Παρακαλώ περιμένετε...
Ο Αντώνης Φλόκας, ήταν ένας καλαθοσφαιριστής που βγήκε από τα σπάργανα του συλλόγου του Άρη (1945-1951), καθώς υπήρξε μέλος των μικρών ομάδων αμέσως μετά τον πόλεμο και την κατοχή, το 1945.
Γεννημένος το 1931, μπήκε στην πρώτη ομάδα ήδη από το 1948 σε ηλικία 17 ετών, ενώ πήρε μέρος ως βασικός, μαζί με τον Φαίδωνα Ματθαίου, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1949, που έγινε στο γήπεδο του Τρίτωνα στην Αθήνα.
Ήταν ψηλός (1,90) για την εποχή του και διακρίνονταν για τα ριμπάουντ αλλά και για το μακρινό σουτ. Ο μέσος όρος των πόντων άλλωστε ξεπερνούσε τους 15 σε αρκετές διοργανώσεις.
Το 1951 πηγαίνει στο Μιλάνο για να σπουδάσει αρχιτεκτονική. Εκεί στην πανεπιστημιακή ομάδα μπάσκετ που αγωνίζεται, τον ξεχωρίζει ένας εύπορος Ιταλός ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης της ιταλικής ομάδας του Βαρέζε, από τις πρωταγωνίστριες ομάδες στην Ιταλία τότε (και για πολλά χρόνια μετά από αυτό). Ο Ιταλός κάνει πρόταση στον Αντώνη, να αναλάβει τα έξοδα των σπουδών του στη σχολή καλών τεχνών του Μιλάνου και αυτός να αγωνίζεται στην ομάδα της Βαρέζε(1953-1957). Ο Φλόκας αποδέχεται την πρόταση και ήδη από το 1952 είναι μέλος της ομάδας, αγωνιζόμενος στο ιταλικό πρωτάθλημα! Η ομάδα της Βαρέζε είναι από τις πρώτες που λαμβάνουν όνομα σπόνσορα και γίνεται Storm και μετά Ignis.
Στην ιταλική ομάδα έπαιξε μέχρι το 1957, ενώ ενδιάμεσα κάποια καλοκαίρια αγωνίστηκε και στον Άρη, κυρίως σε εποχιακά τουρνουά. Το 1955 συνόδεύει την ομάδα του Άρη στο τουρνουά του Βιαρέτζιο στο οποίο παίρνει μέρος και ο Φαίδωνας Ματθαίου που αναδεικνύεται πρώτος παίκτης της διοργάνωσης. Ίσως τότε να έπεσε ο "σπόρος" και οι δύο παλιοί φίλοι να μίλησαν για τη Βαρέζε. Γεγονός είναι πως ο Ματθαίου θα πάει στην ιταλική ομάδα και θα αγωνιστεί για μία σεζόν, εκτελώντας παράλληλα χρέη προπονητή.
Ο Φλόκας θα ολοκληρώσει τις σπουδές του το 1957 και θα επιστρέψει στην πατρίδα του και στον Άρη. Θα παίξει στην ομάδα του Άρη (1957-1960) μπάσκετ υψηλού επιπέδου μέχρι το 1960. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του θα είναι από τους καλύτερους παίκτες και θα συντελέσει τα μέγιστα στις επιτυχίες της εποχής. Ο Άρης θα κατακτήσει το τοπικό πρωτάθλημα και θα τερματίσει δύο φορές στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος Ελλάδας, ενώ θα θριαμβεύσει στο τουρνουά της Λιέγης με τον Αντώνη να είναι από τους καλύτερους της διοργάνωσης.
Το 1960 θα σταματήσει την καριέρα του και θα ασχοληθεί με τις εκτός του μπάσκετ μεγάλες του αγάπες, οι οποίες ήταν η ιστιοπλοία και η μόδα. Αποτελεί έναν από τους πρώτους εκπροσώπους του ελληνικού μπάσκετ στο εξωτερικό.Πέθανε το 1985 από την επάρατη νόσο.
http://www.aris.re/index.php/%CE%BD%CE%B5%CE%B1/%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%83...