JASON KIDD: ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙΣ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΣΟΥ

Κοιτάζοντας πίσω, πιστεύω ότι το μεγάλο λάθος μου ως παίκτης ήταν ότι είχα μόνο μία ταχύτητα. Την πιο γρήγορη. Όταν είσαι νέος, πιστεύεις ότι μπορείς να τους περάσεις όλους Είναι τρεις μπροστά σου? Κανένα πρόβλημα. Το κακό με αυτό είναι ότι οι συμπαίκτες σου δεν μπορούν να σε ακολουθήσουν. Και ότι σε οδηγεί σε πολλές κακές επιλογές. Και όταν είσαι νέος δεν μπορείς ακόμη να καταλάβεις ότι «αυτό είναι ένα κακό σουτ.»

Μου πήρε 2-3 χρόνια να το καταλάβω, αλλά μετά είναι σαν αποκάλυψη. Σαν να βλέπεις ξαφνικά με άλλα μάτια. Εμφανίζονται γραμμές πάσας από το πουθενά. Το γήπεδο φαίνεται πιο ανοιχτό και όλα να πηγαίνουν μία ταχύτητα πιο αργά. Και φυσικά σταμάτησα να εκβιάζω τόσες πολλές προσπάθειες.

Και μετα, έρχεται αυτό το τραγούδι που όλοι οι καλοί παίκτες του ΝΒΑ ακολουθούν. Το τραγούδι του σωστού spacing. Ποτέ πολύ κοντά, ποτέ πολύ μακρυά. Απλά εκεί που πρέπει. Μπορείς να εκβιάσεις τα πάντα εκτός από το spacing και το timing. Γι αυτό οι καλές ομάδες σε κερδίζουν με την ταχύτητα. Ομως οι εξαιρετικές ομάδες σε κερδίζουν με το spacing και το timing.

Και φυσικά το βλέπω και έπειτα ως προπονητής. Να ηρεμήσεις λίγο δεν σημαίνει να μειώσεις την εντασή σου, αντίθετα σημαίνει να μην βιάζεσαι εκεί που δεν χρειάζεται. Δεν λέω να μην καρφώνεις και τέτοια. Μία στο τόσο όλα χρειάζονται. Όμως , παρόλο που μερικοί δεν θα το καταλάβουν, πρέπει να κατεβάσεις λίγο τον ρυθμό στο παιχνίδι σου. Και τότε είναι που σαν θαύμα σου έρχεται να η αίσθηση «Ουάου. Τελικά έτσι το παιχνίδι είναι πολύ πιο εύκολο....»