ROY Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ

Στην Ελλάδα τίνουμε να θεοποιούμε παίκτες, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν περάσει από τα μέρη μας και τους έχουμε αγαπήσει λίγο παραπάνω. Από τους πιο χαρακτηριστικούς είναι ο αδικοχαμένος πλην τρομακτικά ταλαντούχος Ρόι Τάρπλει. Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με την λίστα με τις καταχρήσεις του, τους αποτυχημένους ελέγχους ντόπινγκ ή τις συλλήψεις του. Θα δούμε απλά ένα μικρό στατιστικό που συνίσταται στην επιρροή που είχε ο Τάρπλει στους Dallas Mavericks τα χρόνια του στο ΝΒΑ. Αλήθεια πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας παίκτης για μία ομάδα? Παρακάτω θα δούμε την λίστα με τους αγώνες και το ρεκόρ που είχε η ομάδα του όσο αυτός έπαιζε ή δεν έπαιζε λόγω τιμωρίας ή τραυματισμών....

1986-87: 51-24 με τον Ρόι, 4,-3 χωρίς αυτόν.

1987-88: 52-29 με τον Ρόι, 1-0 χωρίς αυτόν ( Την σεζόν εκείνη ο Τάρπλει βγαίνει καλύτερος 6^ος παίκτης του ΝΒΑ)

1988-89: 12-7 με τον Ρόι, 26-37 χωρίς αυτόν (Ξεκινάνε τραυματισμοί και προβλήματα συμπεριφοράς)

1989-90: 29-16 με τον Ρόι, 18-19 χωρίς αυτόν.

1990-91: 4-1 με τον Ρόι, 24-53 χωρίς αυτόν.

Από αυτό το σημείο και μετά ο Ρόι θα τιμωρηθεί για 2 χρόνια, θα μείνει εκτός για 3 και θα επιστρέψει για μερικά παιχνίδια την σεζόν 1994-95, όπου και πάλι η παρουσία του ήταν καταλυτική στο ρεκόρ της ομάδας. Φυσικά την τριετία απουσίας του οι Μαβερικς έχουν συνολικό ρεκόρ 46-200, στην χειρότερη τριετία της ιστορίας τους. Συνολικά όμως στα χρόνια του Τάρπλει στην ομάδα οι Μάβερικς έχουν 175-105 (62,5%) με τον Ρόι στην ομάδα και 128-330 (27,9%) χωρίς αυτόν. Στην Αμερική το ονομάζουν “The Tarpley Effect”. Και μάλλον κάτι θα ξέρουν παραπάνω. Όταν έφυγε απο την ομάδα το 1995, ήταν 5^ος ριμπάουντερ και μπλοκέρ, 6^ος στα κλεψίματα και 8^ος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, έχοντας παίξει μόλις 280 παιχνίδια. Όσο για το τι λένε οι συμπαίκτες του για την επιρροή του στην ομάδα?

«Ο Ρόι είχε τον συνδιασμό της πλαστικότητας, της δύναμης, του ταλέντου και της ικανότητας για να ορίσει πως παίζεται η θέση του ψηλού. Όχι για να παίξει σωστά την θέση, αλλά για να την ορίσει. Με το σουτ και το ριμπάουντ του θα μπορούσε για χρόνια να τελειώνει με 25 πόντους και 17 ριμπάουντ ανά αγώνα. Όταν τον χάσαμε καταρακωθήκαμε εντελώς. Χάσαμε το κομμάτι που θα μας έδινε την νίκη»

Αυτά είπε για τον Ρόι κάποτε ο Ρολάντο Μπλάκμαν. Και τωρα, στην μακρινή Ελλάδα, που θεοποιούμε κάποιες φορές τα δικά μας παιδιά λίγο παραπάνω από όσο αξίζουν, ξαναρωτάω... «Πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας παίκτης για μία ομάδα»....Ά ρε Ρόι....