È un uccelo? È un aeroplano? No è il Nembo Kid!

Είναι κοινώς αποδεκτό οτι τα τελευταία χρόνια το ιταλικό μπάσκετ τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο δεν διάγει και τις καλύτερες εποχές του. Η ιστορία όμως έχει γράψει ολόκληρα κεφάλαια με τους θριάμβους των Azzurri κατά τον προηγούμενο αιώνα. Το ιταλικό πρωτάθλημα αποτελούσε το  El Dorado του ευρωπαϊκού μπάσκετ και οι καλύτεροι παίχτες της Γηραιάς Ηπείρου καθώς και μεγάλα ονόματα απο την άλλη μεριά του Ατλαντικού κόσμησαν με την παρουσία τους τα γήπεδα των γειτόνων μας και συνέβαλαν αποφασιστικά στην εγκαθίδρυση δυναστειών με κορυφαίο παράδειγμα την μεγάλη Βαρέζε του Μενεγκίν και του Μορς.

Η Λομβαρδία όμως είχε και άλλον έναν λόγο  να υπερηφανεύεται για την πρωτοκαθεδρία στα τεκταινόμενα του ιταλικού μπάσκετ τη δεκαετία του 70. Σε κοντινή απόσταση απο το Βαρέζε, η ομάδα της μικρής πόλης του Καντού δημιουργούσε τον δικό της μύθο με με έξι ευρωπαϊκά τρόπαια στις δύο μικρότερες διοργανώσεις, το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Κόρατς. Στο ρόστερ της θα βρούμε στον τίτλο του 1978 το όνομα ενός 16χρονου νεαρού που στα 25 χρόνια της ένδοξης καριέρας του κατάφερε να κατακτήσει σχεδόν τα πάντα, να θεωρείται ο καλύτερος Ιταλός γκαρντ της ιστορίας και ένας απο τους μεγαλύτερους της Ευρώπης. Τον έλεγαν Αντονέλο Ρίβα αν και στη γείτονα χώρα το παρατσούκλι του είναι εξίσου αγαπητό με το όνομα του. Ο Nembo Kid (ο Σούπερμαν στα ιταλικά κόμιξ) "βομβάρδισε" τα ευρωπαϊκά γήπεδα με χιλιάδες πόντους και προκάλεσε την αγανάκτηση των αμυντικών που προσπαθούσαν - μάταια τις περισσότερες φορές - να τον σταματήσουν.

Ο Μπιανκίνι που διέκρινε ήδη από την ηλικία των 17 το ταλέντο του Ρίβα, τον προώθησε στην ανδρική ομάδα των Κυπελλούχων Ευρώπης, και στον τελικό του 1981 ο Αντονελο θα συνθέσει παρέα με τον Μαρτζοράτι και τον Μπαριβέρα μια εξαιρετική τριάδα περιφερειακών που εκτός απο το ευρωπαϊκό θα χαρίσουν στην Καντού και το πρωτάθλημα. Ως πρωταθλητές θα πάρουν μέρος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της περιόδου 81-82 σε μία ιστορική χρονιά για την ομάδα που κατάφερε να βγει αλώβητη από τους τραυματισμούς βασικών παιχτών της και την προσωπική τραγωδία του προπονητή της φτάνοντας στον τελικό της Κολωνίας. H Μακάμπι δεν θα καταφέρει να της κόψει τον δρόμο προς την κορυφή της Ευρώπης και ο Ρίβα θα συμβάλει τα μέγιστα με 18 πόντους. Οι Biancocelesti θα ηττηθούν στα προημιτελικά της ιταλικής λίγκας απο τη Βίρτους αλλά θα κάνουν χρήση του δικαιώματος τους ως πρωταθλητές Ευρώπης και θα συμμετάσχουν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Είμαι σίγουρος ότι αν κάποιος ρωτήσει τον Nembo Kid για το 1983 θα πάρει την απάντηση οτι κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του. Καταρχήν σε προσωπικό επίπεδο αφού εκείνον τον χρόνο γεννήθηκε ο γιος του ο Ιβαν. Και κατόπιν σε επαγγελματικό τόσο με την Καντού οσο και με την Scuadra Azzura. Οι Λομβαρδοί θα πάρουν την εκδίκηση τους απο τη Μπολόνια στον χιτσκοκικό τελικό της Γκρενόμπλ και ο πρώτος σκόρερ του Πρωταθλητριών Αντονελο Ρίβα θα στεφθεί για δεύτερη συνεχή χρονιά βασιλιάς της Ευρώπης. Αλλά η μαγική σεζόν του "βομβιστή" θα έχει συνέχεια στη Γαλλία για το Ευρωμπάσκετ. Οι Ιταλοί του Σάντρο Γκάμπα με κορυφαίο τον Nembo Kid θα φτάσουν στον κολοφώνα της δόξας τους "αναγκάζοντας" τους συμπατριώτες τους να γεμίσουν ασφυκτικά το αεροδρόμιο του Fiumicino για να αποθεώσουν τους πρωταθλητές. Μόλις στα 21 του ο Ρίβα έχει την Ευρώπη στα πόδια του και όλο το μέλλον μπροστά του.

