FINAL 8 EUROCUP: ASVEL-ANDORRA

Πάμε να δούμε λοιπόν ακόμη ένα ζευγάρι των προημιτελικων του Eurocup. Η «σταχτοπούτα» της φάσης Ανδόρα, εναντίον της θεωρητικής υπερδύναμης Βιλερμπάν. Η Ισπανική ομάδα (που συμμετάσχει στο Ισπανικό πρωτάθλημα), έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία με την μέχρι τώρα πορεία της και μέχρι την 5^η αγωνιστική του TOP 16 είχε ρεκόρ 5-0 και απόλυτο πλεονέκτημα έδρας. Οι Γάλλοι από την άλλη, στους οποίους πρόεδρος είναι ο Τόνι Πάρκερ και του χρόνου πιθανότατα θα παίζουν στην Ευρωλίγκα, έχουν επενδύσει πολλά χρήματα και αν δεν έκαναν μία τελείως χαζή ήττα από την Ουλμ θα πήγαιναν και αυτοί με 6-0 στην φάση των 8.  Πάμε να δούμε επι μέρους τις δύο ομάδες:

Βιλερμπάν: Η Γαλλική ομάδα έχει ξεκάθαρο προσανατολισμό στο παιχνίδι της και αυτός δεν είναι άλλος απο την άμυνα. Αυτή σε συνδιασμό με την αθλητικότητα που η φύση έχει προικίσει τους παίκτες κάνουν έναν εκρηκτικο συνδιασμό που μπορεί να προκαλέσει ασφυξία στον κάθε αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο που στην φάση των 16 επέτρεπαν λιγότερους από 70 πόντους ανά αγώνα στους αντιπαλους τους και μάλιστα με ένα αρκετά κακό ποσοστό επιτυχίας. Πολύ σημαντικά γρανάζια αυτής της αμυντικής μηχανής είναι ο γνωστός από την θητεία του στον Παναθηναικό, Ντε Μάρκους Νέλσον αλλά και ο εξαιρετικά ταλαντούχος Μάλεντον που στα 18 του χρόνια δείχνει ότι το μέλλον του ανήκει. Δίπλα σε αυτούς βρίσκουμε τον επίσης καλό αμυντικό και γνωστό μας από τον Παναθηναικό AJ Slaughter, τον πολύπειρο Καυουντί, το Καλνιέτις, τον Μίρο Μπίλαν αλλά εσχάτως και τον Αζινσά. Αν σε αυτήν την εξίσωση εμπειρίας προσθέσεις παίκτες όπως ο Νουά, ο Κάμπα αλλά και ο Σόου βρίσκεις στην ομάδα ένα κράμα εμπειρίας και νεανικότητας. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι πολλοί από αυτους τους παίκτες είναι χρόνια μαζί και έτσι το δίχως άλλο παρουσιάζεται μία ομάδα με παίκτες που γνωρίζονται μεταξύ τους.

Αυτό βέβαια το τελευταίο δεν έχει καταφέρει να μετουσιωθεί σε αποτελεσματικότητα στην επίθεση, αφού η ομάδα της Λυών σκόραρε στην φάση των 16 μόλις 74 πόντους ανά αγώνα με ένα πολύ χαμηλό TS % της τάξης του 43,58%. Με μέτρια ποσοστά στην επίθεση από την γραμμή του τριπόντου αλλά και από τις βολές, κερδίζει πολλούς πόντους από τα επιθετικά ριμπάουντ της , στα οποία ηγείται του Eurocup στο Top16 με 15,83!!!. Βέβαια η ικανότητα της ομάδας στα επιθετικά ριμπάουντ έχει πληγεί από τον τραυματισμό του Άλφα Κάμπα ο οποίος σε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής μάζευε 4,5 επιθετικά ριμπάουντ ανά αγώνα. Τραυματίστηκε στα τέλη Γενάρη και αναμένεται να χάσει όλο το Eurocup (είχε τραυματιστεί επίσης στην αρχή της σεζόν). Βεβαια στην θέση του αγωνίστηκε μετά από καιρό ο Αλέξις Αζινσά, ένας παίκτης εξωσμένης αξίας και τεράστιας εμπειρίας, του οποίου η συνεισφορά δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτη.

