Παρακαλώ περιμένετε...
Του Γιώργου Καρούλια
"Θυμάμαι ήμουν στην Budva και βαρούσα σουτάκια στην Slovenska Beach. Μαζί μου ήταν ο Luka Pavicevic, πρωταθλητής Ευρωλίγκας με Γιουγκοπλάστικα, και παίζαμε δύο εναντίον δύο απέναντι στους Sladan Stojkovic και Aleksa Milosevic, κι αυτοί οι δύο μας είχαν διαλύσει, δεν μπορούσαμε να τους βάλουμε πέντε πόντους. Σε ένα διάλειμμα λέω στον Luka: "Άκου, αυτοί από το ΝΒΑ με θέλουν. Πάω στο Βελιγράδι μεθαύριο να μαζέψω τα πράγματά μου και την επόμενη φεύγω για San Antonio". Η απάντησή του δεν ήταν και πολύ αισιόδοξη, εννοώ είχε παίξει στο κολλεγιακό, στη Utah, και ήξερε πως λειτουργούν τα πράγματα εκεί. Μου είπε "δεν ξέρω αν είναι καλή κίνηση για σένα. Ξέρεις, έχουν τον δικό τους τρόπο εκεί και επέλεξαν ψηλά στο Draft κάποιον Sean Elliott που παίζει ακριβώς την ίδια θέση με εσένα".
Αλλά τίποτα δεν μπορούσε να με πτοήσει, ήμουν γεμάτος αυτοπεποίθηση και είπα στον Luka: "Χ.....κα για τον Elliott, όποιος και να είναι. Όποιος είναι καλύτερος από τους δυο μας, θα παίξει, και τέλος". Ο Luka με κοίταξε και μου είπε: "Δεν είναι έτσι ακριβώς εκεί. Είναι τρίτο pick. Έρχεται από ένα καλό Πανεπιστήμιο. Δεν είμαι σίγουρος αν θα πάρεις πολύ χρόνο συμμετοχής εκεί, ξανασκέψου το". Αλλά δεν επρόκειτο να σκεφτώ τίποτα, απλά μπήκα σε μια πτήση της PanAm, απευθείας από το Βελιγράδι στη Νέα Υόρκη κι από εκεί στο San Antonio. H αλήθεια είναι όμως ότι σε πολλές στιγμές της σεζόν σκέφτηκα τα λόγια του Luka"
Η αλήθεια δυστυχώς ήταν αυτή. Ο Zarko σε όλη την χρονιά έβλεπε την πλάτη του Sean Elliott, ο οποίος ομολογουμένως ήταν ένας εξαιρετικός all-around SF και συμπαραστάτης του David Robinson. Φημολογείται ότι ο Paspalj εξόργισε τον Larry Brown παραδεχόμενος ότι "δεν έπαιζε άμυνα, μόνο επίθεση". Το γεγονός ότι είχε μια αδυναμία στην Pizza Hut και στα Marlboro δεν βοήθησε, ενώ οι Spurs απευθύνθηκαν ακόμα και σε υπνωτιστή για να βοηθήσουν τον Γιουγκοσλάβο να κόψει το κάπνισμα. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, και κόπηκε τρεις μέρες προτού ξεκινήσουν τα Playoffs. Πρόλαβε ωστόσο να αποκτήσει cult status για τους fans, με τον Terry Cummings να του βγάζει τραγουδάκι, "The Mark of Zarko" στο ρυθμό του Ζορρό. Ο Zarko δεν το μετάνιωσε ποτέ, παραδεχόμενος μάλιστα χρόνια αργότερα ότι, παρά το γεγονός ότι όλοι μπέρδευαν την Γιουγκοσλαβία με τη Σοβιετική Ένωση, δεν συνάντησε ποτέ ρατσισμό και ξενοφοβία και ότι ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, με εξαίρεση το γεγονός ότι δεν έπαιξε.
Περισσότερα για τον Ζάρκο:
Pizza, Marlboro και Πρωταθλήματα