FINAL 8 EUROCUP: VALENCIA-RYTAS

Ένα ζευγαρι που οι περισσότεροι θεωρουν πως έχει ξεκάθαρο φαβορί. Για κάποιον ενστικτώδη λόγο θα διαφωνήσω. Έχει φαβορί αλλά όχι ξεκάθαρο. Από την μία η Ισπανικη κραταια δύναμη του Eurocup και από την άλλη η πάντα υπολογίσιμη Λιθουανική σχολή. Πάμε να δούμε ξεχωριστά πρώτα τις δύο ομάδες για να μην μπερδευόμαστε:

Οι Ισπανοί έχουν στήσει και πάλι μία ομάδα που εξ αρχής ήταν ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τιτλου και παραμένει, αφού μετά την φάση των 16 έχει το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι και τον τελικό. Μία ομάδα με την έννοια της ομάδας αφού κανένας από τους παίκτες δεν ξεχωρίζει ως ο απόλυτα βασικός. Σίγουρα υπάρχουν παίκτες πιο πολυτιμοι από άλλους αλλά αυτό δεν φαίνεται στο ροτέιτιον αφού κανεις από τους παίκτες  δεν παίζει πάνω από 23 λεπτά καθόλη την σεζόν και 24 λεπτά στην φάση των 16. Αυτό το μεγάλο άνοιγμα στο rotation εκτός απο το ότι δείχνει το βάθος του πάγκου και την πληρότητα της ομάδας, επίτρέπει στους παίκτες να παίζουν σε καλές συνθήκες και να μπορουν έτσι να περιορίσουν τις λάθος επιλογές που έρχονται μέσα από την κούραση. Γι αυτό τον λόγο , σε συνδιασμό με το μεστό παιχνίδι τους φυσικά, στην φάση των 16 είχαν μόλις 8,67 λάθη ανά αγώνα και το εξωπραγματικό TO/AST ratio της τάξης του 2,53 ( ο επόμενος στο ΤΟΠ 16 είχε 1,74). Παράλληλα στην φάση του ΤΟΠ 16 ήταν και η ομάδα με το καλύτερο efficiency κάτι που δείχνει την αποτελεσματικότητα του παιχνιδιού της. Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι επιτρέπουν μόλις 6,83 επιθετικά ριμπάουντ στους αντιπαλους τους. Ότι και να πούμε, η Βαλένθια είναι η χαρα του προπονητή της.

Θα έλεγε κανείς ότι με βάση όλα τα παραπάνω η ομάδα της Ισπανίας είναι αχτύπητη. Ποτέ όμως δεν είναι έτσι. Στηριζόμενη σε ένα ρόστερ που δεν χαρακτηρίζεται από αθλητικότητα, παρουσιάζει μία μέτρια άμυνα γεγονός το οποίο εκφράζεται σε ένα από τα χειρότερα αμυντικά TS% που φτάνει το 50,72%. Νούμερο πάρα πολύ μεγάλο που δείχνει ότι οι αντίπαλοί της είτε βρίσκουν πολλά ελεύθερα σουτ, είτε μπορούν να χτυπάνε την άμυνα της ομάδας μέσα απο συνεργασίες η ένας εναντίον ενός. Παράλληλα, μεγάλο μέρος του παιχνιδιού της είναι δομημενο γύρω από τα ελεύθερα σουτ που βγαίνουν κυρίως μέσα από το παιχνίδι του low post του Ντούμπλιεβιτς ή την δημιουργία του Βαν Ρόσομ. Αυτοί οι δύο παίκτες είναι και οι παίκτες κλειδιά αλλά για κάποιον λόγο νομίζω ότι δεν έχουν την τόσο μεγάλη ικανότητα που απαιτείται στις καταστάσεις απομόνωσης, όταν δηλαδή το παιχνίδι κλείνει και η μπάλα ζυγίζει μερικά κιλά παραπάνω. Πέραν του Μαυροβούνιου ψηλού από την ομάδα λείπει ο πραγματικά ικανός σκόρερ.

