Ο ΤΖΟΝΙ ΠΗΡΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ

Πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να γραφτεί η ιστορία του ΠΑΟΚ και του ελληνικού μπάσκετ αν στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ της Αθήνας το 93, ο Μπάνε δεν την πέταγε σχεδόν απο το κέντρο στο σουτ της απελπισίας αλλά έφτανε στα χέρια του ανθρώπου που βρισκόταν ακροβολισμένος και έτοιμος να εκτελέσει με τον δικό του πρωτότυπο τρόπο ; Αυτό ήταν το δεύτερο πρώτο μεγάλο "αν" στην καριέρα του Τζων Κόρφα με το πρώτο να έχει γαλανόλευκη απόχρωση. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή και ας ταξιδέψουμε πίσω στο σωτήριον έτος 1984.

Το μπάσκετ στην Ελλάδα ναι μεν είναι ένα δημοφιλές άθλημα, αλλά φυσικά κανένας δεν υποψιάζεται ότι σε λιγότερο απο τρία χρόνια θα γίνει η πρώτη αιτία χαράς και υπερηφάνειας. Η εθνική έχει χάσει το τρένο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες και οι σύλλογοι πραγματοποιούν τις καλοκαιρινές προετοιμασίες τους για το επερχόμενο πρωτάθλημα. Στο πλαίσιο αυτό θα διεξαχθούν και φιλικά παιχνίδια με μία μικτή ομάδα Ελληνοαμερικανών αθλητών, της οργάνωσης ΑΧΕΠΑΝΣ που σκοπό έχει να προάγει και να ενισχύει τους δεσμούς με τη χώρα καταγωγής. Αυτούς τους αγώνες τους παρακολουθούσαν άνθρωποι του χώρου, προσδοκώντας να "ψαρέψουν" κάποιο λαβράκι για τις ελληνικές ομάδες. Ένας απο αυτούς τους μπασκετάνθρωπους ο δάσκαλος Θόδωρος Ροδόπουλος θα ξεχωρίσει αμέσως τον κοντούλη play maker με την περίεργη μηχανική στο σουτ. Ρωτώντας ο Ροδόπουλος θα πάρει τις πρώτες πληροφορίες για τον " Τεν Τεν" και θα μάθει ότι είναι 22 χρονών, γεννημένος στην Αμερική απο ελληνικής καταγωγής πατέρα στο Άκρον του Οχάιο και σπουδάζει στο πανεπιστήμιο Pepperdıne. Ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ θα ενημερώσει την παλιά του ομάδα λέγοντας χαρακτηριστικά στον Βεζυρτζή "Πρέπει να πάρεις οπωσδήποτε τον Κόρφα".

Η πρώτη πρόταση θα συναντήσει την αρνητική στάση του Τζων. Μεγαλωμένος στις ΗΠΑ και χωρίς να γνωρίζει την γλώσσα, δεν είναι θετικά προσκείμενος για μετακόμιση στην Ελλάδα. Ο Βεζυρτζής δεν θα εγκαταλείψει την περίπτωση του και τελικά το καλοκαίρι του 86 ο Κόρφας θα πειστεί και στις 17 Αυγούστου θα προσγειωθεί στη Θεσσαλονίκη για να ενταχθεί στον ΠΑΟΚ του Ορέστη Αγγελίδη. Μαζί του και ένας άλλος ομογενής που εξαιτίας του ύψους του (2.00μ) είναι αυτός που θα τραβήξει πάνω του τα φώτα. Ο Έντι Κλάδης έμεινε σαν απλή αναφορά στο ρόστερ του Δικεφάλου, σε αντίθεση με τον κοντορεβυθούλη Τζων που μπροστά του έμοιαζε σαν τον μικρό του αδερφό. Και ενώ ο Κλάδης θα περάσει απαρατήρητος στο φιλικό με τον Ηρακλή, ο Κόρφας θα κλέψει την παράσταση σκοράροντας, μοιράζοντας ασίστ και οργανώνοντας το παιχνίδι. Ο Αγγελίδης με μια κουβέντα θα χαρακτηρίσει την εν Ελλάδι καριέρα του Κόρφα. Ο πολύπειρος προπονητής θα δώσει το στίγμα αναφέροντας "Είναι καλός παίχτης το Αμερικανάκι. Του λείπει το μπόι αλλά έχει μεγάλη καρδιά".

