Παρακαλώ περιμένετε...
Του Γιώργου Καρούλια
Οι παίκτες των Vancouver Grizzlies είναι "καταραμένοι" να λησμονηθούν, σε αντίθεση, πχ, με τους Seattle SuperSonics ή τους New Jersey Nets. Η ομάδα είχε μικρή διάρκεια ζωής, μόλις έξι χρόνια (1995-2001), προτού μεταφερθεί στο Memphis. Μια ομάδα που ελάχιστοι θυμούνται, και όσοι τη θυμούνται δεν την υποστήριζαν, καθώς δεν πέρασε ποτέ το 30%(!). Ενώ οι Raptors είχαν τους Carter και McGrady, οι Αρκούδες είχαν ένα παιδί από ένα μικρό χωριό της αγροτικής Oklahoma, τον "Big Country", Bryant Reeves.
Ο Bryant Reeves μεγάλωσε στο Gans, ένα μικρό χωριό που απαριθμεί μόνο 308 κατοίκους, με τον μόνο διάσημο μέχρι τότε να ήταν ο τραγουδιστής της country, Cal Smith. Εννοείται ότι το μπάσκετ εκεί δεν είχε παράδοση ούτε επιτυχίες, μέχρι που ο "Big Country" έκανε την εμφάνισή του. Ανέκαθεν ήταν ένα ψηλό παιδί, που με το που τελείωσε το σχολείο, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Oklahoma, και με όπλα την σωματοδομή του (2.10, 130 κιλά) και το εξαιρετικό επιθετικό του παιχνίδι οδήγησε το OSU στο Final Four του 1995, με highlight να σπάει την μπασκέτα σε προπόνηση. Επιλέχθηκε στην έκτη θέση του Draft, και η μοίρα το ήθελε η καριέρα του να τελειώσει μαζί με το "θάνατο" των Vancouver Grizzlies.
Στο στρουμπουλό, ροδαλό πρόσωπο του Reeves οι fans βρήκαν έναν ήρωα. Ένας εξαιρετικός center, με απαράμιλλο footwork και τρομερά χέρια. Τρομερός τόσο στο low post όσο και στο high post, καθώς είχε πολύ καλό σουτ από μέση απόσταση. Πριν κάποια χρόνια, ο Shaq δήλωσε στην εκπομπή Open Court, ότι ο παίκτης που πάντα ζοριζόταν να μαρκάρει ήταν ο Big Country, με το midrange παιχνίδι του, ενώ όταν κοιτούσε τα στατιστικά στο ημίχρονο, εκείνος είχε λιγότερους πόντους. Στη Sophomore αλλά και στην τρίτη χρονιά ήταν τρομερός, με 16 πόντους και 8 ριμπάουντ ανά αγώνα, με αποτέλεσμα να γίνει πολύ γρήγορα ο αγαπημένος των φιλάθλων. Ωστόσο το "ρομάντζο" δεν κράτησε πολύ...
Οι Vancouver Grizzlies, παρά τις sexy φανέλες, δεν νικούσαν. Όπως είναι εύλογο για τις περισσότερες expansion draft ομάδες, οι πρώτες σεζόν ήταν απελπιστικά κακές, παρά τις ηρωικές προσπάθειες του Big Country. Η κουτσουρεμένη λόγω του lockout σεζόν 1998-99 είχε ως αποτέλεσμα πολλοί παίκτες να επιστρέψουν με πολλά κιλά παραπάνω, έτσι και ο Reeves, ο οποίος απέκτησε σοβαρά θέματα λόγω κιλών και τραυματισμών. Τα νούμερά του έπεσαν δραματικά, οι φίλαθλοι τον γιούχαραν και τα media τον κατηγόρησαν, ομολογουμένως όχι και τόσο άδικα, για έλλειψη κινήτρου. Στην preseason του 2001 ο Reeves είχε σοβαρά προβλήματα στην πλάτη, και σε ένα παιχνίδι έφυγε από το γήπεδο με πατερίτσες, δύο κολλημένες σε κάθε χέρι, υποβασταζόμενος από οκτώ(!) συμπαίκτες του. Η καριέρα του τελείωσε άδοξα, αλλά όχι και η ζωή του.
Αν μη τι άλλο, όσο ήταν υγιής, ο Reeves έδειξε ότι μπορούσε να παίξει, και με το παραπάνω. Στα πρόσωπα των τότε παιδιών που πήγαιναν στην General Motors Place για να τον δουν, αλλά και στο χωριό του στην Oklahoma ήταν ένας ήρωας, ένα "χωριατόπαιδο" που από μικρός έλεγε ότι θα παίξει στο ΝΒΑ, απέναντι στους κορυφαίους, και το έκανε. Μετά την λήξη της καριέρας του, ο Big Country αποστασιοποιήθηκε από όλα όσα έχουν να κάνουν με το μπάσκετ, ουσιαστικά χάθηκε από προσώπου γης, με εξαίρεση ορισμένες συνεντεύξεις στον τύπο της Oklahoma. Το 2018, η Kat Jayme, ένα ακόμα παιδί που μεγάλωσε με τους Grizzlies, σκηνοθέτησε ένα ντοκιμαντέρ για τον παιδικό της ήρωα. Ο Reeves σήμερα έχει μια τεράστια φάρμα στην Oklahoma με την οικογένειά του, περιτριγυρισμένος από καλούς φίλους και μακριά από τους προβολείς του ΝΒΑ.
Σε μια εποχή όπου το 60% των βετεράνων του ΝΒΑ κάνουν αίτηση για πτώχευση, ο Big Country έχει αυτάρκεια, αγαπάει αυτό που κάνει και το κυριότερο, είναι ευτυχισμένος..