Η συνέπεια του στο σκοράρισμα θα είναι άξια αναφοράς αλλά χωρίς αντίκρισμα σε τίτλους. Η Καντού μετά τη χρυσή διετία θα παρακμάσει σταδιακά ενώ η η Ιταλία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 και την ανάδειξη του Αντονελο στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, θα φτάσει σε άλλο ένα μετάλλιο, αυτή τη φορά το χάλκινο εν τη απουσία του Nembo Kid λόγω τραυματισμού.Θα επιστρέψει στους γνωστούς ρυθμούς τόσο στο Μουντομπάσκετ όσο και στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας.Ο "φιλόσοφος" Βαλέριο Μπιανκίνι θέλει να ανεβάσει τους Azzurri ξανά στο βάθρο και ο Ρίβα είναι το βασικό του όπλο. Στον προημιτελικό που ο Γκάλης κατάλαβε απο το ζέσταμα ότι δεν ήταν έτοιμοι να κερδίσουν, ο Αντονελο ήταν ο μόνος που κοίταξε στα μάτια τον Γκάνγκστερ αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι Ιταλοί θα βιώσουν έναν οδυνηρό αποκλεισμό απο τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ και ο μόλις 26χρονος αλλά ήδη μπαρουτοκαπνισμένος βετεράνος Ρίβα θα σκεφτεί για πρώτη φορά την απόσυρση απο την εθνική. Ο Γκάμπα που έχει επιστρέψει στο πηδάλιο θα καταφέρει να τον μεταπείσει για να δώσει το παρόν στο Ζάγκρεμπ. Στη Γιουγκοσλαβία ο Nembo Kid  θα δώσει το παρόν αλλά έχοντας βιώσει πρώτα μια μεγάλη επαγγελματική αλλαγή. Μετά απο 15 ολόκληρα χρόνια στο Καντού, ο τοπικός ήρωας θα αλλάξει φανέλα. Η Ολύμπια Μιλάνο θα τινάξει τη μπάνκα στον αέρα και με ένα ποσό που ξεπέρασε σε σημερινά ποσά τα τρία εκατομμύρια ευρώ (μιλάμε για το 1989) θα φορέσει τα θρυλικά scarpette rosse. Η οικογένεια Γκαμπέτι έβλεπε στο πρόσωπο του Ρίβα τον νέο ηγέτη της "24ης ομάδας του ΝΒΑ" και αυτόν που θα αναπλήρωνε το κενό που άφησαν οι ταυτόχρονες αποχωρήσεις των τριών ιερών τεράτων, Μενεγκίν, Μάκαντου και Ντ'Αντόνι. Ειδικά μετά το ρεσιτάλ του Αντονελο στα αργεντίνικα γήπεδα όπου μπορεί η Scuadra Azzura να καταβαραθρώθηκε στην 9η θέση αλλά ο ίδιος αναδείχθηκε δεύτερος στον πίνακα των σκόρερ πίσω μόνο απο τον παλιόφιλο Όσκαρ Σμιντ και μπροστά από τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Τελευταία του εμφάνιση με τους Azzurri, ο τελικός του Ευρωμπάσκετ στο σπίτι των Ιταλών το 1991. Ο Ρίβα αποσύρθηκε απο την εθνική με το αργυρό μετάλλιο στο στήθος και ως πρώτος σκόρερ στην ιστορία της.