Το "Αμερικανάκι" "λοιπόν θα γίνει ο βασικός play maker του ΠΑΟΚ για τα επόμενα εννέα χρόνια και με το ταλέντο του, το πάθος του και την καρδιά του θα γίνει ένα απο τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας και απο τα βασικά γρανάζια της συνεχούς ανόδου του Δικεφάλου του Βορρά στο ελληνικό και ευρωπαϊκό στερέωμα. Μαζί με τον Ντιλέινι Ραντ συνθέτουν το περιφερειακό δίδυμο εκείνη τη χρονιά στην Ευρώπη μέχρι τον αποκλεισμό στον δεύτερο γύρο του Κόρατς απο την Παρτιζάν αφού δεν έχει έρθει ακόμα η εποχή των μεγάλων διακρίσεων για τον ΠΑΟΚ. Η καριέρα του Κόρφα στην Ελλάδα βρέθηκε πολύ κοντά στο να τερματιστεί εξαιτίας ενός απροόπτου γεγονότος. Τον Φεβρουάριο του 87 θα τιμωρηθεί με ποινή 6 αγωνιστικών γιατί ο διαιτητής του αγώνα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός, Παναγιώτης Οικονομίδης, έγραψε στο φύλλο αγώνα οτι ο παίχτης τον εξύβρισε αποκαλώντας τον "ηλίθιο". Μάταια ο Κόρφας ορκιζόταν οτι αυτό ήταν αδύνατο να συμβεί αφού δεν γνώριζε καθόλου ελληνικά. Η απολογία του θα πέσει στο κενό και απογοητευμένος απο την άδικη τιμωρία του θα μαζέψει τα πράγματα του και θα φύγει για την Αμερική.

Ο ΠΑΟΚ θα καταθέσει έφεση και θα την κερδίσει απαλλάσοντας τον παίχτη απο κάθε κατηγορία. Απευθύνουν έπειτα άμεσα πρόσκληση στον Κόρφα για την επιστροφή του αλλά πέφτουν σε τοίχο. Ο Τζων είναι ανένδοτος και δεν θέλει να ακούσει τίποτα για την Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ. Ούτε ο Βεζυρτζής θα καταφέρει να τον μεταπείσει όταν θα μεταβεί αυτοπροσώπως στην Αμερική. Εν τω μεταξύ, ο Δικέφαλος αποκλείεται στο Κύπελλο απο τον Πανελλήνιο και στο πρωτάθλημα ο Πανιώνιος είναι αυτός που θα παίξει στον τελικό με τον Άρη (οι ομάδες μετέφεραν τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου και ο τίτλος κρινόταν στις τρεις νίκες).

Η σχέση τους έχει περιέλθει σε τέλμα αλλά ο πρόεδρος δεν το βάζει κάτω και τελικά τον Νοέμβριο του 87 ο Κόρφας επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη. Ο Νιούμαν που έχει αναλάβει την ομάδα τρίβει τα χέρια του. Αν και απροετοίμαστος, θα γίνει ξανά ο "στρατηγός" του παρκέ για να καθοδηγεί τον ΠΑΟΚ στις μεγάλες κόντρες με τον συμπολίτη που συνήθως εκείνα τα χρόνια είχαν ως αποτέλεσμα την ήττα. Έπρεπε να έρθει στην ομάδα ένας μπασκετμπολίστας που πρώτα γνώρισε ως αντίπαλο για να αλλάξει η ιστορία. Τον Γενάρη του 88 ο Δικέφαλος παίζει στο Βελιγράδι ένα κρίσιμο ματς με τον Ερυθρό Αστέρα για το Κύπελλο Κόρατς. Ο Ράντοβιτς θα μαρκάρει σε όλο τον αγώνα τον Τζων στα όρια του αντιαθλητικού ενώ κάποια στιγμή το χέρι του θα πάει σε σημείο του σώματος που δεν έπρεπε. Η απάντηση του Κόρφα; Μια γεμάτη μπουνιά που ξάπλωσε τον Γιουγκοσλάβο και μετέτρεψε τον αγώνα απο μπασκετικό σε πυγμαχικό. Αυτός που έσπευσε να ζητήσει τον λόγο - σε ήρεμο τόνο είναι η αλήθεια - ήταν ο Μπανε Πρέλεβιτς που χωρίς να το γνωρίζουν οι δυο τους θα γινόντουσαν μελλοντικά η απάντηση στο δίδυμο Γκάλη - Γιαννάκη.

