ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΡΕΚΟΡ ΚΑΙ Ο ΑΦΑΝΗΣ "ΗΡΩΑΣ"

Ανάμεσα στα ρεκόρ που μένουν ξεχασμένα στο ντουλάπι των μικρών θαυμάτων ήταν και αυτό του Jim Tucker. Ενα ρεκόρ στοιχειωμένο. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί όταν χρειάστηκε πάνω από 60 χρόνια και μερικούς τόνους μπασκετικής εξειδίκευσης για να σπάσει? Ο Τάκερ ήταν ένας από τους πρώτους Αφρομερικανούς που παίξανε στο ΝΒΑ. Και μόνο θρύλος δεν ήταν. Τα στατιστικά καριερας του πολύ φτωχά. Η δε φιγούρα του κάτι πολύ ξένο για το μπάσκετ της εποχής. Δεν ήταν πολύ ψηλός η ογκώδης. Αντίθετα είχε μια πολύ λεπτή όψη η οποία ομως του επετρεπε να κανει την απουσία δύναμης πλεονεκτήμα, αφού ήταν πολύ ταχύς.

Είχε την τύχη να επιλέγει από την ομάδα του Danny Biassone. Του μεγάλου Ιταλοαμερικανου οραματιστή ο οποίος με την επιμονή του για ένα πιο γρήγορο μπάσκετ έσωσε το άθλημα, κερδίζοντας την καθιέρωση του χρονομέτρου των 24 δευτερολέπτων. Στο μπάσκετ των 50ς ερχόταν σχεδόν πάντα από τον πάγκο. Κι όμως στις 20 Φεβρουάριου του 1955 ,στην νέα Υόρκη, έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του βιβλίου του ΝΒΑ. Σε μια φοβερή βραδιά, κατάφερε να πετύχει triple double σε μόλις 17 λεπτά. Και αυτό ήταν το γρηγορότερο triple double στην ιστορία, μεχρι το 2018 όπου ένα χοντρούλης Σέρβος, που ακούει στο ονομα Γιοκιτς, το έσπασε μετά από 63 χρόνια. Την χρονιά εκείνη οι Syracuse Nationals παίζοντας γρήγορο μπάσκετ κατέκτησαν το πρωταθλημα. Ο Jim εγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός μαζι με τον Earl Lloyd , που κατέκτησε πρωτάθλημα ΝΒΑ.

Σήμερα στα 86 του χρόνια παρουσιάζει έντονα προβλήματα μνήμης. Έτσι πέφτει ο κλήρος σε μας , τους απανταχού και για πάντα λάτρεις του αθλήματος, να ανοίγουμε τα μπασκετοβιβλια μας και να του αποδίδουμε τις τιμές που του αξίζουν. Για ιστορίες που γράφτηκαν από τους προπάτορες του αθλήματος με χρυσά γράμματα. Καμία φορά αρκεί μια νύχτα μόνο για να μείνεις στην ιστορία. Αυτός ίσως να μην θυμάται αλλά εμείς θυμόμαστε τα πάντα. Και τον ευχαριστούμε για αυτό....