Αχίλλειος πέρνα της ομάδας και το χαμηλό ποσοστό της στις βολές, αν και πηγαινει στην «γραμμή της φιλανθρωπίας» περίπου 18 φορές ανά αγώνα, με τον Μίρο Μπίλαν να είναι απογοητευτικός τελευταία απο εκεί μετρώντας κάτω από 50%. Η αλήθεια είναι ο περιμέναμε τον Μπίλαν να έχει μία πιο γεμάτη χρονιά αλλά χάνεται κι αυτός μέσα στην επιθετική μετριότητα της ομάδας του Μίτροβιτς. Για όσους βέβαια δεν γνωρίζουν, ο Μίτροβιτς ήταν ο προπονητής της Μονακό τα τελευταία χρόνια, όπου και εκεί δημουργούσε ομάδες με πιεστική και πάρα πολύ σκληρή άμυνα. Άλλο ένα αρνητικό στοιχείο της επίθεσης των Γαλλώς είναι ο πολύ κακός συντελεστής που έχουν ανάμεσα σε λάθη και ασίστ, αλλά αυτό είναι απόρροια μίας επίθεσης που βασίζεται περισσότερο στην αθλητικότητα παρά στην μπασκετική συνεργασία των παικτών.

Ο μόνος δε παίκτης από την Γαλλική ομάδα που μπορεί να δημιουργήσει πραγματικά μέσα από κατασ΄τασσει 5-5 είναι ο Μάντας Καλνιέτις, ο οποίος όμως στην φάση των 16 έχασε πολύ χρόνο αλλά κυρίως ρόλο από τον νεαρό Μαλεντόν. Ο Καλνιέτις της πρώτης φάσης είναι facilitator, ο Καλνιέτις ΤΟΠ 16, ρολίστας. Μένει να δούμε ποιό απο τα δύο πρόσωπα θα παρουσιάσει στην σειρά.

Ανδόρα: Το μικρό μπασκετικό θαύμα, από το ορεινό κρατίδιο ανάμεσα στην Γαλλία και την Ισπανία συνεχίσει το ταξίδι του στην φάση των 8 και έχει κάθε λογο να ελπίζει ότι μπορεί να φτάσει ακόμη και παρακάτω. Με μία έδρα που δεν έχουν αλώσει φέτος ομάδες μεγαθήρια όπως η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, ξεκινάει ελπίζοντας πως κρατώντας αυτό το σερί μπορεί να κλέψει ένα από τα δύο παιχνίδια που απαιτούνται στην έδρα της ASVEL. Το ρόστερ της είναι λιγο πολύ παρόμοιο με πέρυσι, με την πολύ σημαντική προσθήκη βεβαια του Τάιλερ Ενις για να δώσει μεγαλύτερη ποικιλία και άνεση στην επίθεσή της. Η πιο σημαντική μεταγραφή της ομάδας όμως ήταν εσωτερική, αφού ο Αλμπισί, απαλλαγμένος από το timeshare με έναν παίκτη όπως ο Φερνάντεθ, έχει μετατραπεί από αμυντικός εξολοθρευτής σε έναν από τους καλύτερους play maker αλλά και σουτέρ του Eurocup. Βέβαια, το γεγονός ότι ο Γάλλος είναι ιδιαίτερα βραχύσωμος του δημιουργεί πρόβλημα στην εκτέλεση του pick n roll αφού δεν μπορεί να βρει όλες τις πάσες. Έτσι οι παραπάνω από 6 ασίστ του ανά αγώνα έρχοναι κυρίως μέσα από καταστάσεις αιφνιδιασμού ή ένας εναντίον ενός όπου ανοίγει με τα drive του χώρο ώστε οι συμπαίκτες του να μπορέσουν να σουτάρουν συνήθως από τα 6,75. Η Ανδόρα άλλωστε είναι μία ομάδα που σουτάρει σχεδόν τα ίδια τρίποντα με δίποντα  ενώ έιναι απο τις πιο αποτελεσματικές ομάδες σε καταστάσεις catch n shoot. Το τελευταίο που θα πρέπει με σιγουριά να αναφέρουμε είναι η ικανότητα των παικτών της Ισπανικής ομάδας να κερδίζουν φάουλ, αν και στερούνται αρκετά αθλητικότητας. Σουτάραν στην φάση των 16 21 βολές ανά αγώνα με καλό ποστό επιτυχίας.

