FINAL 8 EUROCUP: UNIKS KAZAN - LOKOMOTIV KUBAN

Τελευταία στην σειρά με την οποία εγώ έγραψα τις αναλύσεις έρχεται η εμφύλια μάχη ανάμεσα σε δύο καλούς γνωστούς. Δύο Ρώσικες ομάδες, με πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς αναμετρώνται για το ποιός τελικά θα εκροσωπήσει την χωρα του στα ημιτελικά του Eurocup και όπως πάντα, σαν εμφύλιος κρύβει πολλές παραμέτρους πέρα από τις αμιγώς μπασκετικές. Επί του θέματος:

Ουνίξ Καζάν: Ομάδα με Ελληνικό ενδιαφέρον καθώς στην ομάδα του Καζάν βρίσκονται τόσο ο Δημήτρης Πρίφτης στην θέση του προπονητή όσο και ο Κώστας Καιμακόγλου, ως 8^ος ξένος της ομαδας. Η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη λοιπόν, έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα στην σεζον στηριζόμενη σε έναν κορμό παικτών που ήταν από πέρυσι στην ομάδα καθώς περιορίστηκε σε αλλαγή μόλις 5 προσώπων. Οι νέες προσθήκες όμως είναι και αυτές που μπορούν να κάνουν την ομάδα να πάει ένα βήμα παραπάνω.

Στον πρώτο Eurocup σε έναν όμιλο που θεωρήθηκ εύκολος δεν συνάντησε καμία απολυτως αντίσταση, ενώ οι τρεις πρώτες ομάδες αυτου του ομίλου βρίσκονται τώρα στους 8. Στις αρχές της φάσης των 16, η ήττα από την Ανδόρα δημιούργησε άγχος για την πρόκριση αλλά εν τέλει φάνηκε ότι περισσότερο αφύπνησε την Ρώσικη ομάδα αφού έκανε 4 συνεχόμενες μεγάλες νίκες ακριβως πριν το μπρέικ κερδίζοντας κατά σειρά Ζενίτ, Ανδόρα, ΤΣΣΚΑ και Χίμκι. Στην έδρα της δεν έχει γνωρίσει ακόμη την ήττα και παρόλο που το γήπεδο δεν παραπέμπει σε μία απόρθητη έδρα, το μακρινό ταξίδι φαίνεται να επηρεάζει αρκετά τους επίμαχους αντιπάλους.

Στα μπασκετικά όμως...Η φετινή Ουνίξ, όπως και οι περισσότερες ομάδες του Δημήτρη Πρίφτη στηρίζεται πρώτα από όλα στην πολύ καλή άμυνα. Συνολικά είναι 2^η στους πόντους που έχει δεχτεί ενώ αν δούμε μία προς μία όλες τις ομάδες της φάσης των 8, μάλλον είναι και η δεύτερη πιο αθλητική ομάδα πίσω από την υπερηχητική Βιλερμπάν. Φαίνεται , πως η αθλητικοτητα είναι λοιπόν άμεσα συνυφασμένη με την καλή άμυνα, καθώς δεν χρειάζεται μόνο να θέλεις ή να ξέρεις, πρέπει και να μπορείς. Τα περίπου 8 κλεψίματα που κάνουν ανά αγώνα τους δίνουν μερικούς πραγματικά εύκολους πόντους, πολλές φορές σε σημεία που η ομάδα φαίνεται να κολλάει. Εάν δε, παρουσιάσει βελτιωμένο και το transition παιχνίδι της που είναι από τα χειρότερα της διοργάνωσης, αμέσως αποκτάει ενα πάρα πολύ σημαντικό όπλο στην σειρά. Παράλληλα βέβαια, ως είθιστε για τις αθλητικές ομάδες, δίνουν πολλά φάουλ στους αντίπαλους παίκτες με τις ομάδες που την αντιμετώπισαν στην φάση των 16, να σουταρουν 19 βολές ανά αγώνα.

