ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΜΗΣ: Ο ΗΜΙΘΕΟΣ ΤΟΥ ΗΜΙΘΕΟΥ

Αριστείδης Μούμογλου, Σωτήρης Σακελλαρίου, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Λευτέρης Κακιούσης, Νίκος Παναγιωτίδης και οι νεότεροι Διαμαντίδης, Σχορτσανίτης και Χατζηβρέττας. Αυτοί είναι μερικοί απο τους κορυφαίους Έλληνες παίκτες στην μακρόχρονη ιστορία του μπασκετικού Ηρακλή όμως κανείς εξ αυτών δεν φέρει τον τιμητικό τίτλο του πρώτου σκόρερ. Η τιμή αυτή ανήκει σε έναν αθλητή που φόρεσε τα κυανόλευκα για 18 ολόκληρα χρόνια με αξιομνημόνευτη συνέπεια και αγάπη για τον "Γηραιό". Ο περί ου ο λόγος ο σπουδαίος Γιάννης Τσουμής, ο αριστέροχειρας γκαρντ που φόραγε το νούμερο 13 ξεκίνησε τη σχέση ζωής με τον Ηρακλή σχεδόν απο τα γεννοφάσκια του, μιας και το πατρικό του σπίτι βρισκόταν πολύ κοντά στο Κατσάνειο , το πρώτο γήπεδο του τμήματος μπάσκετ.

Ήταν δεν ήταν δέκα χρονών το 1968, που ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα σουτ στα ξύλινα ταμπλό που ήταν φτιαγμένα απο παρατημένα ξύλα που προορίζονταν για την κατασκευή νεκρικών φερέτρων(!) αλλά φυσικά το γεγονός δεν πτόησε τον πιτσιρικά Γιάννη που ερωτεύθηκε σφόδρα το άθλημα και όταν μια θεία του ονόματι Φράνσις που βρισκόταν στην Αμερική και εργαζόταν ως γραμματέας στο Νορθ Καρολάϊνα του έστειλε ως δώρο μία δερμάτινη μπάλα, το μέλλον του Γιάννη Τσουμή ήταν πια προδιαγεγραμμένο.

Μη υποκύπτοντας στο "ψηστήρι" του πατέρα που ως πρόεδρος του Μ.Α.Σ ΑΕΤΟΣ ήθελε ο γιος του να παίξει μπάσκετ στην ομάδα του, ο Τσουμής ξεκίνησε το 1971 την πορεία του απο την παιδική ομάδα του Ηρακλή και με συμπαίκτες μεταξύ άλλων τον Τάκη Καρατζουλίδη, τον Κώστα Πιλαφίδη και προπονητή τον Νίκο Φρύδα, εκείνη η τρομερή φουρνιά κατέκτησε αήττητη το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης με μεγάλες διαφορές πόντων, κατόρθωμα που επανέλαβε και το 1974 χρονιά που ο έφηβος πια Γιάννης ξεκίνησε τις προπονήσεις με την αντρική ομάδα που τότε συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Β Εθνικής.

Ο Ηρακλής ανέβηκε γρήγορα στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας αλλά ο Γιάννης (ο οποίος το καλοκαίρι του 1975 ήταν ο αρχηγός της εθνικής ομάδας Παίδων που αναδείχθηκε δευτεραθλήτρια Ευρώπης στο κλειστό γυμναστήριο του Σπόρτιγκ) δεν μπόρεσε να δηλώσει παρών στην πορεία του "Γηραιού" εξαιτίας της προετοιμασίας του για την εισαγωγή στο Πολυτεχνείο. Αγωνίστηκε μόνο σε έναν αγώνα εναντίον του Αμαρουσίου πετυχαίνοντας και τους πρώτους του πόντους στην Α Εθνική. Και ενώ όλοι περίμεναν να δουν το νέο αστέρι του Ηρακλή τη σεζόν 76-77, ο Τσουμής στάθηκε άτυχος μένοντας εκτός σχεδόν ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο εξαιτίας σοβαρής ασθένειας.

Ήταν απο τη χρονιά 77-78 που ο Γιάννης άρχισε να σκοράρει κατά ριπάς στα γήπεδα της Σταυρούπολης, της Νεάπολης, το Αλεξάνδρειο που χρησιμοποιούσε ως έδρα ο Ηρακλής μέχρι τον Μάϊο του 87 που εγκαινιάστηκε το Ιβανώφειο, αγωνιζόμενος και εκεί για δύο σεζόν. Δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη, στην πορεία του στην Α Εθνική και αργότερα την Α1 φόρεσε μόνο την κυανόλευκη φανέλα. Έφτασε κοντά στην κατάκτηση ενός τίτλου το 1981 αλλά η ΑΕΚ του Βασίλη Γκούμα ενισχυμένη με το "πατριωτάκι" Κέρτ/Κυριάκο Ράμπις/Ραμπίδη, αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στο γήπεδο της Γλυφάδας. Η απώλεια του τροπαίου και η συμμετοχή του Ραμπίδη ενοχλεί ακόμα και σήμερα τον Γιάννη Τσουμή όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξη του, θεωρώντας πως ο διοπτροφόρος Αμερικανός δεν έπρεπε να αγωνιστεί.

Ο Γιάννης συνέχισε να προσπαθεί για το καλύτερο σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 80, σκόραρε πολλούς πόντους και ο Ηρακλής καθιερώθηκε στις καλές ομάδες του πρωταθλήματος κερδίζοντας και εξόδους στο Κύπελλο Κόρατς. Με το τέλος της περιόδου 88-89, ο Τσουμής ενημερώθηκε απο την τότε τεχνική ηγεσία πως δεν περιλαμβανόταν στον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς και έτσι μετά απο 18 χρόνια αποχαιρέτησε τον αγαπημένο του Ηρακλή, μετακομίζοντας για τρία χρόνια στον ΠΑΟΔ, μία σεζόν στον Μ.Α.Σ ΑΕΤΟΣ κάνοντας επιτέλους το χατίρι στον πατέρα του και έκλεισε την καριέρα του στο Πανόραμα.

Ένας καθαρόαιμος σκόρερ, ταχύτατος και εκρηκτικός με τρομερό άλμα αλλά και αξιόπιστος σουτέρ, ο Τσουμής είναι ένας ήρωας άλλων εποχών για τον Ηρακλή, τότε που η φανέλα είχε μεγαλύτερη αξία απο τα χρήματα, τότε που ο καθένας απο τους 5.041 πόντους που πέτυχε με τον "Γηραιό" στο στήθος μιλούσαν στην καρδιά των φιλάθλων που δεν ξέχασαν ποτέ τον ηγέτη τους, τον μεγάλο Γιάννη Τσουμή...