Παρακαλώ περιμένετε...
Οι εμπνεύσεις της στιγμής είναι αυτές που χτίζουν τους θρύλους των ανθρώπων αλλά και των μπαρ καμιά φορά. Η ιστορία του Gus Johnson και ενός καρφιού είχε και τα δύο.
O Gus Johnson είναι ενας παίκτης ο οποίος έχει καταφερει να μπει στο Hall of Fame. Ωστόσο τα αμιγώς μπασκετικά του κατορθώματα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν τόσο εντυπωσιακά όσο το ίδιο του το παιχνίδι. Με δέκα χρόνια καριέρας μέτρησε 5 All Star Game και έναν τίτλο στο ΑΒΑ, ενώ συνολικά στην καριέρα του - και κυρίως λόγω της αθλητικοτητάς του- είχε μέσους όρους της τάξης των 16 πόντων και 12 ριμπάουντ ανά αγώνα. Ίσως όμως η πιο ενδιαφέρουσα «ιστορια» της ζωής του δεν είναι κι αυτή αμιγώς μπασκετική, αλλά έχει σαν επίκεντρο την αθλητικότητά του.
Όντας σπουδαστής αλλά και παίκτης στο κολέγιο του Idaho, κάποιο βράδυ της σεζόν 1962-63 βρέθηκε στο γνωστό Sports Bar της περιοχής, « The Corner Club”. Το εν λόγω μπαρ βέβαια θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα sports bar της χώρας και αυτό οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στον τότε ιδιοκτήτη του, οπως δηλαδή γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο Herm Goetz λοιπόν, ο οποίος πέθανε το 1993, γνωρίζοντας τον Gus αλλά και την φήμη του ως τρομακτικου αθλητή, τον προκάλεσε να δοκιμάσει πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει μέσα στο μαγαζί. Ο Gus σηκώθηκε και χωρίς φόρα πήδηξε και ακούμπησε ένα σημείο σε μία από τις δοκούς που στηριζόταν το μαγαζί. Αμέσως ο ιδιοκτήτης πήρε μία σκάλα και κάρφωσε ένα καρφί στο σημείο στο οποίο ακούμπησε ο Gus, σε ύψος 3,50m, ενώ σχεδίασε στο δάπεδο και έναν κύκλο με διάμετρο 1 μέτρο, δηλώνωντας πως από εκείνο το σημείο και έπειτα όποιος μπορούσε να ακουμπήσει το καρφί που βρισκόταν στην δοκό πατώντας μέσα στον κύκλο, θα έπινε στο μαγαζί του τζάμπα.
Φυσικά ο Herm γνώριζε την στιγμή που το έλεγε πολύ καλά πως αυτό ήταν ένα πολύ δύσκολο κατόρθωμα. Και δικαιώθηκε πλήρως. Δεκάδες άνθρωποι μέσα τα χρόνια προσπάθησαν να φτάσουν αυτό το καρφί, συμπεριλαμβανομένου και του Bill Walton στα prime του, ο οποίος αποτυγχάνοντας σε μία προσπάθειά του δικαιολογήθηκε με την φράση « Πολλή πίτσα και πολλή μπύρα απόψε». Και κάπως έτσι το καρφί έμεινε ανέγγιχτο σε εκείνο το ύψος για τα επόμενα 23 χρονια.
Τότε ήταν, το 1986, που σταμάτησε έξω από το μπάρ το λεωφορείο ενός τοπικού κολλεγιού στο οποίο αγωνιζόταν ως junior ο Joey Johnson, αδερφός του τότε αστέρα του ΝΒΑ και των Celtics, Dennis Johnson. Ο Joey ήταν ήδη γνωστός για τις τρομακτικές του αθλητικές ικανότητες και οι προπονητές του σκέφτηκαν πως θα ήταν μια καλή ιδέα για εκείνον να προσπαθήσει να φτάσει το Καρφί. Ο νεαρός το έφτασε με την πρώτη. Ωστόσο ο Goetz θεώρησε πως πήρε παραπάνω φόρα από όσο έπρεπε και πάτησε έξω από τον κύκλο. Έτσι ο νεαρός ξαναπροσπάθησε. Όταν η δεύτερη προσπάθεια ήταν αποτυχημένη, ζήτησε ακόμι μια. Και αυτήν την φορά, όχι μονο ακούμπησε το καρφί, αλλά το έπιασε και το λύγισε. Ο ιδιοκτήτης τότε ανέβηκε στην σκάλα και κάρφωσε εκ νέου ένα καρφί στα 3,51m.
Ο Joey Johnson αργότερα έγινε ιδιαίτερα γνωστός σε όλη την χώρα για τα καρφώματά του και μάλιστα κέρδισε και έναν διαγωνισμο καρφωμάτων σε μπασκέτα ύψους 3,53. Όσο για τον Gus Johnson? Πέθανε τον Απρίλιο του 1987, σε ηλικία μόλις 48 ετών. Λίγους μηνες πιο πριν είχε προλάβει να δει την φανέλα με το νούμερο 25 να αποσύρεται από τους Washington Wizards προς τιμήν του.. Τις ημέρες του θανάτου του, βρέθηκαν λουλούδια να κρέμονται από το Καρφί στο Corner Club.
Το ίδιο το Corner Club δεν γλύτωσε ούτε αυτό από την μοίρα του. Γκρεμίστηκε το 1991 ως μέρος των έργων για την διαπλάτυνση του έργου. Μετά την καινούργια του ανακαίνηση το εσωτερικό του μαγαζιού είχε αλλάξει τελειώς και οι δοκοί, οπότε φυσικά και το καρφί δεν ήταν εκεί. Ωστόσο, όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία, στην καινούργια πρόσοψη του κτηρίου, ένα τούβλο ξεχωρίζει βαμμένο με πιο σκούρο χρώμα, σε ύψος 3,5m, για να τιμήσει τον Gus Johnson και την ιστορία με το καρφί.