KIDD ΚΑΙ PAYTON: Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΒΑ

O Gary Payton ήταν λίγα χρόνια μεγαλύτερος από εμένα. Είναι από το Oakland, και όλοι μιλούσαν γι αυτον όταν ερχόταν, και όλοι γνωρίζαν τον πατέρα του που έτρεχε μια λίγκα για μικρά παιδιά στην πόλυ.

Στις συναντήσεις μας στο κολλέγιο πάντα θα μου μιλούσε. Γενικά πάντα θα μιλούσε, αλλά και θα είχε μία συμβουλή ή μια κουβεντα ενθάρρυνσης. Όταν μπήκα στην λίγκα, συναντηθήκαμε σε ένα παιχνίδι στο Seattle. Δεν είμασταν φίλοι ή κατι τέτοιο, αλλά γνωριζόμασταν κάποια χρόνια. Ήμουν ο παίκτης που τον μάρκαρε, έτσι σε μία φάση, σε μία προσπάθεια για drive, τον πρόλαβα και τον έκοψα, στέλνοντας την μπάλα έξω από το γήπεδο. Το ένιωσα πολύ καλά και έτσι γύρισα προς τον Gary και φώναξα μέσα στο πρόσωπό του. Η πρώτη απάντησή του ήταν άμεση « Get the fuck out of here».

Αλλά η πραγματική του απάντηση ήρθε λίγο αργότερα, όταν μου έβαλε 11 συνεχόμενους πόντους. Ο βοηθός προπονητή με κοιτούσε από τον πάγκο με ένα βλέμμα τύπου «Δεν ξέρεις ότι δεν πρέπει να τον τσατίσεις?»

Στο τέλος του αγώνα, ο Gary ήρθε και με ένα μεγάλο χαμόγελο με ρώτησε

«Είμαστε εντάξει?».

Αμφιβάλλω εάν θυμάται αυτό το παιχνίδι. Ομως εγώ το θυμαμαι και τα όσα κέρδισα από αυτό. Μου πήρε μερικά χρόνια αλλά νομίζω πως τελικά έμαθα να ελέγχω τα συναισθήματά μου μέσα στο παιχνίδι. Ποτέ σχεδόν δεν εμπλέκομαι σε trashtalking καταστάσεις. Δεν είναι για  μένα. Για κάποιους παίκτες σαν τον Gary είναι σαν κίνητρο και παίζουν καλύτερα με αυτό. Όχι όμως για μένα. Θα μπορούσα ωστόσο να πω, πως εκείνο το βράδυ στο Seattle, o Gary με έβαλε σε έναν κόσμο για άντρες.