Αυτό το πετυχαίουν με πολλές προσποιήσεις, μέσα από ένα καλό spacing και καλή κυκλοφορία της μπάλας με αποτέλεσμα να δημιουργούν δύσκολες close out καταστάσεις στον αμυντικό τις οποιες εκμεταλλεύονται με μαεστρία. Πιο χαρακτηριστικός παίκτης για αυτές τις καταστάσεις είναι ο John Surna, ένας εξαιρετικός σουτέρ τριών πόντων αλλά και ικανός στο να κερδίζει ελεύθερες βολές χωρίς ποτέ να φτάνει κοντά στο καλάθι. Είπαμε πολλά για τον Αλμπισί αλλά δεν ακουμπήσαμε τον Ένις, ο οποίος σηκώνει στις πλάτες του το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης της ομάδας. Πέρυσι τον είχαμε στο μυαλό μας ως έναν slasher. Φέτος τον έχουμε δει να παίρνει και να βάζει μεγάλα σουτ, κάτι που δείχνει ότι νιώθει αν μη τι άλλο άνετα στον ρόλο του ηγέτη της ομάδας. Το ρόστερ της ομάδας συμπληρώνουν ο Ντιανέ, ένας αθλητικός και έξυπνος ψηλός, οι Γιέλινεκ, Γουόλκερ, Άπσοου και Στέβιτς, όλοι τους παίκτες με ικανότητα στην άμυνα, στο ελεύθερο σουτ αλλά και στο flopping. Κάτω από τα καλάθια, πίσω από τον Ντιανέ, είναι ο μακρύς αλλά όχι κάτι άλλο ιδιαίτερο Τζερόμ Τζόρνταν.

Η Ανδόρα είναι απο τις ομάδες που μας έχουν αρέσει πιο πολύ στο φετινό Eurocup, καθώς φαίνεται να έχει προσανατολισμό και να τον ακολουθεί. Το πλεονέκτημα της αυτοπεποίθησής της όμως μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μειονέκτημε εάν κάποια ομάδα καταφέρει να «πνίξει» στην άμυνά της τον Αλμπισί, καθώς τότε μεγάλο κομμάτι της δημιουργίας της πηγαίνει περίπατο.

Πρόβλεψη: Η Ανδόρα είναι μία πλήρως μπασκετική και δουλεμένη ομάδα. Όμως το ταλέντο που έχει ο προπονητής Ίβον Ναβάρο στην διάθεσή του είναι περιορισμένο. Νομίζουμε πως έχει φτάσει το ταβάνι της, κυρίως γιατί δεν παίζει με πλεονέκτημα έδρας. Κλειδί για όλες τις αναμετρήσεις θα είναι η άμυνα στον Αλμπισί, ο έλεγχος των ριμπάουντ αλλά και το κατά πόσο η Ανδόρα θα μπορέσει να σκοράρει επιθέσεις πάνω σε καλή άμυνα, όπως αρκετές φορές μέχρι τώρα έκανε. Η διαφορά είναι πως όσο προχωράει η διοργάνωση, οι άμυνες γίνονται πιο δυνατές και τα δύσκολα καλάθια πιο σπάνια. Πρόκριση επιτέλους για την Βιλερμπάν, αλλά στο τρίτο παιχνίδι!!!