Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΜΦΕΒΑΛΛΕ Ο JORDAN

Βρισκόμαστε στο 1991, και ο Michael Jordan είναι ο πιο dominant παίκτης που έχει δει η λίγκα εδώ και δεκαετίες. Κάπου εκεί όμως στα τέλη του Μάρτη γράφτηκε μία από τις άγνωστες στιγμές της μπασκετικής ιστορίας, κυρίως γιατί δεν οδήγησε σε κάποιο φανταχτερό γεγονός. Κανένα άλλο πέραν από τα λόγια του MJ  μετέπειτα γι αυτό.

 Οι Celtics αντιμετωπίζουν τους Bulls του Michael Jordan, και ο "Air", σε μια χρονιά που θα πανηγύριζε τον 5ο στη σειρά τίτλο του πρώτου σκόρερ της Λίγκας και το πρώτο του Δαχτυλίδι, βρίσκει τον μπελά του από τον 26χρονο guard της ομάδας της Βοστώνης, που όχι απλά τον αναγκάζει να σουτάρει 12/36, αλλά τον φιλοδωρεί και με 4 τάπες. Παράλληλα. ο Lewis σκοράρει 25 πόντους και κρατά ζωντανούς τους Celtics μέχρι το τέλος του ματς, όταν και ξυπνά ο Larry Bird και αναλαμβάνει να οδηγήσει την ομάδα του στην νίκη. Τί έχει πει ωστόσο ο MJ για εκείνη την βραδιά?
"To θυμάμαι καλά", λέει ο Jordan γελώντας. "Είχε τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης απέναντί μου εκείνο το βράδυ. Ήταν εμφανές ότι όλοι περίμεναν πολλά από αυτόν, οι προσδοκίες και η πίεση ήταν τεράστιες, αλλά δεν έμοιαζε να τον απασχολεί τίποτα". Κάποια στιγμή, ο Jordan επιχείρησε ένα από τα γνώριμα fadeaway του, κίνηση που ουσιαστικά θεωρείτο μη αντιμετωπίσιμη λόγω του πόσο εντυπωσιακά ο ηγέτης των Bulls μπορούσε να κρατηθεί στον αέρα. Ο Lewis πήρε τον χρόνο του, περίμενε να σηκωθεί από το παρκέ ο Jordan, και τότε σηκώθηκε και εκείνος, άπλωσε τα τεράστια χέρια του πάνω στην μπάλα και έκοψε το σουτ. "Έμεινα έκπληκτος" θυμάται ο Michael Jordan. "Ήταν πολύ δύσκολος αντίπαλος. Είχε αυτά τα πολύ μακριά χέρια που μου δημιουργούσαν συνεχώς προβλήματα. Προσπάθησα να είμαι επιθετικός απέναντί του, να εκμεταλλευτώ το γεγονός ότι ήταν ένας παίκτης χαμηλών τόνων. Αλλά δεν δούλευε. Δεν έκανε ούτε βήμα πίσω. Το ομολογώ, εκείνο το βράδυ με σόκαρε. Το μήκος του κορμιού του με μπέρδευε. Κάθε φορά νόμιζα ότι τον είχα περάσει, τον είχα νικήσει, όμως με κάποιον τρόπο επέστρεφε και με προλάβαινε. Όταν ξέρεις ότι έχεις τις ικανότητες να νικήσεις οποιονδήποτε στο ένας εναντίον ενός και ξαφνικά για κάποιον λόγο δεν μπορείς να το κάνεις, αρχίζεις να αμφιβάλεις, να διστάζεις. Κανείς δεν είχε καταφέρει να με κόψει 4 φορές μέχρι τότε, και κανείς δεν τα κατάφερε έκτοτε. Όμως όταν κάτι τέτοιο σου συμβαίνει από κάποιον με τέτοιο ταλέντο, τέτοια προσόντα όπως είχε ο Reggie, ok. Μπορείς να ζήσεις με αυτό".

Το έχουμε πει δεκάδες φορές, και θα το ξαναπούμε, το μπάσκετ είναι στιγμές, και ακόμη και αν η ιστορία δεν γράφεται πάντα με φανταχτερά γράμματα, η 31 Μαρτίου του 1991, θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως η βραδιά που ο Michael Jordan αμφέβαλλε έστω και για λίγο ότι μπορεί να κερδίσει τον οποιονδήποτε στο ένας εναντίον ενός. Τα υπόλοιπα ήρθαν από δυνάμεις, αφού ο Reggie Lewis, πέθανε από καρδιακή ανακοπή μόλις δύο χρόνια μετά....