Ο ΜΙΚΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ MIGHTY

Τρίτη αγωνιστική της περιόδου 1993-94. Η ΑΕΚ μαστίζεται απο διοικητικά προβλήματα και την κόντρα μεταξύ των οπαδών της και τον πρόεδρο του τότε ΤΑΚ (Τμήμα Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών) Κώστα Βουτσόπουλο τον οποίο οι Αεκτζηδες θεωρούν υπεύθυνο για τις απώλειες των Παταβούκα, Γαλακτερού και την γενικότερη κατάρρευση της ομάδας. Κατόπιν λαϊκής απαίτησης που εκφράστηκε με καμένα λάστιχα στην Λεωφόρο Δεκελείας, τα ηνία αναλαμβάνει ο Μάκης Ψωμιάδης και σε συνεργασία με τον προπονητή Στηβ Γιατζόγλου αρχίζουν την αναδιάρθρωση.

Δεν υπάρχει πολύς χρόνος καθώς η ΑΕΚ έχει ξεκινήσει με δύο ήττες το πρωτάθλημα ενώ παρόμοια είναι και η πορεία της στην Ευρώπη την οποία έχει ουσιαστικά αποχαιρετήσει μετά την ήττα με 28 πόντους διαφορά απο την Χάποελ Ιερουσαλήμ του 40χρονου Μίκι Μπέρκοβιτς. Αυτός που θα πληρώσει το μάρμαρο είναι ένας εκ των δύο ξένων, ο άνθρωπος που στην καριέρα του διέπρεψε στο κούνημα πετσέτας απο τον πάγκο πανηγυρίζοντας τα καλάθια των συμπαικτών του, ο εκλιπών εδώ και λίγα χρόνια Τζακ Χάλεϊ. Ο έτερος Αμερικανός ήταν ο αριστερόχειρας power forward Καναρντ Τζόνσον που και αυτός βρισκόταν με το ένα πόδι στην έξοδο αλλά προς ώρας παρέμεινε στην ομάδα ελλείψη και αξιόλογου αντικαταστάτη.

Φυσικά τα γεγονότα στον πλανήτη ΑΕΚ ουδόλως ενδιέφεραν τον Παναθηναϊκό που το βράδυ της 3ης Οκτωβρίου 1993 μπήκε στο παρκέ του Γεώργιος Μόσχος με την ταμπέλα του απόλυτου φαβορί. Ο Ζέλικο Παβλισεβιτς που βρισκόταν στον πάγκο του Τριφυλλιού έριξε μια ματιά στους παίχτες της ΑΕΚ που προθερμαίνονταν και ανάμεσα τους διέκρινε έναν βραχύσωμο Αμερικανό γκαρντ που είχε φτάσει στην Ελλάδα πριν απο δύο 24ωρα και δεν είχε προλάβει να μάθει ούτε τα ονόματα των συμπαικτών του. Ο εξαιρετικός γνώστης της αμερικανικής αγοράς Στηβ Γιατζόγλου είχε ανακαλύψει στο πρωτάθλημα του Βελγίου έναν σεσημασμένο σκόρερ και αν ο Ζε Πα είχε εκείνη την εποχή την ευχέρεια του διαδικτύου σίγουρα θα ήταν περισσότερο ψυλιασμένος για το ποιόν του Τόνι Γουάιτ. Τι ακριβώς θα έβλεπε με ένα γρήγορο ψάξιμο ο Κροάτης προπονητής; Έναν θρύλο για το πανεπιστήμιο του Τενεσί που βαστά ακόμα το ρεκόρ σκοραρίσματος σε έναν αγώνα με 51 πόντους, που επιλέχθηκε στο νούμερο 33 του ντραφτ το 1987 απο τους Μπουλς αλλά δεν έκανε ποτέ ουσιαστική καριέρα στο ΝΒΑ ούτε με τους Ταύρους αλλά ούτε με τους Νικς και τους Γουριορς και που μετά απο περιπλάνηση στο CBA ήρθε το 1990 στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο Βέλγιο, αρχικά για την Λεβεν και έπειτα για την Καστορς Μπρεϊν με την οποία αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.

Το 1993 διαδίκτυο όμως δεν υπήρχε και έτσι ο Παβλισεβιτς είδε ιδίοις όμμασι το ανεπανάληπτο ρεσιτάλ του "Μίκυ Μαους" που εξέθεσε στον μέγιστο βαθμό τον Σοκ και τον Κούουσμα που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τον μαρκάρουν. Ο Αμερικανός ξεδίπλωσε στο παρκέ το απίστευτο επιθετικό του ρεπερτόριο και ουκ ολίγες φορές έσπασε τους αστραγάλους των αμυντικών με την φονική σταυρωτή ντρίπλα του. Το κοντέρ σταμάτησε στους 33 πόντους και η ΑΕΚ πανηγύρισε μία μεγάλη νίκη με σκορ 70-69 που της έδωσε ανάσα για την δύσκολη συνέχεια. Αλλά με τέτοιον Γουάιτ ο Δικέφαλος δεν ανησύχησε ιδιαίτερα, έσωσε γρήγορα την παρτίδα του υποβιβασμού και προκρίθηκε στα πλέι οφ.

Όπως ήταν λογικό το καλοκαίρι του 94 ο Τόνι ήταν περιζήτητος και ο τυχερός πλειοδοτης ήταν ο Άρης που απόλαυσε για μία χρονιά τις υπηρεσίες του Αμερικανού σούπερ σκόρερ. Αν και δεν έφυγε με τις καλύτερες των εντυπώσεων απο την χώρα μας -δέχτηκε σκληρή κριτική απο τον τύπο εξαιτίας της απόδοσης του σε ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ που έκρινε την είσοδο στην τετράδα- είχε φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα και ο επόμενος προορισμός του ήταν η Κυανή Ακτή. Η Αντίμπ έψαχνε τον διάδοχο του Ντέιβιντ Ρίβερς και τον βρήκε στο πρόσωπο του Τόνι που ανταποκρίθηκε πλήρως, κερδίζοντας την εκτίμηση ακόμα και του σπουδαίου "Σουγκαρ" Ρεϊ Ρίτσαρντσον. Εν συνεχεία μετακόμισε για δύο σεζόν στην Ισπανία για την Βαγιαδολίδ δείχνοντας και εκεί τις αρετές του στην επίτευξη πόντων, με την βούλα αυτή την φορά κερδίζοντας το βραβείο του πρώτου σκόρερ.

Στην Ελλάδα ήρθε ξανά και φόρεσε για μόλις τέσσερα ματς την φανέλα των "Στρατηγών" του Παπάγου προτού πάει για μία σεζόν στο Ισραήλ. Το φινάλε του μπασκετικού βίου του το έγραψε στην δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας με την ομάδα της Μανρέσα το 2000, όταν ήταν πια 35 ετών. Πριν απο λίγο καιρό, ο "Μίκυ Μαους" διαγνώσθηκε με λευχαιμία αλλά όπως έκανε ανέκαθεν μέσα στα γήπεδα, έσκασε μία σταυρωτή στην αρρώστια και επιτέθηκε κατά μέτωπο. Πιστεύω πως όλοι οι Έλληνες μπασκετόφιλοι ευχόμαστε απο καρδιάς να βγεί νικητής και απο αυτή την δύσκολη μάχη, την κρισιμότερη της ζωής του...