NOT ALL THOSE WHO WANDER ARE LOST

 Ίσως η πιο δημοφιλής ρήση του καθηγητή John Ronald Reuel Tolkien, στο περίφημο λογοτεχνικό του βιβλίο "Ο άρχοντας των Δαχτυλιδιών". Στα Ελληνικά θα το μεταφράζαμε ακριβώς ως ότι "δεν έχουν χαθεί, όλοι όσοι περιπλανιώνται". Όμως δενείναι η ακριβής μετάφραση η ουσία αλλά το γεγονός ότι πολλές φορές βλέπουμε κάποιον ικανό να φτάσει κάπου, και όταν αυτό το κάπου εν τέλει είναι διαφορετικό από το δικό μας προσδοκώμενο, το θεωρούμε αποτυχία ή χάσιμο δρόμου. Δεν είναι πάντα έτσι.

Αυτή η ρήση λοιπόν, κάλλιστα θα μπορούσε να περιγράψει την καριέρα του Κώστα Κουφού, ο οποίος μολονότι δεν επιβεβαίωσε τις προσδοκίες των περισσοτέρων ως MVP του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εφήβων το 2007, αποδείχθηκε στην πορεία ένας εξαιρετικά φιλότιμος, αλλά και περιζήτητος back-up center του ΝΒΑ, με skillset που κάθε ομάδα επιθυμεί να υπάρχει στο ρόστερ της. Κι όμως, ακόμα και ένα λιγότερο μπασκετικά "έμπειρο μάτι" μπόρεσε να διακρίνει ότι ό Κουφός του NCAA και της Εθνικής Εφήβων δεν είχε σχεδόν καμιά σχέση με τον Κουφό των Utah Jazz, της Εθνικής Ελλάδος αλλά και μέχρι σήμερα τον ρολίστα του ΝΒΑ, εν έτει 2018. Ένας παίκτης που πρωτοεμφανίστηκε με εξαιρετικό midrange παιχνίδι αλλά και πλαστικές κινήσεις στο low post, έδωσε τη θέση του σε έναν παίκτη που παίζει εξαιρετική άμυνα above the rim, μάζευει ριμπάουντ και στήνει εξαιρετικά σκριν στη μπάλα. Μεταλλάχθηκε δηλαδή σε αυτό που στο Αμέρικα λένε "bruiser. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να μελετήσουμε την πρώιμη καριέρα του Κώστα, τα πεπραγμένα του σε High School, NCAA και Εθνική Εφήβων, καθώς και την μετάβαση του από offensive παίκτη σε bruiser και φυσικά θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο τέλος της σειράς σκέψεων μας το γιατί μπορεί να συνέβη αυτό. Ξεκινάμε.

Τα πρώτα χρόνια

 O Κώστας Κουφός γεννήθηκε το 1989, στο Canton του Ohio, μια πόλη μόλις 70000 ανθρώπων, με μεγάλη ωστόσο αθλητική σημασία, καθώς εκεί βρίσκεται και το Pro Football Hall of Fame, όπου τιμώνται οι κορυφαίοι αθλητές του Αμερικανικού Ποδοσφαίρου, NFL (κάτι σαν το Springfield για το μπάσκετ), ενώ είναι έδρα της θυγατρικής ομάδας των Cleveland Cavaliers, των Canton Chargers, που παίζουν στην αναπτυξιακή λίγκα, την G-League. Και οι δύο γονείς του, η Κατερινα και ο Αλέξανδρος, είναι Έλληνες, ενώ έχει δύο αδέρφια, τον Βασίλη και την Μαρία. Δυστυχώς έχασε τον πατερα του σε ηλικία 9 ετών. Πρέπει να τονίσουμε ότι η μητέρα του Κατερίνα ή "Cathy" μετανάστευσε στην ηλικία των 16 ετών, και είναι ουσιαστικά εκείνη που προσπάθησε (και κατάφερε) να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά μιας παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας ενώ ο ίδιος ο Κώστας είναι βαθιά θρησκευόμενος, και προσπαθούσε πάντοτε να ζει "χριστιανικά" όπως δήλωνε σε συνεντεύξεις του μετέπειτα.

