ΣΤΗΒ ΜΠΑΡΤ: Η ΚΑΛΑΘΟΜΗΧΑΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΑΜΕ

Ο Νοέμβριος είναι ένας μήνας που ο εικονιζόμενος Στιβ Μπαρτ δεν μπορεί να ξεχάσει ακόμα και αν θέλει. Κατά κύριο λόγο επειδή γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1962 και κατά δεύτερον για το προ 27 χρονών περιστατικό που στιγμάτισε την βραχύχρονη παρουσία του στην Ελλάδα. Αλλά ας πιάσουμε απο την αρχή την άκρη του νήματος για αυτόν τον τρομερό σκόρερ που δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε για πολύ καιρό με την φανέλα του Ηρακλή. Έτσι λοιπόν με το τέλος της σεζόν 91-92 ελήφθη η απόφαση απο την τότε διοίκηση Χαΐτογλου να ξεκινήσουν οι προσπάθειες της απόκτησης ελληνικού διαβατηρίου για τον λατρεμένο Ντέιβιντ Ίνγκραμ (για την οικονομία της συζήτησης θα τον γράψουμε έτσι) και η απόκτηση ενός σέντερ για την θέση του δεύτερου επιτρεπόμενου ξένου.

Ολόκληρο το καλοκαίρι ο Χαΐτογλου παρέα με τον προπονητή Θόδωρο Ροδόπουλο αναλώθηκαν στο κυνήγι της απόκτησης υπηκοότητας για τον Ίνγκραμ χωρίς εν τέλει να υπάρξει το ποθητό αποτέλεσμα. Ο Γηραιός μπλέχτηκε στα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας, πολιτική βούληση δεν υπήρχε για να ξεπεραστεί το πρόβλημα και έτσι με βαριά καρδιά οι δύο πλευρές αποφάσισαν την λύση της συνεργασίας του σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής. Το θέμα της αντικατάστασης του Ντέιβιντ ήταν πια αυτό που έκαιγε περισσότερο τους ιθύνοντες της ομάδας μιας και το κομμάτι του ψηλού είχε λυθεί με την απόκτηση του Τζων Πωλ Σάσκι που είχε πάρει την θέση της πρώτης αποτυχημένης επιλογής, του Αμερικανού Ντέιβιντ Μπάτλερ. Ο Ροδόπουλος άρχισε να ψάχνει στην αμερικανική αγορά που την γνώριζε καλύτερα και απο την παλάμη του χεριού του, έναν παίχτη με τα χαρακτηριστικά του Ίνγκραμ δηλαδή έναν γκαρντ με πρωταρχικό ρόλο το σκοράρισμα και δευτερευόντως την οργάνωση του παιχνιδιού. Ο μάνατζερ Νίκος Λότσος που βρισκόταν στην Αμερική εκείνη την περίοδο και παρακολουθούσε τα training camps των ομάδων του ΝΒΑ ψάχνοντας λαβράκια, ξεχώρισε και πρότεινε στον Ροδόπουλο έναν δεξιόχειρα Ντέιβιντ Ίνγκραμ. Ήταν ο 30χρονος Στιβ Μπαρτ που έψαχνε νέο συμβόλαιο μετά τα τρία περάσματα του απο Γκόλντεν Στέιτ, Λος Άντζελες Κλίπερς και Φοίνιξ Σανς με περίπου 100 παιχνίδια στα πόδια του στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Ο απόφοιτος και αρχισκορερ στην ιστορία του κολλεγίου Αϊόνα και επιλογή των Γουόριορς στο νούμερο 30 του ντραφτ το 1984, είχε αναλώσει ολόκληρη την μέχρι τότε καριέρα του στην πατρίδα του κινούμενος μεταξύ ΝΒΑ και CBA προσπαθώντας για μονιμοποίηση στο ρόστερ κάποιας ομάδας. Βλέποντας πως δεν υπήρχε διάθεση απο τους GM των οργανισμών, αποφάσισε να κάνει δεχτή την πρόταση των Θεσσαλονικέων και στα τέλη Σεπτέμβρη έφτασε στο αεροδρόμιο Μακεδονία και σχεδόν αμέσως έκανε ντεμπούτο με την φανέλα του Ηρακλή.

Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1992 συστήθηκε στο κοινό του Γηραιού με 24 πόντους εναντίον του Κεραυνού Λευκωσίας για το Κύπελλο Κόρατς δείχνοντας πως η ομάδα είχε κάνει την ιδανική επιλογή για τον διάδοχο του Ίνγκραμ. Και αυτή η αίσθηση επιβεβαιωνόταν ολο και περισσότερο οσο ο Μπαρτ συνέχισε να σκοράρει με καταιγιστικούς ρυθμούς. 31 με την Λάρισα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, 43 απέναντι στον Γιαννάκη στο ντέρμπι με τον Άρη και ο Στιβ είχε κάνει την αρχή για να πάρει στην καρδιά των οπαδών του Γηραιού μια θέση δίπλα στον μεγάλο Ντέιβιντ. Όμως το απρόσμενο γεγονός του Νοεμβρίου κηλίδωσε για πάντα το προφίλ του, οδηγώντας και στην αποπομπή του απο τον Ηρακλή. Στις 11 Νοεμβρίου ο Μπαρτ επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη έπειτα απο την ολιγοήμερη άδεια που είχε λάβει για να επισκεφθεί την πατρίδα του. Στον τυπικό έλεγχο των αποσκευών του, οι αστυνομικοί εντόπισαν 2 γραμμάρια κοκαΐνης και 11 γραμμάρια χασίς. Ο Αμερικανός συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα για τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Αμέσως παραδέχθηκε την ενοχή του και εν συνεχεία οδηγήθηκε για τοξικολογικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί αν είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών και αφέθηκε ελεύθερος με την καταβολή χρηματικής εγγύησης τριών εκατομμυρίων δραχμών.

Το πρώτο δείγμα του ήταν αρνητικό και ο Ηρακλής έβγαλε ανακοίνωση που υπογράμμιζε το ηθικό μέρος της υπόθεσης και ουσιαστικά απο εκείνη την ημέρα ο παίχτης είχε τελειώσει απο τον Γηραιό. Αυτό που ενόχλησε ιδιαίτερα την τοπική κοινωνία πέραν απο το γεγονός της χρήσης ναρκωτικών, ήταν πως λίγες μέρες πριν απο την σύλληψη του, ο Μπαρτ είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτική εκπομπή της Θεσσαλονίκης κάνοντας κήρυγμα υπέρ του αθλητισμού και κατά των ναρκωτικών!!!!! Ο παίχτης παρέμεινε για λίγο ακόμα στην Ελλάδα και στον τελευταίο του αγώνα με τα κυανόλευκα πέτυχε 38 πόντους στην ήττα απο την Καζέρτα στην Ιταλία. Την επόμενη μέρα απο το παιχνίδι κοινοποιήθηκε η τοξικολογική έκθεση απο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο που έδειξε αυτό που όλοι υποψιάζονταν, πως δηλαδή ο Μπαρτ ήταν χρόνιος χρήστης και όχι περιστασιακός όπως ισχυριζόταν ο ίδιος. Έξαλλοι στον Ηρακλή με τα καμώματα του Αμερικανού, τον έβαλαν στο πρώτο αεροπλάνο για Αμερική χωρίς επιστροφή.

Εξαιτίας του κεφαλιού του η ομάδα στερήθηκε το μεγαλύτερο της όπλο για διάκριση και ο παίχτης την ευκαιρία να κάνει ακόμα μεγαλύτερη διαφήμιση στο όνομα του μέσω των εμφανίσεων του. Στην Ελλάδα εν μία νυκτί έγινε persona non grata αλλά στην υπόλοιπη Ευρώπη βρήκε αμέσως δουλειά την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Πήγε στο Ισραήλ για την Μακάμπι Ρισόν κάνοντας και εκεί τους φιλάθλους να τον αγαπήσουν και να τον ανακηρύξουν το 2007 ως τον κορυφαίο ξένο παίχτη της εικοσαετίας. Η συνέχεια τον βρήκε σε ομάδες της Ιταλίας που τις άλλαζε σαν τα παλτά, παίζοντας σε έξι διαφορετικές μέσα σε διάστημα έξι χρόνων. Το κοινό σημείο σε όλες τις παρουσίες του εκεί ήταν οι μέσοι όροι του στο σκοράρισμα που πλησίαζαν τους 30, επιδόσεις που του έδωσαν και το βραβείο του πρώτου σκόρερ της Serie A το 1997. Μία μηχανή σκοραρίσματος, ο Στιβ Μπαρτ εξαιτίας των παθών του "σκότωσε" την εν Ελλάδι καριέρα του αλλά έστω και σε αυτή την ισχνή παρουσία του στα μπασκετικά δρώμενα της πατρίδας μας, μας έδωσε ένα μικρό δείγμα των ικανοτήτων του...