ΕΛΜΕΡ ΜΠΕΝΕΤ: Ο "ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ" ΤΟΥ ΡΙΒΕΡΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΩΡΑ

Μία από τις λιγοστές φωτογραφίες με τη φανέλα του Ολυμπιακού την οποία δεν φόρεσε ποτέ σε επίσημο παιχνίδι για τον Έλμερ Μπένετ, του οποίου η ιστορια στα ελληνικά γήπεδα γράφτηκε με ένα μεγάλο αν, όπως και τόσες άλλες, αφήνωντας η μετέπειτα πορεία του μία περίεργη γεύση στους έλληνες μπασκετόφιλους.

Ο Αμερικανός που επιλέχθηκε το καλοκαίρι του 97 από τον Ίβκοβιτς ως αντικαταστάτης του Ρίβερς που μετά τον θρίαμβο της Ρώμης ζητούσε τη μάνα του και τον πατέρα του για να υπογράψει νέο συμβόλαιο, παραμένει ένα μεγάλο what if για τους Ερυθρόλευκους όπως έδειξε και η μετέπειτα πορεία του στην Ευρώπη.

Εκτός από την θητεία στο ίδιο κολλέγιο (Νοτρ Νταμ) οι δύο παίχτες είχαν το ίδιο ύψος, ήταν ταχύτατοι και εξαιρετικοί σκόρερ αλλά και με έφεση στα κλεψίματα. Ο Μπένετ ήταν ένας Ρίβερς πέντε χρόνια νεότερος και αρκετές χιλιάδες δολλάρια πιο οικονομικός. Η επιλογή φαινόταν ιδανική και η εικόνα στα φιλικά έδειξε πως όντως ήταν μέχρι εκείνη την τελευταία προπόνηση στη Φολγκάρια, όταν σε ανύποπτη φάση ο αγκώνας του Καρνισόβας χτύπησε τον Μπένετ στον αυχένα τραυματίζοντας τον.

Την ώρα που οι συμπαίχτες του πετούσαν προς Βελιγράδι για σειρά φιλικών αγώνων, ο Μπένετ γύρισε από την Ιταλία με κολάρο και οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, έδειξαν το μέγεθος του τραυματισμού του. Ο Έλμερ υπέφερε από αυχενική δισκοκήλη και ο χρόνος αποθεραπείας και επιστροφής στο παρκέ εκτιμήθηκε σε έναν με ενάμιση μήνα.

Ο Ίβκοβιτς που τον ήθελε διακαώς αφού είχε στηρίξει πάνω του το αγωνιστικό πλάνο, αναγκάστηκε να δώσει το πράσινο φως για την αντικατάσταση του και στις 3 Σεπτεμβρίου έφτασε στην Αθήνα ο Μάικλ Χόκινς που έμελλε να πάρει αυτός την ερυθρόλευκη φανέλα με το νούμερο 5.

Όσο για τον Μπένετ; Η ποιότητα του ήταν τέτοια που σίγουρα δεν θα τον άφηνε χωρίς δουλειά. Όταν αποθεραπεύθηκε, πήγε στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στη Βασκωνία, εκεί όπου θα έβρισκε το λιμάνι του και θα καθιερωνόταν ως ένας από τους καλύτερους γκαρντ της Ευρώπης. Ως μέλος της Ταού και με συμπαίχτες τον Σκόλα, τον Νοτσιόνι, τον Τομάσεβιτς και τον Ματσιγιάουσκας μεταξύ άλλων, θα κατακτούσε πρωτάθλημα και Κύπελλα με τον ίδιο να αναδεικνύεται πολυτιμότερος παίχτης ενώ θα έφτανε και στη σειρά τελικών της τότε διχασμένης Ευρωλίγκα για να ηττηθεί από τους Ιταλούς της Κίντερ Μπολόνια.

Το 2003 πήγε στην Μαδρίτη για τη Ρεάλ προσθέτοντας άλλο ένα πρωτάθλημα στη συλλογή του στα δύο χρόνια παραμονής του στην πρωτεύουσα, ενώ το ευρωπαϊκό τρόπαιο ήρθε με την Μπανταλόνα το 2006 στο Κίεβο. Η εμπειρία του και η αδιαμφισβήτητη ποιότητα του ήταν ακόμα χρήσιμες στο υψηλό επίπεδο της ACB, η Σεβίλλη βασίστηκε πάνω του και ο Μανουέλ Κομάς τον έχρισε προπονητή στο παρκέ για να καταφέρουν οι Ανδαλουσιανοί να κερδίσουν την παραμονή στην κατηγορία.

Με την έναρξη της σεζόν 2008-2009 ο Μπένετ που ήταν πια 38 χρονών, ζήτησε από την διοίκηση να λύσει το συμβόλαιο του και ταυτόχρονα αυτός ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση.

Η πορεία του Έλμερ στα ισπανικά και ευρωπαϊκά παρκέ δείχνει πως ο Ολυμπιακός ίσως έκανε λάθος που δεν τον περίμενε να επιστρέψει υγιής στο γήπεδο. Ο Μπένετ πάντως σίγουρα δεν μετάνιωσε για την επιλογή του να πάει στην Ιβηρική, οι Ισπανοί φίλαθλοι στάθηκαν τυχεροί που ένας τέτοιος παίχτης κόσμησε το πρωτάθλημα τους και οι Έλληνες μπασκετόφιλοι τα βάζουμε για ακόμα μια φορά με την ατυχία μας που μας στέρησε έναν εξαιρετικό μπασκετμπολίστα...