Παρακαλώ περιμένετε...
Του Γιώργου Καρούλια
Οι καυγάδες στο ΝΒΑ ήταν συχνό φαινόμενο. Κόντρες μεταξύ ομάδων, κάποιο trashtalking που ξέφευγε, η πίεση των Playoffs. Ωστόσο οι γροθιές που (παραλίγο, γιατί δεν πέτυχαν καμία) αντάλλαξαν οι Alonzo Mourning και Larry Johnson είχαν background, που δεν είχε να κάνει με ομάδες, αλλά με μεταξύ τους προηγούμενα. Ο καβγάς της τελευταίας ημέρας του Απριλίου του 1998 ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας ιστορίας που είχε μόνο χαμένους.
Η κόντρα μεταξύ Heat και Knicks είχε ξεκινήσει ήδη έναν χρόνο πριν στα Playoffs, με τον Riley το 1995 να εγκαταλείπει την Νέα Υόρκη και να γίνεται πρόεδρος και προπονητής των Miami Heat, με τα media του Μεγάλου Μήλου να τον αποκαλούν ξεκάθαρα "δειλό". Στην περίπτωση όμως του καβγά μεταξύ Zo και LJ, ο Riley δήλωσε ότι τα αίτια του καβγά εντοπίζονται στο παρελθόν και ότι υπάρχει αρκετό background στην μεταξύ τους σχέση. Τα αίτια αυτά εντοπίζονται στην συνύπαρξή τους σε μία από τις πιο fun to watch ομάδες στην αρχή της δεκαετίας, τους Charlotte Hornets.
O Larry Johnson ήταν το πρώτο pick του 1991 NBA Draft. Ο Alonzo Mourning το δεύτερο pick του 1992. Μέχρι τότε, οι Hornets δεν μπορούσαν να μπουν καν στα Playoffs, μέχρι που το 1993 κέρδισαν την πρώτη τους σειρά απέναντι στους Celtics. Με την πρώτη απόσυρση του Michael Jordan, ο δρόμος της Ανατολής ήταν ανοιχτός, και την ίδια μέρα οι Charlotte Hornets έδωσαν στον Larry Johnson το ΜΥΘΙΚΟ συμβόλαιο των 84 εκατομμυρίων δολλαρίων για ΔΩΔΕΚΑ (!) χρόνια, με τον ιδιοκτήτη George Shinn να δηλώνει ότι "ήδη είναι ο ηγέτης της ομάδας και θα είναι για πάντα", με τον πρόεδρο Spencer Stolpen όμως να λέει ότι δεν νομίζει ότι είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας.
Μπορεί ο LJ και ο Zo να έδειχναν φιλαράκια στο παρκέ, ωστόσο φημολογείται ότι κακές σχέσεις υπήρχαν εξαρχής, με τον Johnson να φοράει το ROTY jacket μπροστά στον Mourning και να του λέει "Αδερφέ, άμα δουλέψεις σκληρά μπορεί να πάρεις ένα από αυτά". Ο Zo δεν κατάφερε να πάρει το ROTY, καθώς υπήρχε ο Shaquille O' Neal, ωστόσο ήδη ήταν ένας από τους κορυφαίους ψηλούς της λίγκας και σίγουρα δεν ήταν κατώτερος του Johnson. Όταν εκείνος υπέγραψε το deal, o Zo ήταν έξαλλος και ξέσπασε στον προπονητή του Allan Bristow: "Του δώσατε όλα αυτά τα λεφτά και τώρα δεν θα δώσετε σε εμένα!", ενώ σύμφωνα με τον David Wingate, στις προπονήσεις υπήρχε τρομερή ένταση μεταξύ τους.
Το 1994 δεν κατορθώνουν να μπουν στα Playoffs, ενώ αν και το 1995 είχαν πλεονέκτημα έδρας απέναντι στους Chicago Bulls, και όλα τα παιχνίδια ήταν κοντά, η επιστροφή του MJ με το νούμερο 45 διέλυσε τα όνειρά τους. Ήδη από το 1993, ο Zo συζητούσε για να αποκτήσει συμβόλαιο 100 εκατομμυρίων, αλλά απέμεναν δύο χρόνια προτού γίνει restricted free agent, με τους Hornets να μπορούν να ματσάρουν κάθε προσφορά για να τον κρατήσουν. Ωστόσο το lockout του 1995, το οποίο μάλιστα οργανώθηκε από τον ατζέντη του Mourning, David Falk, κατέστησε τον παίκτη unrestricted free agent, με τον ίδιο να απαιτεί παραπάνω χρήματα και τους Hornets να μην μπορούν να ικανοποιήσουν τα αιτήματά του. Τελικά, έγινε ανταλλαγή στους Miami Heat για τον Glen Rice, ως το πρώτο μεγάλο μπαμ του Pat Riley. Ωστόσο οι Hornets την επόμενη χρονιά δεν κατόρθωσαν τίποτα, και ήταν σάκος τους μποξ για τους πάνοπλους Bulls. O LJ απογοητευμένος πήγε στους Knicks, "and the rest, is history"...
O καβγάς αυτός, για τον οποίο ο Doc Rivers σχολίασε αστειευόμενος ότι "ευτυχώς για αυτούς, είναι άθλιοι στο να παίζουν ξύλο", ήταν ένα κράμα διάφορων προσωπικών ερίδων. Οι Knicks μισούσαν τον Pat Riley. Οι Miami Heat τους Knicks. Ο Larry Johnson τον Mourning επειδή εγκατέλειψε την Charlotte. Ο Alonzo Mourning επειδή ο LJ πήρε πολλά λεφτά. Μόνοι χαμένοι? Οι Charlotte Hornets, που απώλεσαν κάθε ευκαιρία για πρωτάθλημα...