Με την έλευση του "Τίγρη" ο ΠΑΟΚ δυναμώνει και μοιάζει έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Ο Κόρφας με τις εμφανίσεις του κερδίζει και την κλήση στην εθνική ομάδα και υπολογίζεται ως η πρώτη λύση στα γκαρντ για το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ. Οι γονείς του καταφτάνουν απο την Αμερική για να τον καμαρώσουν αλλά δυστυχώς όλοι είχαν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο. Στην προκειμένη περίπτωση ο ξενοδόχος εμφανίστηκε με την μορφή των Γάλλων δημοσιογράφων που "εξυπηρέτησαν" την ομοσπονδία της χώρας τους. Ο Πασκάλ Λεζάντρ του Maxi Basket, ήταν ο πρώτος που ανακίνησε το θέμα της υπηκοότητας του Τζων όταν τον Νοέμβριο του 88 ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στη Γαλλία για τον αγώνα με τη Βιλερμπάν. Οι τότε κανονισμοί της FIBA ήταν σαφείς για τους παίχτες με διπλή υπηκοότητα. Κάθε ομάδα μπορούσε να έχει στο ρόστερ της μόνο έναν και στην περίπτωση της εθνικής μας αυτός ήταν ο Ντέιβιντ Στεργάκος. Ο Γκάλης ως γνωστόν είχε δηλωθεί ως γεννημένος στην κοινότητα Τριλόφου ενώ για τον Κόρφα η ΕΟΚ έκανε το λάθος να του δηλώσει ως τόπο γέννησης το Κιλκίς. Μία μέρα πριν την έναρξη του Ευρωμπάσκετ η δημοσιογράφος της Le Monde Λιλιάν Τρεβιζάν θα ενημερώσει τους υπεύθυνους της γαλλικής ομοσπονδίας και αυτοί θα θέσουν το θέμα στην τεχνική σύσκεψη των επικεφαλής των ομάδων. Οι "διδάκτορες" των νατουραλιζέ Γάλλοι που είχαν δώσει υπηκοότητα στην μισή Αφρική εκμεταλλευόμενοι κατά το δοκούν το αποικιοκρατικό παρελθόν τους, θα ζητήσουν την τιμωρία της ΕΟΚ και του παίχτη. Ο Στάνκοβιτς θα ζητήσει απο το Pepperdıne έγγραφο που να πιστοποιεί οτι ο Κόρφας έχει όντως γεννηθεί στην Ελλάδα. Το πανεπιστήμιο θα στείλει το φαξ με τη θετική απάντηση αλλά οι Γάλλοι είναι αποφασισμένοι. Ο συμπατριώτης τους πρόεδρος της FIBA Ρομπέρ Μποσνέλ παραβλέποντας τον θεσμικό του ρόλο που προϋποθέτει ουδετερότητα, θα πιέσει τον Στάνκοβιτς για περαιτέρω διευκρινήσεις. Αυτός θα απευθυνθεί στην ΑBA (Amateur Basketball Association) αιτούμενος τον έλεγχο του μητρώου του "Τεν Τεν". Οι Αμερικανοί θα ψάξουν στα αρχεία και θα βρουν την ενυπόγραφη δήλωση του όπου αναφέρεται ως τόπος γέννησης το Άκρον. Ο "Μπόρα" θέλοντας να είναι ακριβοδίκαιος θα ζητήσει απο την ΕΟΚ ως τελευταίο στοιχείο την επίδειξη του ατομικού διαβατηρίου του παίχτη καθώς και του πιστοποιητικού γεννήσεως. Όταν αυτά δεν προσκομίζονται γιατί φυσικά δεν υπάρχουν, ο αποκλεισμός του Κόρφα έρχεται με συνοπτικές διαδικασίες απο όλες τις διεθνείς διοργανώσεις και των ευρωπαϊκών κυπέλλων συμπεριλαμβανομένων για τα επόμενα τρία χρόνια .

