ΣΤΟΚΤΟΝ ΤΖΟΝ ( STOCKTON JOHN)

Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1962. Έχει ύψος 1,85 και αγωνιζόταν στην θέση του Play Maker. Κατά βάση ήταν ο ορισμός του passing first play maker σε όλη την διάρκεια της καριέρας του. Στα κολλεγιακά του χρόνια αγωνίστηκε με την φανέλα του Gonzaga (1980-84) ένα κολλέγιο γνωστό για την εμμονή του στα βασικά του teamplay. Και ίσως αυτή η εμμονή να οφείλεται στον John. Την τελευταία του χρονιά στο κολλέγιο θα κάνει ένα μεγάλο ξεπέταγμα και θα μετρήσει 20 πόντους, 7 ασιστ και σχεδόν 4 κλεψίματα ανά αγώνα. Τα νούμερα αυτά θα του δώσουν το νούμερο 16 του draft του 1984, ίσως το καλύτερο draft όλων των εποχών, αφού την ίδια μέρα μπήκαν στο ΝΒΑ οι Jordan, Barkley και Olajuwon. Η ομάδα που επέλεξε τον Stockton δεν ήταν άλλη από την ομάδα που θα φορούσε την φανέλα της για τα επόμενα 19 χρόνια, τους Utah Jazz (1984-2003).

Από την πρώτη χρονιά έδειξε ότι ο ρόλος του θα είναι να κάνε χαρούμενους τους συμπαίκτες του, αλλά ο ρόλος αυτός έγινε ξεκάθαρος όταν το 1985, οι Jazz θα επιλέξουν στο draft τον Karl Malone. Οι δυό τους, θα σχηματίσουν ίσως το πιο γνωστό δίδυμο παικτών του ΝΒΑ, και στην Ελλάδα θα τους αποκαλούμε «Διόσκουρους». Ο John πασάρει και ο Karl  σκοράρει και οι Jazz απολαμβάνουν συνεχόμενες παρουσίες στα πλει οφ για σχεδον 20 χρόνια. Την περίοδο 1987-92 ο John θα μοιράζει σταθερά πανω από 13 ασίστ ανά αγώνα, ενώ εξίσου εντυπωσιακές θα είναι και οι επιδόσεις του στα κλεψίματα. Δεν θα είναι λίγες οι φορές που θα κατακτήσει την πρωτιά στον πίνακα των πασέρ στο τέλος της σεζόν, ενώ κάποιες σεζόν θα το συνδιάσει με την πρωτιά και στα κλεψίματα. Συνολικά στην καριέρα του θα μοιράσει 15,806 τελικές πάσες και θα κλέψει 3,265 μπάλες. Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά από μόνα τους και δείχνουν εκτός από την ικανότητα και την διάρκεια που είχε ο Stockton ως παίκτης, αφού οι τραυματισμοί ήταν κάτι σχεδόν άγνωστο για τον λευκό «μάγο» του pick n roll. Όταν αποσύρθηκε, ήταν το νούμερο 1 σε κλεψίματα και ασίστ όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Το νούμερο 12 προφανώς και έχει αποσυρθεί τόσο από το Gonzaga όσο και από τους Utah Jazz, ενώ ίσως το μεγαλύτερο παράσημο της καριέρας του ήταν οι δύο του συμμετοχές στην Dream Team του 1992 αλλά και του 1996, με αμφότερες να καταλήγουν σε ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο.

Ο Stockton δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα αθλητικός. Δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καλός σκόρερ. Δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καλός σουτέρ. Κι όμως, ήταν ο play maker που ο κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στην ομάδα του. Πολύ απλά γιατί έκανε αυτό που έπρεπε, με γνωμωνα να κάνει τον συμπαίκτη του ευτυχισμένο. Και αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος του play maker.