Στην επίθεση, μετά από μία περίοδο κρίσης ταυτότητας, έλεω των πολλών τραυματισμών , η ομάδα φάνηκε να βρήκε την ισορροπία της όταν επέστρεψε το βασικό πεντάρι της ομάδας, ο Ρέιμαρ Μόργκαν, γνωστός από την θητεία του στον Παναθηναικό. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η Ουνίξ απογειώθηκε και τελείωσε το ΤΟΠ16 με 53% TS και 44% στα τρίποντα. Πάρα πολύ σημαντική σε αυτό ήταν η βοήθεια παικτών που θεωρητικά υπερέβαλλαν εαυτούς όπως του Μέλβιν Έτζιμ αλλά και του Ζένια Κολέσνικοφ, οι οποίοι στους 16 σούταραν με 60% και 75% αντίστοιχα από την γραμμή του τριπόντου(!!!). Αντίθετα, πεσμένοι εμφανίστηκαν οι Μακόλουμ και Χένρι με ποσοστά χαμηλότερα των συνηθισμένου τους. Ακόμη όμως και αν η αποτελεσματικότητα των δύο τελευταίων παικτών είναι εμφανώς πεσμένη, είναι αυτοί από τους οποίους η Ρώσικη ομάδα περιμένει τα περισσότερα στα παιχνίδια αποκλεισμού. Ο λόγος, η ικανότητα αμφότερων των παικτών να παίζουν ένας εναντίον ενός και μάλιστα με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Ο Χένρι,ψάχνει εφάνταστες πάσες ή κάποιο σουτ από μέση απόσταση στο τελείωμα του χρόνου, ενώ ο Μακόλουμ αρέσκεται στο να παίζει με τους διαιτητές και να κερδίζει φάουλ,ή απλά να σουτάρει από μέση απόσταση σε κάποια άμυνα middle flat. Οι δύο αυτοί παίκτες σε συνδιασμό με τον Μόργκαν αλλά και τον ,«πάτα το τετράγωνο», Τζαμάρ Σμίθ, δίνουν την σιγουριά στην Ουνίξ ότι κανείς δεν θα τους παίξει ποτέ άμυνα με αλλαγές. Δίπλα τους, ο lockdown defender, Τρεντ Λόκετ, ο Καναδονιγηριανός Μέλβιν Έτζιμ αλλά και μερικοί ακόμη παίκτες με εμπειρία αλλά και ικανότητες όπως οι Ντουρ (με θητεία στην Ρεάλ Μαδρίτης και το ΝΒΑ), Πονγκρασόφ (ΤΣΣΚΑ και εθνική Ρωσίας) αλλά και ο δικός μας Κώστας Καιμακόγλου που δίνει περίπου 10 ποιοτικά λεπτά από τον πάγκο σε κάθε αγώνα.

Το ρόστερ της λοιπόν είναι γεμάτο και η ομάδα έχει κατεύθυνση αλλά μενει να δούμε πως θα διαχειριστούν τον τίτλο του φαβορί που τους έχει δοθεί που μόνο ελαφρύς δεν είναι.

Λοκομοτιβ Κουμπάν: Η έτερη Ρωσικη ομάδα, είναι από τις ομάδες αυτές που προσωπικά θεωρώ underachieving. Όταν το καλοκαίρι ανακοινώθηκε το τελικό ρόστερ της ομάδας έδινε την αίσθηση ότι θα πρέπει να ψάξουμε για τον δεύτερο. Περίπτωση Μάλαγα και αυτή αλλά με παίκτες μεγαλύτερης αξίας (τουλάχιστον χρηματικής). Έχοντας κυριαρχίσει στην Ρώσικη αγορά, κράτησε τους δύο εθνικάτους Κουλάγκιν και Κβοστόφ και πρόσθεσε σε αυτούς εμπειρία με την έλευση του Φριτζόν. Από ξένους κράτησε μονάχα τον Λέισι και από εκεί και πέρα προχώρησε σε ολικό λίφτινγ. Πάμε να δούμε τα κομμάτια ένα ένα. Αρχικά αποκτήθηκε ο Ντα Χουάν Τζόνσον, ένα μακρύ και αθλητικό πενταροτεσσάρι που πέρυσι οδήγησε την Νταρουσάφακα στην κατάκτηση του Eurocup ( Ο Scottie την οδήγησε αλλά ο Ντα Χουάν ήταν συνοδηγός). Ακολούθησε ο Τζαμέλ Μακλίν του Ολυμπιακού. Η συνέχεια ήταν εξίσου δυναμική με παίκτες όπως ο Πονίτκα, ο Ντορέλ Ράιτ και ο Μουσταφά Φάλ ενώ το ρόστερ έκλεισε με τον μπαμ του καλοκαιριου με την απόκτηση του Ουάιτχεντ κατευθείαν από το ΝΒΑ. Κάπου όμως δεν έδεσε η χημεία της ομάδας και πολύ σύντομα ο προπονητής της ομάδας , Σάσα Ομπράντοβιτς αποτέλεσε παρελθόν. Ακολούθησαν οι σοβαροί τραυματισμοί των Μακλίν και Φαλ, και κάπως έτσι η Λόκο έφτασε στους 8 με μειονέκτημα έδρας. Μην σας ξεγελάει όμως αυτό. Σαν ομάδα μετράνε μόλις 3 ήττες από την αρχή της διοργάνωσης, απλά έτυχε οι δύο να είναι από την ASVEL.

