκαετίες.

Πίσω απο το αδύνατο κορμί του, ο Μαρτζοράτι έκρυβε μια μεγάλη καρδιά και σπουδαία μπασκετική πάστα. Αν η ομάδα του χρειαζόταν σκοράρισμα θα το έκανε, αν έπρεπε να μοιράσει ασίστ το έπραττε με άνεση, αν υπήρχε ανάγκη για πιεστική άμυνα θα άφηνε την ψυχή του στο γήπεδο. Ο πολύ μεγάλος αυτός αθλητής άφησε ανεξίτηλα το στίγμα του στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και σαν γνήσιος Αετός κουβάλησε στα φτερά του την περηφάνεια και την τιμή της μικρής πόλης του Καντού. Tanti Auguri signore Marzorati...