1955: Γεννιέται ο James Edwards. Ένας ψηλός με σχεδόν 20 χρόνια καριέρα στο ΝΒΑ και τρία πρωταθλήματα. Σε ένα εκ των οποίων μάλιστα - με τους Pistons το 1990 - ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας.
Παρακαλώ περιμένετε...
Του Γιώργου Καρούλια
Κανένας κορυφαίος παίκτης δεν έγινε κορυφαίος από μόνος του. Όλοι είχαν κάποιον να υπάρξει μέντοράς τους, και να τους μεταβιβάσει την γνώση του και την τεχνογνωσία του για το άθλημα. Στην περίπτωση του Kristaps Porzingis ήταν ο θρυλικός παίκτης της Barcelona και του Περιστερίου, Audie Norris.
Στις αρχές του 2014, η ομάδα της Σεβίλλης προσέλαβε τον Norris και τον πρώην παίκτη και προπονητή του ΝΒΑ, Scott Roth, ως assistant coaches, οι οποίοι έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του Λετονού. Στο SB Nation, o Νorris δήλωσε: "Πολλές φορές το μπάσκετ είναι και θέμα πεπρωμένου. Ο Scott κι εγώ ήρθαμε την κατάλληλη στιγμή για την καριέρα του Kristaps. Ο Kris είχε κάποιους πολύ καλούς προπονητές, αλλά κανέναν να του μιλήσει για τη ζωή του ΝΒΑ από μια επαγγελματική σκοπιά". Ο Norris διαπίστωσε από την αρχή το potential του KP, που ήταν κάτι παραπάνω από έναν stretch ψηλό. Τον προετοίμασε να κυνηγά τα επιθετικά ριμπάουντ για put-back καρφώματα, επειδή "κανείς δεν κάνει box out και είναι πολύ εύκολο να πάρεις ριμπάουντ όταν είσαι ενεργός". Επίσης τον δίδαξε να ποστάρει, γιατί τα σουτ κάποιες μέρες δεν θα μπουν και αυτοί που μπορούν να μεγαλουργήσουν στο low post θα έχουν διάρκεια.
Μολονότι το ΝΒΑ πλέον στηρίζεται στην περιφέρεια, οι αληθινοί superstar ψηλοί μπορούν να εξισορροπήσουν το παιχνίδι τους. Ο Norris αντιλήφθηκε ότι ο KP έπρεπε να διανθίσει το παιχνίδι του : "Δεν ήταν εύκολο για αυτόν να συνηθίσει, γιατί αυτές οι κινήσεις δεν ήταν μέρος της καθημερινότητάς του. Ό,τι μαθαίνει, το δουλεύει, θα βρει έναν τρόπο να του βγει. Δεν έπαιζε με την πλάτη στο καλάθι σχεδον καθόλου, οπότε του είπα ότι θα δουλέψουμε σε τρεις κινήσεις, το jump hook, το turnaround jump shot με ταμπλό και το σουτ με προσποίηση, και από εκεί και πέρα θα κάνουμε συνδυασμούς".
Ως προς τα follow καρφώματα, ο Norris τον είχε ήδη χρίσει πρωταθλητή: "Πολλοί παίκτες δεν έχουν την ώθηση να είναι καλοί ριμπάουντερ, γιατί δεν είναι εντυπωσιακό. Αλλά το βρίσκει σιγά σιγά. Ο KP έχει το ταλέντο και τη γνώση του παιχνιδιού και αρπάζει τις ευκαιρίες του". Επίσης ο Porzingis επρόκειτο να αναβιώσει άλλη μια χαμένη τέχνη, το σουτ με ταμπλό, κάτι που νόμιζε ότι δεν θα το χρειαστεί ποτέ πριν γνωρίσει τον Norris.
Ο Αμερικανός επίσης δήλωσε ότι η διδασκαλία του στηρίζεται στην επανάληψη, περνώντας με τον Porzingis ώρες στο γυμναστήριο, στον οποίο μάλιστα αστειεύτηκε ότι "θα βαρεθεί στο τέλος να κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά". Αλλά εκείνος δεν βαρέθηκε ποτέ και δούλεψε πολύ σκληρά, με την οικογένειά του να τον στηρίζει και να τον πιέζει να πετύχει, κάτι που τον κράτησε προσγειωμένο.
Ο Norris ένιωσε σαν πατέρας : "Νιώθεις σαν να είσαι πατέρας και να οδηγήσεις αυτά τα παιδιά να κάνουν αυτό που τους δίδαξες, και σε ακούν, και τα βλέπεις να βγαίνουν εκεί έξω και να τα κάνουν." ενώ συμπλήρωσε: "Λέω σε όλους, 'αν αγαπάτε αυτό το παιχνίδι, θα σας ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο', αυτή η μικρή στρογγυλή μπάλα πήγε όχι εμένα μόνο, αλλά και πολλούς παίκτες σε όλο τον κόσμο".