Παρακαλώ περιμένετε...

STACEY AUGMON: ΘΕΑΜΑ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ

  • 02/08/2019

Του Γιώργου Καρούλια

Το μπάσκετ, πέρα από στατιστικά και κατορθώματα είναι καψούρα, είναι μεράκι, είναι πάθος, είναι συναίσθημα. Στην περίπτωση του Stacey Augmon δεν μετράνε τόσο τα στατιστικά όσο το πόσο θεαματικός ήταν.

 

Αυτό το κάρφωμα στον Chris Laettner σήμαινε πολλά περισσότερα. Το Duke είναι ένα κολλέγιο που αγαπάς να μισείς. Λίγο "χαρτογιακάδες", λίγο "φλώροι", λίγο ελιτιστές. Αντίθετα, το Πανεπιστήμιο της Νεβάδα ήταν σχετικά άσημο, δεν ανήκε και σε μεγάλη περιφέρεια, ζούσε από τη λάμψη του Las Vegas. Και όμως, ο "Tark the Shark", ο προπονητής Jerry Tarkanian και το ντουέτο Stacey Augmon και Larry Johnson τους έριξαν 30 στο κεφάλι στον τελικό του 1990. Ο Mike Krzyzewski δήλωσε ότι έπαιζε την κορυφαία πιεστική man to man άμυνα όλων των εποχών, που κατέληγε σε ένα ασταμάτητo run n gun, από αυτά που ο κόσμος γουστάρει να βλέπει.

Στην περίπτωση του Augmon, ταιριάζει το τραγούδι του φανατικού με τους "Runnin Rebels" Frank Sinatra, το "Fly me to the moon". Γιατί πετούσε. Είτε στα χρόνια του με το UNLV, είτε στα χρόνια του στην Ατλάντα, με τον Mookie Blaylock, τον Kevin Willis, τον Dominique Wilkins. Ένας αριστερόχειρας που έπαιζε καταπληκτική άμυνα και στον αιφνιδιασμό...? Ασταμάτητος. Το μπάσκετ μπορεί να είναι κατά κύριο λόγο συστήματα και σωστές αποφάσεις. Όμως σε τελική ανάλυση, κανείς δεν είπε ποτέ όχι στο καλό θέαμα. Και ο "Plastic Man", το παρείχε άφθονο.

 

Σαν Σήμερα

29/04/1970

1970: Jerry West θα σκοράρει ένα θρυλικο καλάθι πίσω από το κέντρο του γηπέδου για να στείλει το παιχνίδι με τους Knicks στην σειρά των τελικών στην παράταση. Μία παράταση όμως πους τελικά δεν απεδείχθη νικηφόρα για του Λιμνανθρώπους.