Σε ατομικό επίπεδο θα ξεχωρίζαμε τους δύο που αναφέραμε παραπάνω αφού από τα χέρια τους περνανε πάρα πολλές από τις επιθέσης της ομάδας. Συνοδοιπόροι τους σε αυτό το κομμάτι και οι δύο Τόμας, οι οποίοι εκμεταλλεύονται συνηθως την δημιουργία των Ντούμπλιεβιτς και Βαν Ρόσομ για να εκτελέσουν, τις περισσότερες φορές πολύ αποτελεσματικά. Αγαπημένος παίκτης, κύριως λόγω τις περυσινής του παρουσίας, ο Μάικ Τόμπει, ο οποίος θα είναι παίκτης κλειδί εάν η Βαλένθια βρεθεί αντιμέτωπη με ομάδες που μπορούν να ακουμπήσουν την μπάλα στο χαμηλό ποστ με έναν dominant παίκτη, όπως για παράδειγμα η Λιέτουβος Ρίτας με τον Παραχούσκι.

Από την άλλη η Βίλνιους Ρίτας είναι μία ομάδα γεμάτη αντιφάσεις. Αντιφάσεις γιατί δεν ξεκίνησε την σεζόν ιδιαίτερα καλά, πέρασε τρίτη από έναν όμιλο που δεν θα μπορούσε να περασει πιο πάνω αλλά στην φάση των 16 έδειξε το καλύτερό της πρόσωπο στον πιο αμφίρροπο όμιλο της διοργάνωσης. Για να προκριθεί δε, χρειάστηκε ένα σουτ από μέση απόσταση του θηριώδους Λευκορώσου ψηλού, Αρτιόμ Παραχούσκι, ο οποίος πρέπει να είχε να βάλει τέτοιο σουτ από το παιδικό. Αυτό που μένει όμως πάντα είναι η πρόκριση. Φυσικα στην διπρόσωπη παρουσία της συνέβαλλαν και οι αλλαγές προσώπων της ομάδας αφού αν η φυγή του γνωστού μας από την θητεία του στην ΑΕΚ , Μάνι Χάρις, δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο καθώς έπαιξε μόλις δύο παιχνίδια, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τις προσθαφαιρέσεις των Παραχούσκι και Σάτον.

Ο Παραχούσκι ήρθε για την φάση των 16 και φαινόταν μέρα με την μέρα ότι κάνει την ομάδα καλύτερη. Μέσα στις δύο ρακέτες δεν συνάντησε ακομη αντίπαλο να τον σταματήσει και περα από εκείνο το μαγικό σουτ, μετράει 15 πόντους ανά αγώνα αλλά και το πολύ υψηλό 75% στα σουτ εντός πεδιάς. Ο Σάτον από την άλλη, που και αυτός έχει παίξει στην Ελλάδα με την φανέλα του Ικαρου Χαλκίδας θαρρώ, ήταν σημείο αναφοράς στην επίθεση των Λιθουανών, όχι πάντα με θετική κατάληξη. Πολύ καλό low post παιχνίδι για την θεση του, λόγω της δυνατής σωματοδομής του, αλλά πολύ μετριο σουτ ακόμη και απο τις βολές καθώς και επιλογές. Νομίζω ότι η ομάδα παρουσιάζεται καλύτερη χωρίς αυτόν. Στα υπόλοιπα της ομάδας και σε αντίθεση με την Βαλένθια, η Ρίτας έχει βασικούς και αναπληρωματικούς. Ο Κράμερ καλείται να οργανώνει την ομάδα για πάνω από 27 λεπτά ανά αγώνα, ενώ οι Σέλει και Παραχούσκι είναι τα βασικά σημεία αναφοράς της ομάδας πλέον στην επίθεση. Δίπλα τους οι ντόπιοι Μπουτκεβίτσιους και Μπέντζιους που από τα φτερά βοηθάνε τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Το κράμα των «βασικών» συμπληρώνουν οι Εχόντας και Στίπσεβιτς, ένας δυνατός και πολύ ταλαντούχος ψηλός και ένας σουτέρ που μπαίνει για να εκτελέσει.

