Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου του 1924. Ως αθλητής αγωνίστηκε σε Άρη (45-49), Παναθηναικό (50-55), Πανιώνιο αλλά και την Ιταλική Ίνις Βαρέζε. Είναι ίσως ο μόνος Έλληνας αθλητής που συμμετείχε σε δύο Ολυμπιάδες με διαφορετικό άθλημα, ως κωπηλάτης το 1948 και ως καλαθοσφαιριστής το 1952. Θεωρείται ο “ Πατριάρχης” του ελληνικού μπάσκετ αφού έκανε πάρα πολλά πολύ σημαντικά βήματα για την ίδια την δομή του αθλήματος.
Ως προπονητής κάθισε στον πάγκο της εθνικής ανδρών και γυναικών, του Πανιωνίου, του Περιστερίου, του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, του Άρη (γυναίκες), της ΑΕΚ, της ΧΑΝ Νίκαιας, του Εσπέρου και του Τρίτωνα. Θεωρείται εκείνος που δημιούργησε τη γυναικεία ομάδα μπάσκετ του Άρη. Πήρε νταμπλ με τον Ολυμπιακό το 1976(τον οποίο ανέλαβε το 1966 στην Β' εθνική), Κύπελλο με τον ΠΑΟΚ το 1984 (στον περίφημο αγώνα των ξυρισμένων κεφαλιών), αλλά και 3 πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης στις γυναίκες με τον Άρη (1947-49). Για την εποχή του έδινε πολύ μεγάλη σημασία στο PnR ενώ είναι πάρα πολλές οι ιστορίες που τον συνοδεύουν στο κοουτσαρισμά του από τα χείλη αθλητών του.
Κάθισε για περίπου 10 χρόνια στον πάγκο της εθνικής αντρών (την δεκαετία του 60) ενώ μετά ανέλαβε την εθνική Ιορδανίας με την οποία ήταν «παρών» στους Πανασιατικούς Αγώνες της Σεούλ το 1986. Επίσης ήταν κόουτς της εθνικής Ενόπλων για 26 χρόνια, ενώ 2 φορές ήταν στον πάγκο της Μικτής Ευρώπης ως βοηθός προπονητή.
Από τα χέρια του πέρασαν πολλοί μεγάλοι παίκτες όπως οι Αμερικάνος, Τρόντζος, Γιατζόγλου, Καστρινάκης αλλα και φυσικά οι Κόντος και Γκούμας που θεωρούνται ξεκάθαρα δικά του παιδιά.
Ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης ενώ η κατοχύρωση των κανονισμών του μπάσκετ το 1992 στην Ελλάδα ήταν σχεδόν αποκλειστικά δικό του επίτευγμα.
Απεβίωσε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2011 σε ηλικία 87 ετών.