Πάμε στα μπασκετικά. Η Λοκο όπως και η Ουνίξ βασίζει μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού της στην καλή της άμυνα αλλά και στην κυριαρχία της στα ριμπάουντ. Είναι η πρώτη ομάδα της διοργάνωσης στα «σκουπίδια», πράγμα λογικό εάν σκεφτεί κανείς την φοβερή τετράδα ψηλών που έχουν στην διάθεσή τους με τους Τζόνσον-Μακλιν-Ράιτ-Φαλ. Στο ΤΟΠ16 παρουσιάστηκαν πεσμένοι στα επιθετικά ριμπάουντ αλλά αυτό ήταν λογικό αφού της λείπαν οι δύο βασικοί ψηλοί της (Μακλιν και Φολ). Δεν έχει ιδιαίτερη δημιουργία στο Pick n Roll και αυτό ίσως να είναι το πιο αδύναμό της σημείο αφού μοναδικός κλασσικός οργανωτής είναι ο Κβοστόφ ενώ δεν μπορεί να πει κανείς ότι έχει και τον ιδιαίτερα αποτελεσματικό παίκτη στο ένας εναντίον ενός. Τα δύο αυτά κενά στον αρχικό σχεδιασμο κάλυπτε ο Ουάιτχεντ αλλά μόνο θεωρητικά αφού ο Αμερικανός υπερηχητικός γκάρντ δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στο Ευρωπαικό παιχνίδι. Αντίθετα, η ομάδα έχει πάρα πολυ καλό Low Post παιχνίδι, όχι μόνο για σκοράρισμα αλλά και για δημιουργία αφού οι ψηλοί της έχουν ευχαίρια τόσο στα τελειώματα όσο και στις πάσες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέχρι τον τραυματισμό του ο Μουσταφά Φαλ σούταρε στο Eurocup με 91(!!!!!)%. Και δεν είναι μόνο οι ψηλοί αφού τόσο ο Ράιτ όσο και ο Κουλάγκιν μπορούν να ποστάρουν κοντύτερους αντιπάλους.

Πέρα από τους ψηλούς όμως, παίκτες κλειδί είναι ο Πονίτκα και ο Κουλάγκιν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Ο πρώτος είναι ένα two way πολεργαλείο που μπορεί να κάνει τα πάντα στο γήπεδο. Από το να εξολοθρεύσει τον καλύτερο επιθετικό της αντίπαλης ομάδας, μέχρι το να σκοράρει 20 πόντους και σουτ, off ball cut και επιθετικά ριμπάουντ. Ο δεύτερος, είναι η μονη ελπίδα της ομάδας του Κράσνονταρ για καλάθια απομονωσης μακριά από το ποστ, αλλά τα 2,5 λάθη του ανά αγώνα δείχνουν ότι είναι αρκετά επιρρεπής στα λάθη.

Στα της στατιστικής, είναι μία ομάδα που σουτάρει αρκετά καλά από το τρίποντο (45% στο ΤΟΠ16), έχει έναν καλό συντελεστή Ασίστ/Λαθών με 1,38, καλό ποσοστό στις βολές, καλό TS%...Σε όλα καλοί σε τίποτα εξαιρετικοί...

Πρόβλεψη: Χμμμμ...Φέτος έχω δυσκολευτεί πάρα πολυ να κάνω προβλέψεις. Η λογική λέει πάντως Ουνιξ, όχι γιατί από περυσι τους έχουν πάρει τον αέρα ή γιατί έχουν πλεονέκτημα έδρας, αλλά γιατί εχουν μια περιέρεια που δύσκολα μπορεί να ματσάρει η αργή περιφέρια της Λόκο. Εάν δηλαδή λίγο περιορίσουν το παιχνίδι των ψηλών της ομάδας του Κράσνονταρ και δεν αφήσουν τον Κουλάγκιν να κάνει πάρτυ, δεν μπορώ να βρω τον λόγο για τον οποίο θα χάσει. Βαρόμετα από την μια η τριάδα Μόργκαν-Χένρι-Μακόλουμ και από την άλλη Κουλάγκιν-Τζόνσον-Φαλ (Στην Λόκο θεωρώ πιο σημαντικούς τους Πονίτκα και Ράιτ αλλά αυτοί οι δύο ότι και να γίνει θα το παίξουν το 6/10).