Ως ομάδα, νομίζω ότι το δυνατό της σημείο είναι το παιχνίδι της κοντά στο καλάθι. Σε αντίθεση με την Βαλένθια, πηγαίνουν την μπάλα συνεχώς στο χαμηλό ποστ και προσπαθουν να επιτεθουν από εκεί πέρα τελειώνωντας με επαφή. Αυτό τους δίνει την δυνατότητα να σουτάρουν σχεδόν 20 βολές ανά αγώνα. Σε αντίθεση με ότι κανείς θα φανταζόταν για μία Λιθουανικη ομάδα, το σουτ της από τα 6,75 παρουσιάζεται μετριο , και αυτός είναι ίσως και ο λόγος που διαλέγουν να μην το προτιμάνε. Ειδικά όταν είχαν τον Σάτον, πως να σουτάρουν? Παίρνουν 13 επιθετικά ριμπάουντ ανά αγώνα, πολλα από τα οποία μετουσιώνουν σε πόντους ή φάουλ που προκαλούν φθορά στον αντίπαλο, ενώ γυρίζουν αρκετά καλα την μπάλα ως ομάδα με κάτι παραπάνω από 18 ασίστ ανά αγώνα. Αυτό το τελευταίο είναι και το νουμερο που βελτίωσαν αισθητά από τον πρώτο γύρο του Eurocup, κάτι που δείχνει από την μία την βελτίωση της ομαδικής λειτουργίας και από την άλλη την σημαντικοτητα της ύπαρξης του Παραχούσκι ο οποίος ως ψηλός γίνεται αποδέκτης αρκετών τελικών πασών.

Στον αμυντικό τομέα είναι σκληρή, δεν επιτρέπει πάρα πολλά επιθετικά ριμπάουντ αλλά και αυτή έχει ίσως ένα μικρό θέμα αθλητικοτητας, το οποίο μερικώς καλύπτει με τα μεγάλα και δυνατά κορμιά που έχει κοντά στο καλάθι. Δύσκολα θα μπορέσει να παίξει άμυνα με αλλαγές και έτσι θα ζοριστεί να κόψει την δημουργια της Βαλένθια στο pick n roll αλλά και τα σουτ της Ισπανικής ομάδας από μέση απόσταση. Πρόβλημα της ομάδας φυσικά και τα μεγάλα κενά διαστήματα που ακόμη φαίνεται να έχει στο παιχνίδι της και παραλίγο να της στοιχήσουν την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Στα του ματσαρίσματος τώρα...Η Βαλένθια έχει το πλεονέκτημα έδρας και έχει καλή έδρα. Η Ρίτας από την άλλη δεν έχει τίποτα να χάσει. Προκρίθηκε την τελευταία στιγμή αν και απώλεσε ευκαιρίες να προκριθεί νωρίτερα όταν έχασε μέσα στο Βερολίνο από +20. Η Ισπανική ομάδα έχει σίγουρα παραπάνω επιλογές και παραπάνω εμπειρία και αυτό συνήθως στις σειρές αγώνων είναι καθοριστικό. Για κάποιον όμως λόγο νιώθω ότι η Ρίτας έχει ελπίδες. Ίσως να επηρεάζομαι από την ανοδική της πορεία στα τελευταία παιχνίδια και την κατάκτηση του κυπέλλου απέναντι στην Ζαλγκίρις.

Ομως και λογικά να το δεις πολλά θα παιχτούν στα σουτ της Βαλένθια αλλά και στο παιχνίδι στο χαμηλό ποστ. Εκεί είναι που δεν ξέρω αν οι Ισπανοί θα έχουν πραγματικά απάντηση στο πολύπλευρο παιχνιδι των Λιθουανών που μπορεί να τους φθίρει με φάουλ. Το δίδυμο Ντούμπλιεβιτς-Παραχούσκι θα είναι το σημείο αναφοράς αφού κανένας από τους δύο δεν μπορεί να ματσάρει το επιθετικό παιχνίδι του άλλου δημιουργώντας καταστάσεις μόνιμου miss match. Και οι δύο είναι πάρα πολυ σημαντικοί για τις ομάδες τους στην επίθεση και θα είναι πραγματικά καθοριστικός ο νικητής αυτής της μονομαχίας. Από την άλλη, είδαμε ότι και οι δύο ομάδες δεν έχουν πολύ αθλητικότητα και αυτό θα στοιχήσει περισσότερο στην Ρίτας αφού δύσκολα θα ματσάρει την δημιουργία των Ισπανών στο 2 εναντίον 2. Αν δε, οι Ισπανοί βάλουν και τα σουτ θα τελειώσει γρήγορα η σειρά....

Πρόβλεψη: Το πιο ενδιαφέρον ζευγάρι της φάσης των 8 για εμένα. Μπορεί να μην φανεί το πιο αμφίρροπο, αλλά πραγματικά περιμένω με αγωνία να δω πως θα ταιριάξουν μεταξύ τους οι δύο ομάδες. Λοξοκοιτάω ξεκάθαρα προς την μεριά των Λιθουανών.