Η εικόνα του Τζων να παρακολουθεί απο την άκρη του πάγκου με ένα τζιν μπουφάν τις προσπάθειες των συμπαιχτών του αποτυπώθηκε για πάντα απο τον φωτογραφικό φακό. Αλλά επειδή το σωστό είναι να αναφέρονται όλες οι απόψεις και επειδή η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη που λίγο πολύ όλοι γνωρίζονται, οι κακές γλώσσες είπαν ότι η ανακίνηση του θέματος απο τους Γάλλους ήταν δάκτυλος του "εχθρού". Ο Κόρφας δεν θα είναι παρών σωματικά αλλά θα στηρίζει την ομάδα σε όλες τις ιστορικές στιγμές του ΠΑΟΚ στο Κύπελλο Κυπελλούχων με την αυγή της νέας δεκαετίας. Τελικά το καλοκαίρι του 92 ο αποκλεισμός αίρεται και ο πρωταθλητής Τζων Κόρφας είναι ελεύθερος να ενισχύσει τον Δικέφαλο στον όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ο "Τεν Τεν" θα δείξει πόσο πολύ στερήθηκε η ομάδα τις υπηρεσίες του μεταφέροντας στο παρκέ τις οδηγίες απο το πινακάκι του Ίβκοβιτς .Ο Κόρφας θα βάλει τη σφραγίδα του με σπουδαίες εμφανίσεις και με μια φάση που αν δεν υπήρχε η τηλεόραση, είναι απο αυτές που οι παππούδες διηγούνται στα εγγόνια πασπαλισμένη με μπόλικη υπερβολή. Στο κρίσιμο ματς με τους Ιταλούς της Μπάκλερ Μπολόνια θα διεκδικήσει τη μπάλα με τον κατά 22 πόντους ψηλότερο του Πάολο Μορέτι. Οι διαιτητές θα επιλέξουν τη σολομώντεια λύση του τζάμπολ και ο Τζων θα σταθεί δίπλα στον Ιταλό. Στη φάση που μίλησε η ψυχή του κοντορεβυθούλη Κόρφα, μεταμορφώθηκε σε γίγαντα και κέρδισε τη μπάλα όπως και τις καρδιές χιλιάδων Παοκτσήδων.

Αυτές οι καρδιές όπως και ολοκλήρου του ελληνικού μπάσκετ θα δακρύσουν τον Απρίλιο του 93 στον Πειραιά. Ο Δικέφαλος του Βορρά που διέθετε ίσως την κορυφαία πεντάδα της Ευρώπης εκείνη την εποχή, θα μπει στο παρκέ του ΣΕΦ με τη στάμπα του μεγάλου φαβορί. Όμως το άγχος και η τρίποντη εκτέλεση απο Ιακοπίνι και Ραγκάτσι θα αφήσουν εκτός τελικού τους Θεσσαλονικείς .Όλοι θα μείνουν με την απορία γιατί ο Μπάνε προτίμησε ένα "σκοτωμένο" σουτ απο το κέντρο και δεν πάσαρε στον Τζόνι. Ο σοκαρισμένος ΠΑΟΚ θα χάσει μέσα σε μία βδομάδα και τον στόχο του πρωταθλήματος αποκλειόμενος απο τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά. Μετά απο ένα καλοκαίρι γεμάτο εντάσεις και αλλαγές σε διοίκηση και παίχτες, ο ανανεωμένος Δικέφαλος μπαίνει στη μάχη του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Κόρατς. Σταθερή αξία ο Κόρφας, θα είναι απο τους βασικούς υπεύθυνους της κατάκτησης του ευρωπαϊκού τροπαίου βάζοντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή του με τρίποντο απο τα οκτώ μέτρα στην εκπνοή, δίνοντας προβάδισμα εννέα πόντων στην ομάδα για τη ρεβάνς της Ιταλίας (το απόλυτο μπάσκετ που έπαιξε ο ΠΑΟΚ στον δεύτερο τελικό της Τεργέστης αποτελεί ίσως την καλύτερη εμφάνιση ελληνικής ομάδας σε τελικό) όπως και της επιστροφής στη θέση του διεκδικητή των εγχώριων τίτλων. Το πρωτάθλημα θα χαθεί για ένα φάουλ, για ένα λάθος, για ένα τίποτα αλλά η ομάδα θα παίξει ξανά στο Πρωταθλητριών μετά απο απουσία ενός χρόνου.

