1938: Γεννιέται ο Gus Johnson. Ένας ιδιαίτερα αθλητικός παίκτης με καριέρα τόσο στο ΑΒΑ όσο και στο ΝΒΑ. Συνολικά στο παλμαρέ του έχει 5 συμμετοχές σε All Star Game, ενώ από το 2010 είναι μέλος του Hall of Fame.
Παρακαλώ περιμένετε...
by Coach Carter
by Coach Carter
Στον ελληνικό αθλητισμό ο ρεαλισμός, η υπομονή και η πίστη στο πλάνο του General Manager είναι αρχές που ξεχνιούνται μετά τις πρώτες ήττες, με την διαδρομή από την αποθέωση στον μηδενισμό να πραγματοποιείται με ταχύτητες roller coaster.
Με το φετινό μπάτζετ του Παναθηναϊκού είναι το τρίτο χαμηλότερο της διοργάνωσης, ήταν αναμενόμενο πως η ποιότητα του ρόστερ του θα έπεφτε αισθητά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η διοίκηση φρόντισε να προετοιμάσει τον κόσμο για τις ήττες και την δύσκολη ευρωπαϊκή χρονιά που ερχότανε, αλλά ο κόουτς Βόβορας και οι αθλητές του φρόντισαν να επαναφέρουν τις προσδοκίες στα επίπεδα των προηγούμενων ετών μετά τις πρώτες αισιόδοξες εμφανίσεις της ομάδας.
Δυστυχώς στην ευρωλίγκα το κίνητρο, η μαχητικότητα και η αυταπάρνηση δεν μπορούν να κερδίζουν πάντα το ατόφιο ταλέντο και δυστυχώς ο φετινός Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να αγοράσει και να επενδύσει στο δεύτερο.
Έχουμε και λέμε ο δύσκολος χαρακτήρας αλλά χαρισματικός Νίκος Παππάς, ο"καλύτερος σουτέρ του κόσμου", κατά δήλωση του Kevin Durant, Jimmer Freddete, ο έμπειρος NBAer Wesley Johnson, ο πρώην MVP της διοργάνωσης Rice, ο εξαιρετικός σκόρερ από το low post και το τρίποντο Tomas, ο προερχόμενος από μία εξαιρετική χρονιά στη διοργάνωση Wiley και τέλος... PG που φλέρταρε με το triple double σχεδόν σε κάθε αγώνα και πρώην αρχηγός Νικ Καλάθης δεν φοράνε πια την πράσινη φανέλα.
Ακόμα κι ο Ίαν Βουγιούκας που πέρσι προσέφερε ποιοτικά λεπτά, αποτελώντας μια αξιόπιστη επιθετική επιλογή κι έναν play maker ρακέτας, φέτος βρίσκεται στα πιτ λόγω της πολύμηνης αγωνιστικής απραξίας και της αργοπορημένης ένταξης του στην ομάδα.
Δεν θα είμαι άδικος για παίκτες όπως ο Λεωνίδας Κασελάκης κι ο Λευτέρης Μποχωρίδης που είναι παίκτες του πεντέμιση και παίζουν πάντα σε αυτό το επίπεδο δίνοντας και την ψυχή τους για να φτάσουν το 6.
Τα παρκέ των play off της ευρωλίγκας όμως όμως δεν είναι φτιαγμένα για ομάδες μισή ντουζίνα παίκτες του επιπέδου τους, αλλά για οργανισμούς που ο πάγκος τους είναι γεμάτος από παίκτες του 8 ακόμα και αν εκείνοι παίζουν σταθερά στο 7 ή ακόμα και στο 6, όπως είχαμε συνηθίσει με τον Παππά ή πιο παλιά τον Luke Skywaker Lecavicius.
Θα ξαναπώ όμως ότι, ο Λευτέρης, ο Λεωνίδας, ο Marcus, ο Ben κι ο Zach μπορούν να σταθούν σε επίπεδο euroleague, σε συμπληρωματικούς για αρχή ρόλους βοηθούμενοι από έμπειρους παίκτες.
Κάπως έτσι, ο κόουτς Βόβορας βρίσκεται στη δύσκολη θέση να προσπαθεί να κερδίσει αγώνες στηριζόμενος επί της ουσίας σε έξι παίκτες επιπέδου euroleague (Sant Roos, Nedovic, Παπαπέτρου, Μήτογλου, Παπαγιάννης, Mack), να πάρει επιπλέον score από τον rookie στην διοργάνωση Foster και δημιουργία από τον σχεδόν άπειρο σε αυτό το επίπεδο Λευτέρη Μποχωρίδη.
Δυστυχώς για τον κόουτς η σωματική και ψυχολογική φθορά ενός αγώνα στο σύγχρονο μπάσκετ απαιτεί δώδεκα ετοιμοπόλεμους παίκτες και όταν οι πέντε πρώτοι βρίσκονται στον πάγκο ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να παίζει με παίκτες που μέχρι πέρσι αγωνιζόταν στο eurocup ή το basketball champions league.
