Παρακαλώ περιμένετε...

Υπαρχει αραγε παραγωγικη διαδικασια

  • 26/02/2017

Ένα σύνολο λιγάκι αναλυτικών σκέψεων πάνω στην παραγωγική μα διαδικασία.

Υπάρχει άραγε παραγωγική διαδικάσια

 

 

Το ερώτημα όσον αφορά το μπάσκετ ξεκίνησε για ακόμη μία φορά μετά το άρθρο του Κώστα Σορώτου στις .... το οποίο αναφερόταν σε αυτήν σαν ένα κομμάτι πολύ πεσμένο χρησιμοποιώντας μάλιστα σαν παράδειγμα τις δύο πτώσεις κατηγοριών στις εθνικές παίδων και νέων που αφορούσαν του 95αρηδς και 99ρηδες αντίστοιχα. Το παρόν άρθρο είναι ένα σύνολο σκέψης βασισμένο στην δουλειά την οποία εμείς κάνουμε πάνω στο ερασιτεχνικό μπάσκετ. Πάμε να δούμε στοιχεία και σκέψεις:

  • Μια γενιά η οποία είναι τώρα 18 χρονών δεν αφορά την τωρινή παραγωγικη διαδικασία αλλά αυτήν που ξεκίνησε πριν 10 χρόνια.

  • Με την λογική των 10 χρόνων θα μελετήσουμε το κάθε πότε η Ελλάδα βγάζει μια αξιόλογη γενιά παικτών. Οι πιο δυνατές γενιές παικτών μέχρι τώρα θεωρούμε πως ήταν εκείνη του 77΄, του 82-84΄( η καλύτερη ίσως εποχή του Ελληνικού μπάσκετ, μάλλον απόρια του Ευρωμπασκετ του 87΄), του 90 και του 97. Γενικά βλέπουμε ότι ακολουθείται ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο κάθε 7 χρόνια παρουσιάζουμε μία πολύ καλή γενιά. Με αυτήν την λογική η επόμενη χρυσή γενιά μας θα έπρεπε να είναι του 2004' οπότε έχουμε ακόμη μέχρι να ενηλικιωθούν.

  • Μελετώντας το πιο εύκολο διάστημα για να μετρηθεί, καθώς είναι αγωνιζόμενοι στο παρόν θέλουμε να δούμε πόσοι παίκτες μεταξύ 84 και 90 παίζουν σε υψηλό επίπεδο και δη στην εθνική ομάδα. Δηλαδή θα δούμε ποιοι παίκτες με χρονολογία γέννησης απο το 1985 μέχρι το 1989.

    - 85αρηδες: Είναι άλλος από τον Ίαν Βουγιούκα? Α ναι και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Και ο Γιώργος Πρίντεζης, τον είχα για 84αρη στην αρχή.

    - 86ρηδες: Ντούσαν Σάκοτα...Άλλος?

    - 87ρηδες: Μαικ Μπράμος αλλά αυτός είναι Αμερικανόφερτος άρα δεν πιάνεται.

    - 88ρηδες: Γιάννης Αθηναίου. Τελεία. Εκτός εθνικής θα μπορούσαμε να πούμε και Μιχάλη Τσαιρέλη. ( Α ναι και πάλι ενισχύσεις απ το Αμέρικα με Κώστα Κουφό)

    - 89ρηδες: Γιώργος Μπόγρης και εκτός εθνικής Χάρης Γιαννόπουλος. ( Είναι και ο Καλάθης εξ Αμερικής)

    Μπορεί φυσικά κάποιον να ξεχνάω ωστόσο τα νούμερα είναι αυτά.

    Μπαίνω στον πειρασμό να συγκρίνω με την επόμενη δεκαετία, αλλά αυτό θα είναι μάλλον προβοκατόρικη κίνηση, οπότε θα συγκρίνω με την επόμενη μεγάλη κοιλιά, δηλαδή την γενιά μεταξύ των 90 και των 97. Χάσανε έναν χρόνο αλλά πάμε να δούμε:

    - 91ρηδες: Βασίλης Καββαδάς, Δημήτρης Κατσίβελης

    - 92ρηδες: Λίνος Χρυσικόπουλος ( ο οποίος δεν εξελίχθηκε όπως περιμέναμε αλλά ήταν από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ηλικίας του στην Ευρώπη), Θανάσης Αντετοκούμπο

    - 93ρηδες: Μάλλον κενή γενιά με καλύτερο τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη

    - 94ρηδες: Λευτέρης Μποχωρίδης και φυσικά Γιώργος Παπαπέτρου.

    - 95ρηδες: Ότι και να πούμε είναι λίγο καθώς η φτωχή μας παραγωγική διαδικασί έβγάλε το μεγαλύτερο ταλέντο στην ιστορία της. Γιάννης Αντετοκούμπο. Δημήτρης Αγραβάνης. (Και ο Βεζένκωβ είναι δικό μας παιδί αλλά τον αφήνω στην Βουλγαρία)

    - 96ρηδες: Σε γενιά που φαίνεται άδεια έχουμε Γιώργο Τσαλμπούρη, Κώστα Μήτογλου και φυσικά βοήθεια εξ Αμερικής τον Ταιλερ Ντόρσει.

         Παρασυρθήκαμε πιο πάνω καθώς βάλαμε στην γενιά των 96 και τον Ντόρσει ενώ αυτό είναι cheat, αλλά μας αρέσει πολύ. Φυσικά δεν αναφερθήκαμε στο μέλλον της εθνικής, καθώς αυτό θα το κάνουμε σε άλλο κείμενο, αλλά εκεί θα μπορούσαν να μπουν και άλλοι ομογενέις οι οποίοι αγωνίζονται στην Αμερική, όπως ο Ζακ Όγκαστ.

    Με λίγα λόγια από αυτά που βλέπουμε παραπάνω, έχει και αυτή η επταετία μία τρύπα στο 92-93, όπως και η προηγούμενη στο 86-87 ενώ έχει κα αυτή μια πληθώρα ταλέντου.

  • Το μόνο στατισικό στοιχείο που θα θέλαμε να δούμε στην ΕΟΚ έχει να κάνει με τον αριθμό των εγγεγραμένων μελών σε κάθε γενιά.

 

     Με αυτά που γράφουμε εδώ πέρα δε θέλουμε ακριβώς να διαφωνήσουμε με την έλλειψη παραγωγικής διαδικασίας καθώς από όταν παίζαμε εμείς μπάσκετ – οι όποιοι εμείς – το επίπεδο φαίνεται να πέφτει. Το ίδιο βέβαια λέγαμε και για την γενιά των 90ρηδων αλλά και σε κάθε γενιά. Γεγονός είναι ότι το μπάσκετ αλλάζει. Γεγονός είναι ότι μπορούμε να κάνουμε καλύτερη δουλειά στο ερασιτεχνικό μπάσκετ. Αλλά μέσα σε όλα αυτά η παραγωγική μας διαδικασία φαίνεται να δουλεύει όπως δούλευε πάντα. Με την ίδια ένταση και συχνότητα. Επιθυμία όλων είναι βέβαια να γίνει ακόμη καλύτερη. Άλλωστε δεν έχουμε δει ακόμη την γενιά του επόμενου Ευρωμπάσκετ που κατακτήσαμε, δηλαδή των 2002 κατ αντιστοιχία με τους 84ρηδες, αν και εκεί είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την κατάκτηση του Euro από την Εθνική Ποδοσφαίρου μας. Απλές σκέψεις κάνουμε, και απλές απαντήσεις ψάχνουμε. Μέχρι την επόμενη φορά, καλή συνέχεια.

Σαν Σήμερα