Το καλοκαίρι ο Τζόνι θα βιώσει τον θάνατο του πατέρα του, κάτι που θα τον σημαδέψει ψυχολογικά και αυτό θα βγει στο γήπεδο. Δεν θα πιάσει τα γνωστά στάνταρ απόδοσης και σε μία προβληματική χρονιά για τους Θεσσαλονικείς, ο Κόρφας θα θυμάται το τελευταίο τρόπαιο με τον ΠΑΟΚ, το Κύπελλο Ελλάδος. Τα οικονομικά θέματα αρχίζουν να πιέζουν ολο και περισσότερο τη διοίκηση Οικονομίδη και ο χαμηλών τόνων "Τεν Τεν" είναι αυτός που θα πληρώσει πρώτος το μάρμαρο. Θα μείνει ελεύθερος για να βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του και θα εκφράσει την πίκρα του λέγοντας "η διοίκηση δεν μου έκανε καμία πρόταση για ανανέωση και έμαθα απο την τηλεόραση ότι φεύγω απο τον ΠΑΟΚ".

Έτσι έκλεισε ο ασπρόμαυρος κύκλος, ένας κύκλος ένδοξος που περιείχε μεγάλες χαρές αλλά και εξίσου μεγάλες απογοητεύσεις. Ο Κόρφας δεν θα δυσκολευτεί να βρει ομάδα, άλλωστε η εμπειρία του και το πάντα αξιόπιστο μακρινό σουτ είναι δύο πράγματα που πληρώνονται. Ο Παναθηναϊκός που ψάχνει μια αξιόπιστη λύση στα γκαρντ σπεύδει να αποσπάσει την υπογραφή του. Με το Τριφύλλι θα κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στον δραματικό τελικό του Παρισιού αφού γλυτώσει το ποδοπάτημα του Στόγιαν και το καλοκαίρι θα είναι ένας απο τους λίγους διασωθέντες του τυφώνα Μάλκοβιτς που σάρωσε τους πρωταθλητές Ευρώπης.

Ο ρόλος του θα περιοριστεί τη δεύτερη χρονιά και έτσι το 1997 ο 35αρης πια Τζόνι θα γνωρίσει τις ομορφιές της Κρήτης ως μέλος της ομάδας του Ηρακλείου. Μετά απο την όμορφη κρητική εμπειρία θα επιστρέψει στην Αθήνα και τα βόρεια προάστια. Θα βοηθήσει ουσιαστικά στην καθιέρωση της ομάδας του Αμαρουσίου στη μεγάλη κατηγορία και το 2000 ο Κόρφας αποσυρθεί αθόρυβα απο τα γήπεδα.

Μικρός στο δέμας και παίχτης που με την πρώτη ματιά δεν σου γέμιζε το μάτι αλλά μόλις ξεκινούσε το ματς σε άφηνε άφωνο. Μυαλό ξυράφι και τέρας ψυχραιμίας (απο τα πιο κρύα αίματα στη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ) κατηύθυνε μαεστρικά την ομάδα, οργανώνοντας και χαρίζοντας έτοιμα καλάθια στους συμπαίκτες του.

Αλλά κυρίως θυμόμαστε τον Τζόνι να παίρνει το όπλο του με το μοναδικό στυλ που όσοι το έβλεπαν για πρώτη φορά σχεδόν γελούσαν μέχρι τη στιγμή που έβλεπαν τα διχτάκια να παίρνουν φωτιά. Αθόρυβος και ουσιαστικός, ένας ήρωας καθημερινός, ο Τζων Κόρφας κέρδισε μόνο συμπάθειες μέσα στα γήπεδα γιατί ήταν αξιοπρεπής, σοβαρός αλλά και πολύ μεγάλος παίχτης... Σίγουρα μεγαλύτερος απο όσο το απαγορευτικό για επαγγελματία μπασκετμπολίστα ύψος του προδίκαζε. Στα χρόνια που ακολούθησαν την φυγή του απο τον ΠΑΟΚ, οι φίλαθλοι του ευχήθηκαν πολλές φορές ο "Τεν Τεν" να βρισκόταν στη ομάδα τους και η μπάλα στα σίγουρα χέρια του κοντοπίθαρου αλλά θαυματουργού Τζων Κόρφα...