Ενδεικτικό της διαφοράς ποιότητας στους δύο πάγκους είναι το γεγονός πως ο Παπαγιάννης βρέθηκε αντίπαλος με τρεις διαφορετικούς ψηλούς Fall, Diop και Jekiri, ενώ ο κόουτς Ιβάνοβιτς έφερε από τον πάγκο τον Dragic, Peters και Henry.
Με βάση τα παραπάνω πάμε στο μπλοκάκι μας για τρεις μόνο σημειώσεις
❌❌❌❌ Αμυντικά ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τον προσανατολισμό και την σκληράδα του. Ενώ αρχικά είδαμε τους περιφερειακούς να κυνηγούν τους αντιπάλους τους κλείνοντας τους διαδρόμους και τους ψηλούς να δίνουν βοήθειες στην αντιμετώπιση του P&R με power hedge out, πλέον οι πράσινοι παρουσιάζονται ράθυμοι και άκεφοι με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Sant Roos που δείχνει να έχει χάσει όχι τόσο την ενέργεια αλλά τη διάθεση του στην άμυνα. Εξαίρεση αποτελεί ο Γιώργος Παπαγιάννης που τόσο στην ρακέτα όσο και στις αλλαγές πάνω σε περιφερειακό προσπαθεί αποτελώντας σταθερά έναν από τους κορυφαίους της ομάδας.
❌❌❌ Η επιλογής της άμυνας ζώνης 3-2 από τον κόουτς Βόβορα είχε σαν σκοπό να κρύψει τον Nedovic στην άμυνα, αυξάνοντας παράλληλα τις πιθανότητες ενός πράσινου fast break. Η εξαιρετική παρουσία των Παπαγιάννη και Μήτογλου στον τομέα του rebound αποτελούσε εχέγγυο για τον πράσινο κόουτς που τοποθετώντας τον Ιωάννη σε ρόλο κεντρικού στην περιφερειακή τριάδα αποσκοπούσε στην αναχαίτιση κάθε προσπάθειας των παικτών της Baskonia για high-low παιχνίδι. Αυτό που δεν υπολόγισε ο προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν οι αργές περιστροφές των πράσινων πύργων στο passing game των Ισπανών που έβρισκαν εύκολα το σουτ από τις γωνίες (περιοχή που ελέγχουν οι ψηλοί στην 3-2 άμυνα ζώνης).Ακόμα και με τον White ή τον Κασελάκη σε θέση PF οι Ισπανοί συνέχισαν να ευστοχούν ή να κερδίζουν φάουλ σε σουτ από τις γωνίες του τρίποντου κάτι που δείχνει πως οι πράσινοι δεν ήταν έτοιμοι να εφαρμόσουν άμυνα ζώνης στον σημερινό αγώνα.
✓✓ Ο Γιώργος Παπαγιάννης έγραψε ακόμα ένα double double απέναντι σε τρεις ψηλούς επιπέδου ευρωλίγκας (Fall, Jekiri και Diop). Ήταν εξαιρετικά σωματικά και πνευματικά δύσκολος ο σημερινός αγώνας μιας έπρεπε να αλλάξει τρεις φορές το mindset του σε άμυνα κι επίθεση. Ο Big Papa τελείωσε τον αγώνα με 11 πόντους, 10 rebounds και 5 deflections κι ενώ τα στατιστικά των αντίπαλων πενταριών είναι εξίσου γεμάτα η απάντηση έρχεται από τα άδεια στατιστικά των υπόλοιπων ψηλών του τριφυλλιού που μάζεψαν συνολικά 8 rebounds με τον Zach Auguste να έχει τρία σε λιγότερο από πέντε λεπτά συμμετοχής.
ΥΓ. Ο Nedovic σήμερα ήταν κακός! Σκόραρε 15 πόντους με καλά στατιστικά (1/3 δίποντα, 3/6 τρίποντα, 4/5 βολές) αλλά έκανε έξι λάθη και ήταν αρνητικός στην άμυνα. Παρόλα αυτά ήταν από τους κορυφαίους των πρασίνων γεγονός που τονίζει όσα είπαμε στην αρχή για την ποιότητα της ομάδας.
Στα δύσκολα ακόμα κι ο Nedovic που είδαμε απέναντι στη Valencia διαφέρει απέναντι από τον Λευτέρη ή τον Λεωνίδα μιας και προβληματίζει την αντίπαλη άμυνα, μπορεί να ευστοχήσει σχεδόν σε όλα τα ελεύθερα σουτ και τις βολές και να αποφύγει λάθη σαν αυτό που ο Θεσσαλονικιός guard έκανε 3 βήματα χωρίς τρίπλα.
ΥΓ2. Να αγαπάτε τους μπασκετανθρώπους ανθρώπους, ανεξαρτήτως χρώματος, δέρματος, φανέλας, θρησκείας κι εθνικότητας.