Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΒΑ

Πριν από τα 40ς, λίγκες ενεργούσαν ανεξάρτητα σε πολιτείες των ΗΠΑ. Σε κάθε χρονική περίοδο υπήρχε ωστόσο μία που ξεχώριζε. Από το 1937 υπάρχει το NBL ενώ το 1946 το ΒΑΑ θα δημιουργηθεί για να βάλει τέλος στην ηγεμονία του NBL. Σε αντίθεση με τις συνθήκες της εποχής ( το μπάσκετ ήταν από τα λιγότερο δημοφιλή αθλήματα στις ΗΠΑ) αλλά και την τακτική του NBL , o Maurice Podoloff, ο πρώτος κομισάριος του ΒΑΑ θα έχει όραμα. Να κάνει το μπάσκετ μεγάλο. Έτσι, θα τομλήσει να ζητήσει να μπει στα μεγάλα στάδια και στις μεγαλες πολεις, ακόμη και να ξέρει ότι από την μία οι μέρες που θα του δοθούν θα είναι αυτές που μένουν από τα δημοφιλή αθλήματα της εποχής (χόκει, ράγκμπι, μπέιζμπολ, πυγμαχία) αλλά και ότι στην αρχή τα γήπεδά του θα φαίνονται άδεια. Κάπως έτσι ο πρώτος αγώνας του BAA θα διεξαχθεί στις αρχές Νοεμβρίου του 1946, στο Τορόντο ανάμεσα στους τοπικούς Huskies και τους New York Knicks.

Κατά πως φάνηκε στην πορεία ο Podoloff είχε δίκιο. Το μπάσκετ γνωρίζει μία μικρή ανάπτυξη και μέσα σε τρία χρόνια το ΒΑΑ θα προσελκύσει όχι μόνο αρκετούς ταλαντούχους παίκτες από την NBL αλλά και κάποια franchise. Στην αρχή της σεζόν 1948-49 έχουν ήδη μετακομίσει τα franchise των Fort Wayne, Rochester, Indiannapolis αλλά και οι Minneapolis Lakers. Αυτοί οι τελευταίοι είναι και η κίνηση ματ για την νεαρή λίγκα, καθώς στους Lakers αγωνίζεται ο πλέον αναγνωρίσιμος και λαοφιλής George Mikan. Το ΒΑΑ έχει κερδίσει την μάχη, όμως οι δυο λίγκες αποτελούν πληγή για το μπάσκετ το οποίο παλεύει να κερδίσει την θέση του στην συνείδηση και την προτίμηση του κοινού. Κάθε διαμάχη ανάμεσα σε λίγκες είναι το ίδιο, καθώς μοιράζεται τόσο ο κόσμος όσο και το ταλέντο.

Έτσι , στις 3 Αυγούστου του σωτήριου έτους 1949 οι εκπρόσωποι των δύο πρωταθλημάτων θα συναντηθούν στην Νέα Υόρκη. Στο εμβληματικό Empire State Building θα υπογραφεί η ένωση των δύο πρωταθλημάτων και η δημιουργία μία νέας με το όνομα ΝΒΑ. Τα πρώτα franchise του ΝΒΑ είναι 17. Πρώτος πρόεδρος του ΝΒΑ – και ισόβιος σχεδόν- θα αναδειχθεί ο Maurice Podoloff, αυτός που το οραματίστηκε και τόσο προσπάθησε για αυτό. Όταν πια τα μαύρα μπασκετικά 50ς θα αποτελέσουν παρελθόν και θα θεσπιστεί το 24άρι χρονόμετρο που θα σώσει το μπάσκετ, το τρένο έχει μπει στις ράγες του. Πάνω από μισό αιώνα αργότερα μπορούμε πλέον να θυμόμαστε με μεγάλη ευγνωμοσύνη εκείνη την ημέρα του Αυγούστου και να τιμούμε τον Podoloff μεταξύ των «Αγίων» αυτού του αθλήματος. Το μπάσκετ ήρθε τότε και απέδειξε πως το έκανε για να μείνει.