 Ξεγεύγωντας λοιπόν από την παράδοση και την επιρροή του Αμερικανικού Ποδοσφαίρου, ο Κώστας ασχολήθηκε από μικρός με το μπάσκετ. Μαθήτευσε στο GlenOak High School του Ohio, και αγωνίστηκε με την ομάδα τους, τους Golden Eagles. Από την junior χρονιά του έδειξε εκπληκτικά στοιχεία, ενώ οι μέσοι όροι των 24 πόντων, 11.1 ριμπάουντ και 4 τάπες ανά αγώνα προκαλούσαν τρόμο και δέος. Στην senior χρονιά του ο Κώστας ήταν ακόμα καλύτερος, έχοντας 25.9 πόντους, 15.4 ριμπάουντ και 5.2 τάπες(!!!), ενώ ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που έσπασε το σερί 41 αγώνων του Canton McKinley High School, έχοντας 32 πόντους, 19 ριμπάουντ και 10 τάπες στο συγκεκριμένο παιχνίδι (Μιλωντας για triple double…).  Αυτή η χρονιά ήταν σημείο κλειδί για τον Κώστα, καθώς βγήκε δεύτερος στην ψηφοφορία για το B πίσω από τον δικό μας γνώριμο Jon Diebler, παίκτη της Darussafaka και πρώην παίκτη του Πανιωνίου, ενώ στο τέλος της senior χρονιάς του τιμήθηκε ως ο "Division I Player of the Year" αλλά και συμπεριλήφθηκε στην πρώτη πεντάδα της Πολιτείας του Ohio. Δυστυχώς παρά το γεγονός ότι το δίδυμο Κουφός-CJ McCollum ήταν φαβορί για το State Championship, αποκλείστηκαν στο Final Four, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει αποτυχία αφού  ήταν το πρώτο F4 στην ιστορία του GlenOak. Το περιοδικό Parade τον συμπεριέλαβε στην τρίτη πεντάδα των καλύτερων High School παικτών, ενώ η ύψιστη τιμή ήταν η συμμετοχή στο McDonald's All-American Boys το 2007, όπου συμμετείχαν οι καλύτεροι παίκτες από όλη την χώρα που θα αποφοιτούσαν το 2007 από τα High School. Συμπαίκτες ή αντίπαλοί του σε αυτό το παιχνίδι τα κορυφαία ταλέντα του μέλλοντος, όπως οι Derrick Rose, James Harden, Blake Griffin, Eric Gordon, OJ Mayo αλλά και ο δικός μας Νικ Καλάθης! Φυσικά στις κερκίδες του γηπέδου υπήρχε και σύσσωμη η κοινήτητα scouters του ΝΒΑ για να παρακολυθήσει της avant gate του μπασκετικού μέλλοντος. Σε συνέντευξη που έδωσε στο DraftExpress πριν τον αγώνα, ο Κώστας Κουφός αναφέρθηκε στον ρόλο που θα είχε στο NCAA, ως "in and out" παίκτης, που θα εκμεταλλευόταν τα mismatch ενώ η επίθεση θα ξεκινούσε με εκείνον στο High Post. Συνάμα επιβεβαίωση την επαφή του με τον ομοσπονδιακό προπονητή ,Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος ταξίδεψε να τον δει, αλλά και το γεγονός ότι θα παίξει με την Εθνική Εφήβων (U18).

