ΠΙΠΕΝ ΣΚΟΤΙ ( PIPPEN SCOTTIE)

Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1965. Έχει ύψος 2,03 και αγωνιζόταν στην θέση του Small Forward. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα καθώς ήταν ένα από τα 12 παιδιά της οικογένειάς του, στην οποία μάλιστα ο πατέρας λόγω εγκεφαλικού δεν ήταν σε θέση να δουλέψει. Αρχικά ο Scottie έπαιζε μπάσκετ για την διασκέδασή του και έφτασε να αγωνιστεί στο άσημο κολλέγιο του Central Arkansas (1983-87) αρχικά ως χάρη μεταξύ προπονητών. Ο «Ινδιάνος» (όπως μόνο στην Ελλάδα τον λέμε), δεν εξέθεσε καθόλου όμως τον προπονητή του από το high school που υποχρεώθηκε για χάρη του. Αντίθετα την τελευταία του χρονιά στο κολλέγιο μέτρησε 23,6 πόντους, 10,1 ριμπάουντ και 4,3 ασίστ. Ο GM των Bulls, Jerry Krause, τον είδε σαν ιδανικό fit δίπλα στον Michael Jordan, έτσι στο draft του 1987 πραγματοποίησε την ανταλλαγή με τους Seattle Supersonics στέλνωντάς τους τον Olden Polynice και μερικά μελλοντικά draft pick για χάρη του.

Η ιστορία είναι η μόνη που κρίνει τις επιλογές ως σωστές ή λάθος, και η ιστορια δικαίωσε 100% τον GM των Bulls. Μπορεί η πρώτη του χρονιά να μην είναι ιδανική, αλλά από την δεύτερη και έπειτα ο Scottie επωμίζεται το βάρος του «διόσκουρου» του MJ. Και οι Bulls γίνονται όλο και καλύτεροι. Τόσο καλοί που φτάνουν στην κατάκτηση 6 πρωταθλημάτων σε 8 σεζόν από το 1990 έως το 1998. Η ιστορία με το μεσοδιάστημα ανάμεσα στην πρώτη απόσυρση και την πρώτη επιστροφή του Jordan είναι λιγο πολύ γνωστή. Οι Bulls παρέμειναν ομάδα πρωταθλητισμού αλλά δεν σήκωσαν το πρωτάθλημα κάτι που κυνηγουσε τον Pippen για το υπόλοιπο της καριέρας του, με την ταμπελα ότι δεν κατάφερε να φτάσει χωρίς τον Jordan στο δαχτυλιδι. Κι όμως οι Bulls παρέμεναν πολύ δυνατοί με τον ίδιο πρώτο βιολί. Ας είναι, το 1998 θέλωντας μάλλον να αποτινάξει αυτήν την φήμη θα κάνει την πρώτη του προσπάθεια για μετακίνηση και θα βρεθεί στο Houston (1998-99), παρέα με Barkley και Hakeem. Λίγοι τον θυμούνται στο πέρασμά του αυτό πιθανότατα και γιατί ήταν μία κουτσουρεμένη χρονιά λόγω lock out. Σίγουρα περισσότεροι τον θυμούνται στο πέρασμά του από τους Blazers (1999-2003) όταν και φτάσανε το 2000 πολύ κοντά στους τελικούς του ΝΒΑ, αλλά εχάσαν διαφορά 17 πόντων σε ελάχιστο διάστημα και οι Lakers ήταν αυτοι που πανηγύρισαν στο τέλος. Το 2003 επιστρέφει στο Chicago (2003-04) για να κλείσει την καριέρα του. Δεν κατάφερε να κατακτήσει το πολυπόθητο δαχτυλίδι μακρυά από τον Jordan αλλά είχε ιδιαιτερα αξιόλογες σεζόν και πορείες με τις ομάδες του. Συνολικά στην καριέρα του στο ΝΒΑ μέτρησε 18,940 πόντους, 7,494 ριμπάουντ αλλά και 6,135 ασίστ. Επιλέχθηκε σε 7 All Star, 8 φορές στην πρώτη αμυντική πεντάδα ενώ το 1995 ήταν ο καλύτερος «κλέφτης» του πρωταθλήματος.

Το 1992, κι αυτός, υπήρξε μέλος της μεγάλης Dream Team που κατέκτησε το χρυσό στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, ενώ επανέλαβε το κατόρθωμά του το 1996 στην Ατλάντα. Είναι μέλος του Naismith Hall of Fame, ενώ η φανέλα με το νούμερο 33 έχει αποσυρθεί από τους Chicago Bulls. Παίκτης- εργαλείο, που μπορούσε να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Αγαπήθηκε όσο λίγοι και ίσως γι αυτόν τα νούμερα να μην λενε ακριβώς την αλήθεια. Το 2008 έκανε σε ηλικία 43 ετών δύο περάσματα από Σκανδιναβία αλλά τα θεωρούμε ανάξια αναφοράς.