Ενώ λοιπόν ήταν στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του, ο ίδιος και η ομάδα ατύχησαν στη συλλογή τροπαίων στην Ιταλία εξαιτίας της εμφάνισης νέων δυνάμεων όπως το Πέζαρο και η Μπενετόν των Κούκοτς, Ντελ Νέγκρο αλλά και η πάντοτε υπολογίσιμη Μπολόνια. Στην Ευρώπη η άλλοτε κραταιά ομάδα του Μιλάνο επέστρεψε στα Φάιναλ φορ το 1992 στην Κωνσταντινούπολη με την ταμπέλα του φαβορί για τον ημιτελικό με την Παρτιζάν του Ομπράντοβιτς. Ο Ζέλικο "κλείδωσε" τον Ρίβα με τον άγνωστο Βλάντιμιρ Ντραγκουτίνοβιτς  και τα παιδιά του πολέμου "σκούπισαν" τους Μιλανέζους στον δρόμο για τη δόξα. Ο "δήμιος" της Πόλης, Σάσα Τζόρτζεβιτς θα γίνει κάτοικος Μιλάνο και με τον Αντονελο συγκυβερνήτη θα οδηγήσουν το καράβι της Ολύμπια στο απάνεμο λιμάνι της κατάκτησης του Κυπέλλου Κόρατς το 1993. Το ιδανικό φινάλε για τον Nembo Kid που την επομένη χρονιά στα 32 του αναζητά νέες προκλήσεις. Η ομάδα που θα του τις προσφέρει εδρεύει στο Πέζαρο με χορηγό τον κολοσσό των επίπλων κουζίνας Scavolini. O Ρίβα θα τιμήσει και αυτή τη φανέλα για δύο χρόνια και το καλοκαίρι του 96 ενώ έχει προτάσεις για συνεργασία σχεδόν απο όλες τις ομάδες της μεγάλης κατηγορίας θα αποφασίσει να κάνει ένα πέρασμα απο την ιταλική Α2 με την ομάδα της Γκοριτζιάνα.

Στα 36 του πια, κάποιοι θεωρούν ότι έχει έρθει η ώρα του αντίο. Αλλά ο Αντονελο θα τους διαψεύσει και το 1998 θα επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια με τη φανέλα της πρώτης του αγάπης. Με το νούμερο 12 στην γαλάζια φανέλα της Καντού, στις 9 Απριλίου 2000 ο Σούπερμαν του ιταλικού μπάσκετ θα πετύχει 19 πόντους στο ματς με τη Ρέτζιο Εμίλια και θα ξεπεράσει το "Άγιο Χέρι" του Όσκαρ γενόμενος ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ιταλικού πρωταθλήματος. Ο Nembo Kid θα ζήσει στο παρκέ άλλη μία συγκινητική στιγμή αφού το 2004 θα βρεθεί στο παρκέ ως συμπαίκτηςτου 19χρονου γιου του. Τελικά στις 21 Νοεμβρίου του ίδιου έτους ο άνθρωπος που πετούσε στα σύννεφα αποφάσισε να προσγειωθεί και να κρεμάσει τη δοξασμένη φανέλα του στα 42 του χρόνια.

Ο "Γιός του Ανέμου" ήταν ένας γίγαντας των χρυσών χρόνων του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ταχύτατος, με σπουδαία τεχνική, δυνατός και φυσικά εκπληκτικός σουτέρ. Γεννημένος σκόρερ, μπορούσε να σουτάρει απο κάθε σημείο του γηπέδου εκμεταλλευόμενος το ύψος του και τον γλυκό του καρπό. Αλίμονο στον αμυντικό που θα του έδινε τον απαραίτητο χώρο για να εκτελέσει. Σε χρόνο μηδέν ο Ρίβα θα τον τιμωρούσε σκληρά. Ο "Προφήτης" Βαλέριο Μπιανκίνι εξήρε πάντα το γεγονός της αφοβίας του και της ηγετικότητας του όταν η μπάλα έκαιγε. Εξαιτίας της εκπληκτικής φυσικής κατάστασης ο Αντονελο πρωταγωνίστησε για ένα τέταρτο του αιώνα στο σκληρό ιταλικό πρωτάθλημα. Ξεκίνησε στα ίδια γήπεδα με τον Μαρτζοράτι, τον Μενεγκίν και τον Νταλιπάγκιτς, συνέχισε με τον Μάκαντου, τον Σουγκαρ Ρευ, τον Κούκοτς και τον Ράτζα, έπαιξε συμπαίχτης και αντίπαλος με τον Ντέγιαν, τον Όσκαρ, τον Ντανίλοβιτς, τον Τζόρτζεβιτς, τον Μάγιερς και τον Μανίφικο, βάζοντας τέλεια στην καριέρα του όταν εμφανίστηκαν παίχτες όπως ο Μπαζίλε και ο Αντρέα Μενεγκίν. Για 25 χρόνια έκανε τους φιλάθλους να αναρωτιούνται αν ήταν πουλί ή αεροπλάνο. Η απάντηση; Όχι, ήταν απλά ο θρυλικός Nembo Kid...