Τα δείγματα στο All-American Game όπως και στο Nike Jordan Brand Classic ήταν θετικά. Ένας versatile ψηλός, με πολύ καλό περιφερειακό σουτ, ικανός να τρέξει το Pick and Pop, με επίσης επαρκές έως καλό low post game. Παράλληλα ήταν πολύ καλός ριμπάουντερ, καθότι ο συνδυασμός ύψους, μεγέθους αλλά και σωστού positioning τον ευνοούσε στο να σκοράρει σε δεύτερο χρόνο. Ως προς τις αδυναμίες του, ήταν ακόμα "άγουρος", το post game του αν και επαρκές, δεν ήταν εμπλουτισμένο με ball fakes, συνεπώς γινόταν προβλέψιμος. Παράλληλα είχε προβλήματα στο να αντιμετωπίζει πιο γρήγορους Center και PF, αν και το άνοιγμα χεριών του περιόριζε την αδυναμία αυτή. Με τα συν του και τα πλην του όμως θα ανακηρυχθεί από την ιστοσελίδα Rivals ως ο τρίτος καλύτερος σέντερ και 16ος παίκτης στην Αμερική στην ηλικία του.

FIBA UNDER-18 EUROPEAN CHAMPIONSHIP

Η πρώτη μας ουσιαστική επαφή με τον Κώστα έγινε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων της Ισπανίας το 2007. Το συγκρότημα του Νίκου Κεραμέα εξέπληξε τους πάντες και οδήγησε την Εθνική μας στον τελικό απέναντι στους Σέρβους του Milan Macvan και μάλιστα με μία ομάδα που δεν θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έβριθε ταλέντου αφού πριν την προσθήκη του Κώστα Κουφού κανεις δεν την φανταζόταν ως φαβορί για τα μετάλλια. Είχε βέβαια την φουρνιά των 90 να έρχεται αλλά ήταν ακόμη άγουρη και σιγουρα έναν χρόνο μικτότερη. Στυλοβάτης και κορυφαίος παίκτης της ομάδας μας φυσικά ο Κώστας Κουφός, τον οποίο δεν γνώριζε κανένας μας, ενώ όλοι ψάχναμε βιντεάκια στο YouTube για να μάθουμε ποιός είναι αυτός ο παίκτης για τον οποίον μιλάνε όλοι. Και φυσικά δεν μας απογοήτευσε. Ήταν μακράν ο κορυφαίος του τουρνουά (εντάξει, μαζί με τον Macvan, αφού αμφότεροι έμοιαζαν ως άντρες ανάμεσα σε μικρά παιδία), και οι μέσοι όροι του ήταν εξωπραγματικοί, με 26.5 πόντους, 13 ριμπάουντ, 3.5 τάπες. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα ηττήθηκε από τους Σέρβους στον τελικό με 92-89, τα βλέμματά όλης της Ευρώπης είχαν στραφεί πάνω του, ενώ στην Ελλάδα γεννήθηκε η ελπίδα για το μέλλον της Εθνικής, καθώς έδειξε στοιχεία πρωτόγνωρα για Έλληνα σέντερ, μία θέση που κατά παράδοση πονάει η χώρα μας. Οι δε στατιστικές του, προκαλούσαν ίλιγγο, καθώς τέτοια νούμερα είχαμε να δούμε από το 1998, με τους φερέλπιδες και τρομακτικά ταλαντούχους τότε, Sani Becirovic και Γιώργο Διαμαντόπουλο!

