BOBBY JONES: O ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ

Υπάρχει μια ιστορία για τον Bobby Jones, τον πιο σκληρό λευκό της λίγκας στις αρχές των 80ς ( κατά τον Darryl Dawkins), που μας λέει ότι ανέπτυξε την χαρακτηριστική του άνεση με το αριστερό χέρι, σε αντίθεση με τα πρότυπα της εποχής, μόνο και μόνο επειδή το ανοικτό γήπεδο στο οποίο προπονούνταν, δεν του επέτρεπε να παίξει απο δεξιά λόγω κακοτεχνίας και βροχής...

Προϊόν του North Carolina και του Dean Smith, μας χάρισε μια χαρακτηριστική χειρονομία με την εμμονή του σε αυτήν καθώς ήταν ο παίκτης που έδειχνε με το δάχτυλο πάντα τον παίκτη που του πασαρε για να σκοράρει. Το έκανε με τέτοια συνέπεια που κέρδισε το παρατσούκλι ως ο "best pointer of ΝΒΑ". Και η αλήθεια είναι ότι δεν έδειχνε τον συμπαίκτη του μόνο όταν σκόραρε, αλλά ακόμη και όταν του έκαναν μια καλή πάσα και ο ίδιος αστοχουσε. Όπως συνήθιζε να λέει " ποτέ δεν σκοράρεις μόνος σου στο παρκέ. Πρέπει κάποιος να σε βοηθήσει για αυτό. Και εσύ πρέπει να του ανταποδωσεις την ευγνωμοσύνη για το καλό που σου έκανε".

Και αυτή δεν ήταν η μόνη του συνήθεια «ιπποσύνης». Απόλυτα ηθικός και συνεπής απέναντι στον ηθικό του κώδικα των αγώνων, πάντα θα σήκωνε το χέρι του όταν θα έκανε κάποιο φάουλ, ενώ έχει μείνει στην ιστορία ένα περιστατικό κατά το οποίο διαφώνησε έντονα με την διαιτητή της αναμέτρησης. Ο λόγος? Αντί να δώσει σε αυτόν το φάουλ, το έδωσε σε έναν συμπαίκτη του. Σχεδόν άμεσα ο διαιτητής άλλαξε την απόφασή του και χρέωσε με φάουλ στον Bobby, καθώς θεώρησε ότι ήταν τόσο ειλικρινής άνθρωπος που αποκλείεται να του έλεγε ψέμματα. Όσον αφορά το παιχνίδι του? Σκληρό πάντα, αλλά ποτέ αντιαθλητικό, καθώς όπως έλεγε ο ίδιος «εάν είναι να πρέπει να χρησιμοποιήσω αγκώνες για να πάρω την θέση που θέλω στο γήπεδο, τότε μάλλον θα πρέπει να πάω σε άλλη θέση.»

Όσοι άλλωστε τον γνώριζαν έλεγαν ότι η ευγνωμοσύνη ήταν από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Και πήγαζε από ένα και μόνο γεγονός. Όταν σε νεαρή ηλικία έπαθε επιληψία (μαζί με άσθμα και μια καρδιακή πάθηση) έμαθε να σκέφτεται την κάθε μέρα σαν μοναδικη και τούτο γιατί δεν ήξερε για πόσο ακόμη θα μπορούσε να παίξει μπάσκετ. Και έτσι και έκανε.