Ως προς τα τεχνικά στοιχεία του παιχνιδιού, οι σκάουτερ εξήραν τις τρομερές εμφανισεις του Κώστα, τόσο που ο Luis Fernandez του DraftExpress δήλωσε ότι αν το Draft γινόταν την επόμενη μέρα, ο Κουφός θα ανήκε στο top-5!!! Ως προς τις δυνάμεις του, είχε ένα εξαιρετικό σώμα, γυμνασμένο και όγκώδες, ενώ ο κορμός του ήταν πολύ δυνατός. Δεν είχε τρομακτικό άλμα, ωστόσο το ύψος του σε συνδυασμό με το άνοιγμα χεριών του έκαναν τη διαφορά, ενώ παράλληλα ήταν σχετικά γρήγορος και το footwork του ήταν πολύ καλό. Η φήμη που είχε ως αξιόπιστος midrange παίκτης επιβεβαιώθηκε και στο Ευρωμπάσκετ, καθώς ήταν ποικίλλο και όμορφο. Είχε την ικανότητα να εκτελεί turnaround σουτ από το ποστ, χρησιμοποιούσε το ταμπλό και ήταν εξίσου καλός στο Pick and Pop. Διάνθισε τις κινήσεις του στο low post, ενώ επέδειξε τρομερή αυτοπεποίθηση, παίζοντας αρκετά physical, με την ταχύτητα των ποδιών του σε συνδυασμό με το αξιοπρεπές footwork του να τον καθιστούν κίνδυνο-θάνατο σε κάθε επίθεση για τους αντιπάλους του!

Αμυντικά ο Κώστας απέβαλλε την φήμη του μέτριου αμυντικού, καθώς ήταν πραγματικός "βράχος" ειδικά όσο ήταν ξεκούραστος. Ένας αμυντικός "τοίχος", που αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα, ήξερε που να αμυνθεί, ενώ έδειξε σωστές αποφάσεις ως προς το timing αλλά και σε ποιες περιπτώσεις θα επιχειρήσει την τάπα. Ως προς τις αδυναμίες του, το βασικό ήταν η μη χρήση του αριστερού χεριού αμυντικά και επιθετικά, κάτι που τον καθιστούσε προβλέψιμο. Παράλληλα οι αντοχές του ήταν απλά επαρκείς, καθώς τα πρώτα του ημίχρονα ήταν πάντα καλύτερα από τα δεύτερα, ενώ φαινόταν και στο γήπεδο, καθότι το hustle του στις διεκδικήσιμες μπάλες ήταν ανύπαρκτο, θέλοντας να κρατήσει ενέργεια, συνεπώς δεν "ξεμυτούσε" από το key για να μαζέψει μακρινά ριμπάουντ. Αυτά λέγανε τότε οι απανταχού scouters που είχανε σπεύσει να δούνε το καινούργιο «διαμάντι» του Ευρωπαικού μπάσκετ. Διαβάζοντας τα και μελετώντας τον τότε Κουφό με τον τώρα φαίνεται εν πρώτοις ένας τελείως διαφορετικός παίκτης, όμως η αμυντική του ικανότητα και το δυνατό του κορμί που τόσο πολύ φαίνεται να χαίρει προσοχής από τους Αμερικανούς scouters, δείχνει να τους έστρεψε προς την μπασκετική του ανάπτυξη προς ένα κομμάτι που δύσκολα το βρίσκεις στο ΝΒΑ, ειδικά από Αμερικανούς ψηλούς. 

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο λόγος που η Ελλάδα δεν πήρε τότε το χρυσό, ήταν ακριβώς γιατί δεν μπόρεσε να ξεκουράσει ουσιαστικά τον Κώστα και να τον κρατήσει φρέσκο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξάντλησή του στον ημιτελικό με τους Λιθουανούς, που δεν βγήκε αλλαγή ούτε δευτερόλεπτο, με αποτέλεσμα να είναι κακός σε άμυνα και επίθεση στα τελευταία λεπτά. Ωστόσο έγινάν αντιληπτά πολλά στοιχεία του μπασκετικού "χαρακτήρα" του Κώστα. Καλός συμπαίκτης, αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει, έπαγγελματική προσέγγιση του παιχνιδιού, δουλευταράς. Η Εθνική κέρδισε πολλά παραπάνω , κι ας έχασε τήν πρώτη θέση αλλά αυτό θα το δούμε και θα το μελετήσουμε με περισσότερη επάρκεια και ανάλυση στο δεύτερο μέρος της μικρής αναδρομικής έρευνάς μας, μαζί με τα βασικά συστατικά της αγωνιστικής μετάλλαξης του ομογενούς Center.